Και με το άπαν σύμπαν των ΜΜΕ και των ισχυρών εξωθεσμικών κέντρων εξουσίας μαχητικά εναντίον του. Και βέβαια με τον Μητσοτάκη ακόμη αδοκίμαστο και, ως εκ τούτου, «άφθαρτο» για τη συνείδηση σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας. Ε, λοιπόν, σήμερα τα πράγματα είναι ήδη αρκετά διαφορετικά. Και όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται όλο και «διαφορετικότερα»...
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε, σχεδόν αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουλίου, την επιχείρηση της οργανωτικής του διεύρυνσης. Η οποία σύντομα εξελίχθηκε σε επιχείρηση κομματικής ανασυγκρότησης. Με στόχους πλέον πολύ πιο φιλόδοξους. Προκειμένου να διαμορφωθούν, με πρωτοβουλία του, οι συνθήκες σχηματισμού μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας. Στο πλαίσιο ενός εντελώς νέου κόμματος, με χαρακτηριστικά παράταξης. Μιας μεγάλης παράταξης - ομπρέλας ολόκληρου του προοδευτικού χώρου. Με σταθμό το προγραμματικό και καταστατικό συνέδριο του προσεχούς Μαΐου. Αφού θα έχει προηγηθεί, στις αρχές Απριλίου, το -πολύ χρήσιμο για την όλη προσπάθεια- προαναγγελθέν ήδη διεθνές συνέδριο για την αποτίμηση της «πρώτης φοράς Αριστερά».
Ο απολογισμός της έως τώρα πορείας είναι σίγουρα θετικός. Και ποσοτικά, με την ικανοποιητική ανταπόκριση στο προσκλητήριο, αλλά και πολιτικά, με τα ήδη καταφανή δείγματα ώσμωσης παλαιών και νέων κομματικών μελών. Και βασίμως αναμένεται πως θα ενισχυθεί μετά τη δημιουργία της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης (ΚΕΑ) και την ανάδειξη του Πολιτικού της Συμβουλίου.
Όσο για τις διατυπωθείσες «ενστάσεις», όσοι ξέρουν κάτι από τα «ήθη» της Αριστεράς καταλαβαίνουν πως δεν είναι παρά οι λιγότερες και οι «ηπιότερες» δυνατές. Δεν πρόκειται εξάλλου παρά για μάλλον φυσικές εκδηλώσεις πολιτικής «αυτοπροστασίας». Προς διαφύλαξη των βασικών πολιτικών χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αρκεί να μην κυριαρχήσουν επ’ ουδενί, στην όποια, και στην ελάχιστη κλίμακα, αλαζονικές συμπεριφορές κομματικής και ιδεολογικής «αυτάρκειας»...
Πλούτος οι τόσες διαφορετικές διαδρομές...
Τίποτα παρ’ όλα αυτά δεν είναι εύκολο. Και ο δρόμος προς την ευτυχή κατάληξη της κομματικής ανασυγκρότησης δεν είναι στρωμένος με ρόδα. Πολύ περισσότερο που οι συμμέτοχοι του φιλόδοξου εγχειρήματος έχουν ο καθένας τη δική του πολιτική αφετηρία και τη δική του διαδρομή. Αφετηρίες και διαδρομές που, στο παρελθόν, σημαδεύτηκαν από όχι ασήμαντες μεταξύ τους αντιπαλότητες.
Ε, λοιπόν, μπροστά στη «μεγάλη ιδέα» του εγχειρήματος, και εν ονόματί του, απαιτείται σήμερα σεβασμός (ειλικρινής σεβασμός) απ’ όλους της πολιτικής προέλευσης και της διαδρομής του καθενός. Καθώς και των εμβληματικών για τον καθένα προσωπικοτήτων που σημάδεψαν την πορεία του.
Είναι, βλέπετε, τόσο μεγάλο και τόσο ιστορικά φιλόδοξο αυτό που πάει να γίνει, ώστε οι άστοχες εν προκειμένω συμπεριφορές περισσεύουν. Και στην πράξη τορπιλίζουν την προσπάθεια. Και εδώ που τα λέμε η μεγαλύτερη, η πιο βαριά ευθύνη σεβασμού της πορείας του καθενός πέφτει στις πλάτες εκείνων που αποτελούν τον «χώρο υποδοχής». Των παλαιότερων δηλαδή στελεχών και μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη μεριά αυτές οι πολλές διαφορετικές διαδρομές, που εν τέλει οδηγούν στο κοινό πεδίο, θα πρέπει να εκτιμηθούν ως η προίκα, ως ο πλούτος του εγχειρήματος. Και να προστατευτεί, παντί τρόπω, η αυταξία τους. Δίχως πάντως επ’ ουδενί να επιτραπεί να οδηγήσουν στη διαμόρφωση ανελαστικών εσωκομματικών τάσεων με χαρακτηριστικά φράξιας. Στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της νέας παραταξιακής πραγματικότητας.
Κάτι τέτοιο θα έθετε σε μεγάλους κινδύνους, θα υπονόμευε εξ αρχής την όλη προσπάθεια. Ας μην λησμονείται πως ο χώρος εξακολουθεί να έχει απέναντι και εναντίον του τους ίδιους ακριβώς πανίσχυρους αντιπάλους. Με τα αφεντικά των περισσότερων, των μεγαλύτερων, και των ισχυρότερων ΜΜΕ στην εμπροσθοφυλακή του αντίπαλου μετώπου.
Αλλά βέβαια το πρώτιστο και το μείζον ζητούμενο για την επιτυχία της επιχείρησης ανασυγκρότησης δεν είναι παρά η διατύπωση του συνολικού σχεδίου της «νέας Αριστεράς». Κάτι που ασφαλώς θα ολοκληρωθεί στο συνέδριο του Μαΐου. Μιας προωθημένης, με ταξική σαφήνεια και, προπάντων, πειστικά ανταγωνιστικής κυβερνητικής πρότασης απέναντι στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα του συντηρητικού μπλοκ. Στο όνομα και για λογαριασμό της ελληνικής κοινωνίας, των αναγκών και των απαιτήσεών της...
