Η μεγάλη συγκέντρωση των περιβαλλοντικών οργανώσεων στις 18.1.2020 ήταν συνέχεια της εξαιρετικής διαδήλωσης - πορείας που έγινε στις 11 Δεκεμβρίου -υπό καταρρακτώδη βροχή και με αστραπές! Τα επίδικα ήταν πολλά -από τις ανεμογεννήτριες έως την επανενεργοποίηση του σχεδίου για τον Αχελώο-, όμως σε όλα υπήρξε γενικώς συναίνεση.
Η αλληλεγγύη των διαφόρων τμημάτων ενός ακμαίου περιβαλλοντικού κινήματος είναι χαρακτηριστική, αν και δεν έλειψαν διάφορες αστοχίες. Παραδείγματος χάριν ορισμένοι θεώρησαν την ιδέα της «σωστής χωροθέτησης» των ανεμογεννητριών συνώνυμη με την ιδέα της «μη τοποθέτησης ανεμογεννητριών στην αυλή μου», ενώ ήταν βέβαιο ότι η «σωστή χωροθέτηση» σήμαινε τουλάχιστον μια αναζήτηση για τα κριτήρια με τα οποία θα αποκλείονταν ορισμένες περιοχές.
Από την ειδησεογραφία μαθαίνουμε για την αντίδραση των Τηνιακών στα σχέδια εγκατάστασης ανεμογεννητριών που θα έκαναν δύσμορφο ένα νησί βασισμένο στην αισθητική του τοπίου. Αυτό που έγινε ελάχιστα γνωστό είναι η δημιουργία λογοτεχνικών αντιστάσεων!
Ο Βασίλης Ρούβαλης γράφει για το προϊόν αυτής της αντίστασης, τα ««Περί ανέμων και γεννητριών - Δέκα ιστορίες για την Τήνο»: «Δίνουν στη λογοτεχνία την ανάσα για έναν από τους λησμονημένους ρόλους της, αυτόν την άμεσης παρέμβασης στο συλλογικό γίγνεσθαι και τη στιγμή που συμβαίνει»... Διότι είναι φανερό ότι ο συγγραφέας, και γενικά ο διανοούμενος, που επιμένει να μην ασχολείται με τα δημόσια πράγματα βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις -όσο κι αν ωραιοποιεί τη στάση του.
Εν τω μεταξύ έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Κ. Χατζηδάκης ασχολήθηκε με τον Υμηττό, προτείνοντας μάλιστα τη διαχείρισή του ως δάσους και όχι ως αστικού πάρκου... Μέσω ενός «μνημονίου συνεργασίας» (υπέθετα ότι θα ακούγαμε μνημόνια και θα φέρναμε στον νου μας το σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου...), ο υπουργός δήλωσε ότι θα αγωνιστεί για τη δημιουργία πιλοτικού πεζοπορικού δικτύου με διαδρομές 90 χιλιομέτρων, θα συνδέεται με το αστικό περιβάλλον και μελλοντικά με τα μητροπολιτικά πάρκα Γουδή, Ιλισίων και Ελληνικού. «Ένθερμες λίαν οι υπουργικές δηλώσεις» -θα έλεγε ο Καβάφης-, όμως στον παρόντα χρόνο διαδραματίζεται μια καταπάτηση στον χώρο του Υμηττού και συγκεκριμένα στον Προφήτη Ηλία της Ηλιούπολης, περί της οποίας εκκρεμεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Ο Αντώνης Τρίτσης είχε κατά νου μια ευρύτερη ενοποίηση: των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας (που τότε δεν είχαν ενοποιηθεί) με τον Υμηττό και εκείθεν με τα Μεσόγεια, μέσω ενός συστήματος ανισόπεδων διαβάσεων -υπόγειων και υπέργειων. Το σχέδιο έμεινε στα χαρτιά, αλλά η ιδέα του εξακολουθεί να υπερέχει αυτής του κ. Χατζηδάκη...
