ΤΌΥ ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ
Στη δημόσια διαβούλευση δόθηκε το σχέδιο νόμου που προωθεί η κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή με τον τίτλο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις».
Πρόκειται για αλλαγές που επιφέρει η κυβέρνηση στον Ποινικό Κώδικα, τις οποίες επεξεργάστηκε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή με νέα συγκρότηση -ακριβέστερα με την προσθήκη νέων μελών.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της διαβούλευσης και οι επισημάνσεις μας:
Γιατί πλέον, όπως θέλει η κυβέρνηση, για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων της απάτης, της απιστίας, της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, της καταδολίευσης δανειστών (είτε πρόκειται για πλημμελήματα, είτε για κακουργήματα) να απαιτείται έγκληση και να μην διώκονται αυτεπάγγελτα, όταν αυτά τα εγκλήματα δεν αφορούν τον στενό δημόσιο τομέα (Δημόσιο ή νομικά πρόσωπα δημοσίου τομέα);
Τι γίνεται όμως για άλλα νομικά πρόσωπα, τα οποία δεν ανήκουν στον στενό δημόσιο τομέα, όπως για παράδειγμα ένα ίδρυμα, ένας οργανισμός, το ΚΕΕΛΠΝΟ και άλλα; Ποια διοίκηση ενός τέτοιου νομικού προσώπου και με ποια θέση, ουσιαστικής και όχι μόνον τυπικής ευθύνης, θα αποφασίζει να υποβάλει έγκληση και να διωχθεί ποινικά στέλεχός της;
Με ποια, άραγε, αίσθηση δικαίου και υποχρέωσης για την πάταξη της διαφθοράς η κυβέρνηση θέλει η ρύθμιση που προωθεί «να εναρμονίζεται με την κατ’ έγκληση δίωξη του πυρήνα των περιουσιακών εγκλημάτων (απάτη, υπεξαίρεση, καταδολίευση κ.λπ.) στον ιδιωτικό τομέα και έχει την αυτή δικαιολογία, δηλαδή τον ατομικό χαρακτήρα των προσβαλλόμενων αγαθών»;
Συνέπεια δικαίου διεκδικεί η κυβέρνηση όταν θέλει πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, όπως εγκλήματα απάτης, υπεξαίρεσης, απιστίας που στρέφονται κατά νομικών προσώπων να διώκονται κατ’ έγκληση και όχι αυτεπαγγέλτως;
Υπάρχει όμως και άλλη ρύθμιση για τις εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης και της απιστίας (κατ’ άρθρο 390 παρ.1 του Π.Κ.), σύμφωνα με την οποία χρειάζεται -και στις περιπτώσεις αυτές- η έγκληση του παθόντος, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί μέσα σε τέσσερις μήνες από τη δημοσίευση του νόμου. Και για τις εκκρεμείς, λοιπόν, ποινικές διαδικασίες. Και ας έχουν αυτές ξεκινήσει και σε όποιο (;) στάδιο και να βρίσκονται.
Με τα επιγραμματικά προαναφερόμενα αναδεικνύεται η επιλογή συγκάλυψης σκανδάλων και υποταγής του δικαίου σε πολιτικές σκοπιμότητες.
(Σημ.: Στο σχέδιο νόμου υπάρχουν και άλλες διατάξεις που υπηρετούν το δόγμα «νόμος και τάξη», αλλά και σιωπή για τη μετατροπή της ποινής σε παροχή κοινωφελούς εργασίας).
