Τι λέτε να βλαστήσει σε μια κοινωνία που την ποτίζεις με αδιέξοδα και καλλιεργείς το μίσος; Ομάδες ακροδεξιών κουκουλοφόρων με ρόπαλα και στιλιάρια να κάνουν "ελέγχους" για να βρούνε αιτούντες άσυλο, αντιφασίστες και εθελοντές ή εργαζόμενους σε ΜΚΟ σε ένα παρακρατικό ανθρωποκυνηγητό σε Μυτιλήνη και Μόρια, αν θέλουμε να απαντήσουμε έχοντας στο μυαλό μας τη Λέσβο των τελευταίων ημερών.
Το αποτρόπαιο αυτό πρόσωπο προβάλλει αμαυρώνοντας το νησί, καθώς η Λέσβος είναι το σύμβολο της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς. Όλων όσων μια ολόκληρη ήπειρος δεν μπόρεσε να προσφέρει με τη φυσικότητα που οι γιαγιάδες της Λέσβου τάιζαν τα μωρά των βρεγμένων μανάδων που έφτασαν κυνηγημένες από τον πόλεμο.
Μια ήπειρος που επικαλείται τις ανθρώπινες αξίες της και συστήνει χαρτοφυλάκια για τη "διατήρηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής", ο οποίος προφανώς θεωρεί ότι απειλείται από τους κυνηγημένους και πένητες αυτού του κόσμου που έφτασε στις πόρτες της μετά από πολέμους για τους οποίους η ίδια δεν είναι άμοιρη ευθυνών.
Γιατί φτάσαμε εδώ;
Και η Λέσβος αυτή τη στιγμή έχει βρεθεί σε σημείο βρασμού εξαιτίας πολιτικών επιλογών τόσο της Ε.Ε. όσο και της κυβέρνησης.
Ήδη από το καλοκαίρι ήταν γνωστό ότι αρκούσε μια μικρή αύξηση στις αφίξεις για να προκληθεί ασφυξία στο σύστημα υποδοχής αλλά και φιλοξενίας, καθώς οι δομές και στην ενδοχώρα ήταν γεμάτες, αφού δεν υπάρχει πια και καμία οδός προς το να μοιραστούν οι ευθύνες και με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, μια και τα προγράμματα μετεγκατάστασης δεν υπάρχουν πια, ενώ και οι επανενώσεις οικογενειών γίνονται με το σταγονόμετρο.
Θυμίζουμε μάλιστα την προσπάθεια του τότε υπεύθυνου για το ζήτημα υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοΐδη να ανοίξει εκτάκτως κέντρα transit στην ενδοχώρα -βλέπε το κέντρο που στήθηκε πρόχειρα στην Κόρινθο- ώστε να μεταφέρονται εκεί άνθρωποι από τα νησιά μέχρι να βρεθούν θέσεις στα κέντρα φιλοξενίας. Και θυμόμαστε και την "επανάσταση" των "γαλάζιων" στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και συναδέλφου του υπουργού και βουλευτή Χρ. Σταϊκούρα για να μην φτιαχτεί τέτοιος χώρος στην εκλογική του περιφέρεια. Και η "επανάσταση" αυτή δεν ήταν η μόνη.
Λύσεις που η κυβέρνηση δεν θέλησε να υιοθετήσει
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ έχει προτείνει από τον Σεπτέμβριο στην κυβέρνηση την έναρξη προγράμματος ενός έξτρα οικονομικού βοηθήματος σε αιτούντες άσυλο ώστε να μπορούν να νοικιάζουν σπίτι στην ενδοχώρα και να μην περιμένουν να βρεθεί θέση στα γεμάτα κέντρα φιλοξενίας. Τα απαιτούμενα κονδύλια, σύμφωνα με πηγές της Υ.Α., υπήρχαν και γίνονταν σε διαβουλεύσεις με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Πέντε μήνες μετά είναι άγνωστο εάν κατέληξαν κάπου, εκτός αν χάθηκαν στις συνεχείς αλλαγές υπευθύνων από την κυβέρνηση.
Πειραματισμοί με ακροδεξιά ρητορική
Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης αποφασίζει να βαφτίζει το ζήτημα μεταναστευτικό, αγνοώντας πλήρως τα επίσημα στοιχεία της Υπηρεσίας Ασύλου που δείχνουν ότι εξακολουθεί η πλειονότητα των ανθρώπων που φτάνει στις ακτές μας να είναι πρόσφυγες, αλλά και τις συνεχείς επισημάνσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Προφανώς η κυβέρνηση θεωρεί ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορεί να κάνει αυτό που υποσχόταν στους ψηφοφόρους της, αθρόες απελάσεις δηλαδή, μια και δεν έχουν τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες των προηγούμενων.
Ακολουθεί ο νόμος - όχημα που θα τους επέτρεπε να θέσουν όσους περισσότερους αιτούντες εκτός συστήματος ασύλου, ο οποίος όμως θα ετίθετο σε ισχύ μετά την Πρωτοχρονιά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όμως τα νησιά συνολικά απέκτησαν 40.000 εγκλωβισμένους αιτούντες άσυλο σε συνθήκες πέρα από κάθε εφιάλτη. Οι μισοί εξ αυτών, 20.000 περίπου, βρίσκονται στη Λέσβο και στην πόλη των σκηνών που έχει στηθεί εκτός του επίσημου κέντρου ταυτοποίησης και υποδοχής της Μόριας στους γύρω ελαιώνες.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση υιοθετεί ανοιχτά ρατσιστικά και συνωμοσιολογικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσει γιατί αυτοί που περιφρουρούν τα σύνορα έχουν βρεθεί με καθημερινές αφίξεις 400 αιτούντων ασύλο και πειραματίζεται με εθνικούς συντονιστές (αλήθεια, πού βρίσκεται η συντονίστρια για τα ασυνόδευτα ανήλικα;), γενικούς γραμματείς, υπουργούς - υπεύθυνους και εξαγγελίες μέτρων που κινούνται στα όρια της νομιμότητας και των διεθνών συνθηκών.
Η τελευταία λύση της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με τις fast track διαδικασίες ασύλου που προβληματίζουν για την ποιότητά τους νομικούς, είναι τα κλειστά κέντρα μεγέθους πόλης στα νησιά, τα οποία ο πρωθυπουργός βεβαίωνε τον ύπατο αρμοστή του ΟΗΕ Φιλίπο Γκράντι ότι δεν θα είναι κέντρα κράτησης, ενώ μόλις προχθές ο ειδικός γραμματέας Πρώτης Υποδοχής Μάνος Λογοθέτης τα ξαναβάφτισε ως "πολυλειτουργικά" - πιθανότατα τα ξαναβαφτίσαν στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει της Ε.Ε. να τα χρηματοδοτήσει.
Η εξαγγελία αυτή έχει προκαλέσει την αντίδραση των κατοίκων των νησιών, με τον περιφερειάρχη και τους τοπικούς δημάρχους ειδικά στη Λέσβο να επιδίδονται σε κρεσέντο ακροδεξιών κορωνών και συνωμοσιολογίας για να στρέψουν τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων προς τους πρόσφυγες ή τις ΜΚΟ - συνεπικουρούμενοι και από την κυβέρνηση. Στους κατοίκους εμφανίζονται να είναι κατά των νέων υπερδομών, ενώ την ίδια ώρα το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου διαρρέει ότι τα έχουν δεχθεί και διαφωνούν ως προς το μέγεθος.
Η στοχοποίηση δε των ΜΚΟ στα νησιά θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά χρήσιμη στην κυβέρνηση δεδομένου ότι βλέπουν τους αιτούντες άσυλο σαν υποψηφίους απέλασης πρωτίστως και η παρουσία δικηγόρων και γιατρών δυσκολεύει την επιθυμητή -για την κυβέρνηση- απομόνωση των αιτούντων άσυλο και βοηθά τους τελευταίους να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, κάτι που δεν αρέσει όπως φαίνεται και από την αποστροφή Γ. Κουμουτσάκου της περασμένης εβδομάδας περί "βδελλών".
"Μουλιάζει" πλωτά φράγματα στον Σαρωνικό!
Στο μεταξύ, σε ακόμα ένα επικοινωνιακό και απάνθρωπο πυροτέχνημα που θα κοστίσει 500.000 ευρώ οι Ένοπλες Δυνάμεις προμηθεύονται πλωτά φράγματα απορρύπανσης 2,7 χλμ. για να τα χρησιμοποιήσουν σαν θαλάσσιο τοίχο στις βάρκες των προσφύγων. Όπως έγινε γνωστό από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ανδ. Μιχαηλίδη κατά τη συνάντηση που είχε την περασμένη Πέμπτη αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ με τον Ν. Μηταράκη και τον Γ. Κουμουτσάκο, ενημερώθηκαν ότι τα εν λόγω φράγματα δοκιμάζονται ήδη στα αβαθή του Σαρωνικού!
Αυτό όμως που πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι -κυβέρνηση και πολίτες- είναι ποια μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα. Πώς θα ζήσουμε μετά όλοι μαζί; Γιατί όλοι μαζί θα πρέπει να ζήσουμε σ’ αυτή την κοινωνία. Και η ερώτηση που θα πρέπει να απαντήσουμε θα είναι πόσο ασφαλείς θα αισθανόμαστε αν τελικά επικρατήσει το μίσος; Η Ιστορία έχει αντίστοιχα παραδείγματα και για τα θύματα και για τους θύτες...
