Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.4°C21.6°C
2 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
19 °C
15.6°C20.8°C
2 BF 70%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.8°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.5°C24.8°C
2 BF 34%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.9°C22.3°C
3 BF 46%
Δεν είναι εύκολο, δεν είναι ακατόρθωτο
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Δεν είναι εύκολο, δεν είναι ακατόρθωτο

Όταν η Αριστερά μιλάει για τον εαυτό της, έχουμε μια από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του Χάους. Σαν να την έλκει το Χάος, σαν να της δημιουργεί μια ιδεολογική «ασφάλεια». Έχουμε ένα φαινόμενο πολιτικού μεταμοντερνισμού λοιπόν όπου χωράνε όλα;

Την περίοδο της διάσπασης του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1968 και της ιδεολογικής πόλωσης ανάμεσα στα δύο κύρια ρεύματα, επινοήθηκε μια τρίτη πλατφόρμα, το «χάος», κάτι σαν επιτομή της μεγάλης αμηχανίας και αμφιθυμίας. Στη σημερινή συνθήκη έχουμε πλήρες, ενδιαφέρον, αλλά κατά τη γνώμη μου και ελπιδοφόρο Χάος. Όλες οι παραδόσεις που κάποτε συγκροτήθηκαν ως πολιτικές ομάδες ή και κόμματα της Αριστεράς, όλες οι τάσεις, τα ρεύματα, αναδύονται, διεκδικούν μερίδιο αλήθειας (ή και όλη και κατ’ αποκλειστικότητα την αλήθεια), μερικές φορές ανελαστικά, άλλοτε φορμαλιστικά, άλλοτε ουσιαστικά, διαμορφώνοντας ένα χαώδες επίδικο.

Την ίδια στιγμή βέβαια η Δεξιά κάνει τη δουλειά της: επιβεβαίωση της ισχύος και της ανασφάλειας μέσω των δικών της ανθρώπων. Μέσω ειδικών, εικονογραφικών ρυθμίσεων. Μέσω ενός σκληρού ρεαλισμού: πολιτικά ισχυρός είναι αυτός που διαθέτει το κράτος, και διά του κράτους, επιρροή στην οικονομία. Με αυτόν τον τρόπο αναπαράγει τους περιστασιακά προσβλέποντες και στηρίζει δικούς της ανθρώπους, δηλαδή αποκλείει τους άλλους.

Πώς είναι βιώσιμη, και μάλιστα και μέσα από την κρίση, μια τέτοια πολιτική ασυμμετρία; Ή μάλλον πώς είναι δυνατόν η έμπειρη πλέον Αριστερά, απέναντι στον μονοδιάστατο και ενίοτε επιθετικό ωφελιμισμό της Δεξιάς, να αντιτάσσει συζητήσεις επί ποσοστών «αριστεροσύνης» ή επί μεριδίων «δεξιών παρεκκλίσεων»; Πώς δηλαδή είναι δυνατόν να μην μπορεί να συντάξει ένα στοιχειωδώς δομημένο πολιτικό σχέδιο, αρκούμενη σε μια συζήτηση που ελάχιστη σχέση έχει με τα τεκταινόμενα, με τη σκληρή και αντιφατική πραγματικότητα;

Γιατί πλέον γνωρίζει η Αριστερά, ότι θεμελιωμένη κριτική στον αντίπαλο δεν σημαίνει και συγκρότηση πολιτικού σχεδιασμού. Άλλο εντοπίζω το πρόβλημα, την ασυνέπεια, το ψεύδος του πολιτικού μου αντιπάλου, άλλο σχεδιάζω ένα πολιτικό στρατήγημα. Άλλο καταγγέλλω ή αντιπολιτεύομαι, άλλο προτείνω έναν αντι-σχεδιασμό.

Πολύ περισσότερο, η αποδοχή και υιοθέτηση της λαϊκής επιθυμίας δεν σημαίνει την αυτόματη αποδοχή (σου) από τον λαό. Όταν εγκλωβίζεσαι σε αυτό που θέλει ν’ ακούσει ο κόσμος, συχνά γίνεσαι αόρατος από τον κόσμο, εφόσον δεν του προτείνεις κάτι που θα συντάξει την αόριστη -υλόφρονα πάντως- συλλογική ή ατομική του επιθυμία.

Ο κόσμος πάει στα δεξιά; Και επομένως όλες οι παρατάξεις πάνε προς τα δεξιά; Άρα η Αριστερά υποχωρώντας ως ιδεολογική σφαίρα, αναγκάζει και τα αριστερά κόμματα να μετακινηθούν - αν δεν θέλουν να σβήσουν; Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι έχουμε μια συμπαγή ιδεολογική μετακίνηση προς τα δεξιά. Έχουμε μια περίπλοκη αναβίωση στερεοτύπων, αλλά συγχρόνως βλέπουμε αναβιώσεις μιας ιδιάζουσας κουλτούρας αλληλεγγύης ή μάλλον μιας κουλτούρας εγγύτητας, όχι ακριβώς συμφωνίας με τον άλλον, αλλά πλησιάσματος.

Είδαμε π.χ. μια ακαριαία διέγερση ενός δημοκρατικού αισθήματος ως αντίδραση στις πρόσφατες ασκήσεις αυταρχικού κρετινισμού. Υπάρχουν εγκατεστημένα δημοκρατικά αντισώματα, ίσως επισκιασμένα από τις κραυγές και τις συμβολικές δολοφονίες στο FB. Αλλά τα εν υπνώσει προοδευτικά πολιτικά στοιχεία δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρουν το κτισμένο και όχι το εξ αντανακλάσεως διαμορφωμένο πολιτικό κλίμα για να ανασυνταχθούν.

Αυτός ο σχεδιασμός (μας) λείπει. Λείπει η δομημένη ύφανση μιας μεγάλης πολιτικής εκλογίκευσης, που θα αντιστρέψει την ηθική, εργασιακή και πολιτιστική αποσάθρωση.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL