του Άγγελου Μανταδάκη
Τί θέλει και τί επιδιώκει με την εμμονή του στην υπόθεση της ψήφου των αποδήμων ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Να πω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για τα δικαιώματα των αποδήμων; Δεν μας έχει δώσει τέτοια δείγματα. Η εξήγηση είναι απλή: Η δεξιά αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να ξανακυβερνήσει τη χώρα αν μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρήσει με επιτυχία το σχέδιό του για τη μεγάλη προοδευτική συμμαχία, την ένταξη χιλιάδων νέων μελών στο κόμμα και δεν επαναλάβει τα λάθη και τις αστοχίες, που επισήμανε ο ίδιος ο πρόεδρος του, ο Αλέξης Τσίπρας. Αν αξιοποιήσει την κυβερνητική εμπειρία που απέκτησε την προηγούμενη περίοδο, και αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίσει την πολιτική που εφάρμοσε τους πρώτους τρεις μήνες της θητείας της, που απογοητεύει χιλιάδες πολίτες.
Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επενδύει στη μεταβολή του εκλογικού σώματος με την ψήφο των αποδήμων. Σύμφωνα με τη Νέα Δημοκρατία η πιο πολυάριθμη ελληνική ομογένεια είναι αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Η δεξιά είχε πάντα ιδιαίτερους δεσμούς με τους φορείς της ομογένειας και την ελληνορθόδοξη εκκλησία της Αμερικής (βλέπε CIAκωβος). Ελπίζει λοιπόν ότι η προσθήκη των ομογενών στους εκλογικούς καταλόγους θα αλλάξει τον συσχετισμό των κομμάτων και θα δώσει προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία. Οι ψηφοφόροι του κ. Τραμπ θα γίνουν ψηφοφόροι του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι έξω από τα επικίνδυνα για την ασφάλεια της χώρας μέτωπα, που είναι ανοιχτά στην περιοχή μας, το ότι δεν υπάρχει ακόμα ένα μέτωπο ανάμεσα στη χώρα μας και τη Βόρεια Μακεδονία, οφείλεται στη σώφρονα πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Με την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών έκλεισε οριστικά ένα ανοιχτό μέτωπο που βασάνιζε τη χώρα εδώ και σαράντα χρόνια.
Η Νέα Δημοκρατία αντιθέτως χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία ως κατάπτυστη χώρισε τον λαό σε δύο μέρη αντιμαχόμενα στους προδότες όσους συμφωνούσαν με τη Συμφωνία των Πρεσπών και τους πατριώτες όσους είχαν αντίθετη άποψη. Η ηγεσία της δεξιάς ούτε σήμερα έχει το θάρρος και την τόλμη να παραδεχτεί το λάθος της. Αντιθέτως προσπαθεί να φορτώσει την ευθύνη της χρεωκοπίας στον ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίσει τις επόμενες εκλογές με αλχημείες όπως αυτή της ψήφου των αποδήμων. Άλλωστε η δεξιά στην Ελλάδα έχει μετέλθει όλων των αλχημειών για να κερδίζει εκλογές. Το 1961 με τις εκλογές βίας και νοθείας. Το 1956 με τον εκλογικό νόμο που μετέτρεψε τη μειοψηφία του Καραμανλή σε πλειοψηφία. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που η αρχηγός του φαίνεται να στηρίζει τον Μητσοτάκη στις εκλογές του 2000 έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι. Πρόσθεσε στο εκλογικό σώμα χιλιάδες ομογενείς Ρωσοπόντιους που μετέφεραν με πούλμαν στις εκλογικές περιφέρειες της Βορείου Ελλάδας για να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και να αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι χαρακτηριστικό το ανέκδοτο εκείνης της εποχής που έλεγε ότι αποβιβάστηκαν στην Ξάνθη, Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη πολλοί από αυτούς τους ομογενείς και ρωτούσαν πού ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ. Το αντίτιμο ήταν ένα σπίτι από τον οργανισμό εργατικής κατοικίας.
Σήμερα η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει να επαναλάβει τον άθλο των Ρωσοπόντιων, που ούτως ή άλλως είχε αρνητικό αποτέλεσμα για την ίδια τη Δημοκρατία. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο έντιμη και δημοκρατική. Παίρνει ως παράδειγμα την πρακτική μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών που διαθέτουν μεγάλες ομογένειες, όπως η Γαλλία, η Αγγλία και η Πορτογαλία. Οι ομογενείς τους αντιπροσωπεύονται από συγκεκριμένες ομάδες βουλευτών επικρατείας. Δηλαδή ο απόδημος Έλληνας να ψηφίζει απόδημο βουλευτή και έτσι δεν αλλοιώνεται το εκλογικό αποτέλεσμα. Βέβαια η αποτυχία του σχεδίου με τους Ρωσοπόντιους δείχνει ότι καμιά αλχημεία δεν μπορεί να έχει τύχη αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει πραγματικά τη θέληση του λαού. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όλες οι κομματικές ηγεσίες, ιδιαίτερα κομμάτων που διατείνονται ότι είναι αριστερά.
