Του Τάκη Γεωργακόπουλου*
Η επιδιωκόμενη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, όπως δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός και η "στασιμότητα" των μελών μας, δηλαδή του κόμματος που έδειξε δύσκαμπτο σε κρίσιμες περιόδους της κυβερνητικής θητείας και ανάγκης επικοινώνησης του σημαντικού κυβερνητικού έργου.
Ένα κόμμα που χάνει τις εκλογές έπειτα από μία πενταετή κυβερνητική περίοδο, το πρώτο που πρέπει να το απασχολεί είναι α) τα λάθη που έγιναν και β) οι (νέες) πολιτικές που πρέπει να διαμορφωθούν, όχι μόνο επειδή κυβερνάει η Ν.Δ., αλλά επειδή η στόχευση του κόμματος πρέπει να είναι η διεκδίκηση της άσκησης νέου κυβερνητικού έργου.
Έχουμε απέναντί μας μία απροκάλυπτα σκληρή αλλά και "πολυπρόσωπη" Ν.Δ., την οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατάλληλα και ταυτόχρονα να δείχνουμε στον λαό ποιος είναι ο πραγματικός ΣΥΡΙΖΑ και πώς θέλει να (ξανα)κυβερνήσει.
Ρίζωμα στην κοινωνία με ενεργά μέλη
Ασφαλώς και ως κόμμα της Αριστεράς πρέπει να μιλήσουμε στον λαό και στα μέλη μας για τους λόγους της αποτυχίας μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, διότι ένα αριστερό κόμμα έχει ως πρώτη επιδίωξή του το ρίζωμα στις τοπικές κοινωνίες και ρίζωμα στις τοπικές κοινωνίες χωρίς ενεργά μέλη, με διαρκές ενδιαφέρον για τα τοπικά πράγματα, δεν νοείται!
Έπειτα θα πρέπει να αναλύσουμε διεξοδικά την πολιτική που ασκήσαμε σε κάθε χώρο (υγεία, παιδεία, πολιτισμό, αθλητισμό, εργασία, παραγωγή αγροτική και βιομηχανική κ.ά.) και να αναγνωρίσουμε τα λάθη που έγιναν ή τους στόχους που δεν καταφέραμε να πετύχουμε σε αυτή την πενταετία, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα το πολιτικό πλαίσιο της νέας περιόδου, που δεν θα αφορά μόνο την αντιπολίτευση προς τη Νέα Δημοκρατία, αλλά θα διαμορφώνει και το νέο κυβερνητικό μας σχέδιο, από τώρα!
Ο απλός πολίτης δεν καταλαβαίνει από "νεοφυείς" ορολογίες του τύπου "πλεονάσματα" ή "δημοσιονομικός χώρος", αλλά ενδιαφέρεται κυρίως και μετράει αυτό που του μένει στην τσέπη κάθε μήνα που καλείται να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού του ή τη δόση του στεγαστικού του δανείου, το φως, το νερό, το τηλέφωνο, τον ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας, τα πάσης φύσεως φροντιστήρια του παιδιού του, τα φάρμακά του ή τις ιατρικές εξετάσεις ή τις τακτικές θεραπείες του και ό,τι άλλο έχει ανάγκη να καλύψει οικονομικά και δεν μπορεί, επειδή από την εποχή των Μνημονίων έγινε υποαπασχολούμενος, έμεινε άνεργος, έκλεισε την μικρή επιχείρησή του ή και βλέπει να υπερφορολογείται με έμμεσους ή άμεσους φόρους ώστε να μην του μένει φράγκο στην τσέπη!
Από μια κυβέρνηση της Αριστεράς αυτό περιμένει κάθε πολίτης. Να αναστρέψει τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί μετά την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια, αλλά και όσες δυσμενείς συνθήκες παραμένουν και μετά την έξοδο από τα Μνημόνια και να πετύχει ένα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό "remodeling", να πετύχει δηλαδή η κυβέρνηση της Αριστεράς αναδιαμόρφωση της χώρας σε όλους τους κρίσιμους τομείς που επηρεάζουν την καθημερινότητα κάθε πολίτη.
Το συνέδριό μας θα γίνει σε μια κρίσιμη, ιστορικά, καμπή για τη μελλοντική πορεία της χώρας μας και συνολικά θεωρώ πως η Αριστερά έχει ιστορική ευθύνη να αναδείξει όχι απλώς τα επίδικα ζητήματα για την ανάκαμψη του τόπου μας, αλλά και την δυνατότητά της να επιστρέψει στη διακυβέρνηση της χώρας.
Η "νέα γνώση" να γίνει νέα πολιτική
"Η συσσωρευμένη εμπειρία παράγει νέα γνώση" μας έλεγε κάποτε ο Μαρξ και θεωρώ ότι υπάρχει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η νέα γνώση που απαιτείται για να αλλάξουμε την κοινωνία αλλάζοντας την καθημερινότητα κάθε πολίτη.
Αυτή τη "νέα γνώση" μέσα από το επικείμενο συνέδριό μας πρέπει να μετατρέψουμε σε νέα πολιτική, γιατί ο λαός απέδειξε ότι δεν φοβάται την Αριστερά ως πολιτική δύναμη διακυβέρνησης. Το ίδιο και η Αριστερά, η Ριζοσπαστική Αριστερά, πρέπει να αποδείξει ότι δεν φοβάται τον λαό, δεν φοβάται τα νέα μέλη, δεν φοβάται τον διάλογο, δεν φοβάται την αντιπαράθεση, δημόσια ή εσωκομματική, αλλά την επιδιώκει και την αξιοποιεί συνθετικά προκειμένου να αναδιαμορφώσει τη μελλοντική της πολιτική στην επιδίωξη νέας κυβερνητικής θητείας.
Ασφαλώς οι εμπειρίες του παρελθόντος πρέπει να μας διδάσκουν να αποτρέπουμε επανάληψη νοσηρών φαινομένων και εκείνο που εύχομαι πρώτα απ’ όλα είναι, ενόψει του επικείμενου συνεδρίου μας, να μην ξαναζήσουμε φαινόμενα ανάλογα με αυτά που ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, στο ΚΚΕ εσωτερικού, με την αντιπαράθεση των θέσεων "Αναβάθμιση" και "Μετεξέλιξη".
Σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως είναι αναγκαία και η αναβάθμιση και η μετεξέλιξή του, όχι όμως στην ταμπέλα, αλλά στην πολιτική του. Διαδικασίες που απαιτούν μεγαλύτερες ικανότητες απ’ όλους για σύνθεση στην πορεία οργανωτικής ανασυγκρότησης του κόμματος και αναδιαμόρφωσης της πολιτικής του.
* Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι γιατρός, ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας και τέως αντιπρόεδρος του ΕΟΠΥΥ
