«Πρόοδος δεν είναι το καθημερινό λιβάνισμα της κυβέρνησης ο μέσος τηλεθεατής, ο ελληνικός λαός όλος από τους δέκτες των τηλεοράσεών τους εκεί που με οργουελικό τρόπο αλλάζουν νόημα οι έννοιες και οι όροι:
Η συντήρηση ονομάζεται πρόοδος, οι εκτροπές ονομάζονται αποφασιστικότητα, η συναλλαγή ονομάζεται φιλοεπενδυτική πολιτική, οι αγράμματοι ονομάζονται άριστοι και η τιμωρία των εργαζόμενων ονομάζεται φροντίδα».
«Πρόοδος είναι η πραγματική ισότητα, η δημοκρατική πολυφωνία, η διαφάνεια, πρόοδος είναι η δίκαιη ανάπτυξη με την εργασία στο επίκεντρο και με προστασία του περιβάλλοντος.
Πρόοδος είναι ο σεβασμός στην πατρίδα του άλλου, του όποιου άλλου, όχι μόνο του ισχυρού.
Πρόοδος είναι οι εγγυήσεις ελευθερίας, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, όχι μόνο στην διαφορετικότητα των επιφανών που μας κάνουν περήφανους με τους επιδόσεις τους στον αθλητισμό, αλλά και των μικρών παιδιών που τους στερήσανε το ΑΜΚΑ και δεν μπορέσανε να πάνε στα σχολειά, των παιδιών από τις προσφυγικές δομές».
