Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
15.8°C19.3°C
1 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
16 °C
11.6°C19.0°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
15 °C
12.0°C15.9°C
2 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
16.8°C19.7°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.9°C15.7°C
0 BF 82%
Ανασφάλεια ή βιασύνη;
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ανασφάλεια ή βιασύνη;

Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη

Ο μέσος πολίτης (όχι ακριβώς η μεσαία τάξη που είναι κυρίως επικοινωνιακό εφεύρημα της Ν.Δ.), ο πολίτης, χωρίς παραστάσεις εξέγερσης, ακτιβισμού, χωρίς διαβάσματα και κινηματική εμπειρία, που ήλθε και μένει, δεν πρέπει να εκφραστεί, να συμμετάσχει στη φυσιογνωμική ανασυγκρότηση του νέου μεγάλου δημοκρατικού κόμματος;

Γιατί δεν είναι λύση να είμαστε οι «παλιοί», οι «δικοί» μας, οι «ομαδάρχες» κ.λπ., αυτοί που ανοιγοκλείνουμε στρόφιγγες ανθρώπων, που έχουν τον δικό τους αυτοσεβασμό, όνειρα, διαψεύσεις, τη δική τους «γλώσσα». Ούτε, από την άλλη, το ερασιτεχνικό μοντέλο του 2012 «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», χωρίς καμιά μέριμνα ποιότητας είναι παραγωγικό. Αυξάνει αριθμητικά, μειώνοντας συνθετικά.

Το 2007-2008 υπήρξε μια μεγάλη δημοσκοπική άνοδος που ανασχέθηκε κυρίως με τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008. Πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες εισέρρεαν στο ιδιότυπο κόμμα της Αριστεράς, αλλά, από ένα σημείο και μετά, σε κάθε συνάντηση ήμασταν οι μισοί από την προηγούμενη. Το φουσκωμένο ρεύμα κάμφθηκε γρήγορα, όπως ακριβώς δημιουργήθηκε.

Το 2011-2014 υπήρξε μια νέα ακμή. Η συγκέντρωση διανοουμένων (για να χρησιμοποιήσω παράδειγμα από την ίδια κοινωνική ομάδα) στο κτήριο Γκίνη είχε το αρχικό σφρίγος του 2007-2008. Πολλοί αδρανοποιήθηκαν. Η μετάφραση αυτών των διακυμάνσεων στο οργανωτικό επίπεδο δεν ήταν ανάλογη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενσωματώσει την παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς, που, αντιδρώντας στον οργανωτισμό του ΚΚΕ, υιοθέτησε χαλαρούς ρυθμούς, αχανή θεματολογία, δεν επιτρέπεται να υπονομευτεί οποιοδήποτε πολιτικό ημιτόνιο. Κατά τη γνώμη μου, και για λόγους κουλτούρας, η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έβρισκε το οργανωτικό ανάλογό της. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, ένα πολύπειρο εξουσιαστικό κόμμα, διαθέτει μεγάλο σύνολο διασταυρούμενων δυνάμεων που τη βοηθούν στο πολιτικό παιχνίδι.

Σε μια συνάντησή μου με τον Τσίπρα (το 2016), είχα γράψει, για να τους θυμάμαι (δύο σελίδες Α4), τους τοπικούς φορείς που ελέγχει η Ν.Δ., αντιδιαστέλλοντάς τους με τον «φτωχό και μόνο συριζαίο βουλευτή».

Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια, σωματεία, επιστημονικοί σύλλογοι, σχεδόν τα πάντα. Οι αντιδράσεις τους σε προβλήματα ήταν σαν κύμα. Ξεκινούσε στον ένα φορέα κι ακολουθούσαν όλοι. Με κάθε πρόφαση, προσφυγικό, οργανωτικό, μια άγονη προκήρυξη, ο παιδίατρος που παραιτήθηκε, ένα χωριό που έχασε δικαίωμα ΟΠΕΚΕΠΕ, το οτιδήποτε, σημαντικό ή όχι, επείγον ή λιμνάζον για χρόνια, μπορούσε να γίνει η αφορμή μιας διέγερσης η οποία διασταυρωνόταν με μια άλλη, με μια τρίτη, όλα δε συνοδευόμενα με άπειρη καθοδηγούμενη ειδησιογραφία και μπόλικο FB.

Μια σημαντική κυβερνητική απόφαση, μια γενναία χρηματοδότηση, λειτουργία νέων εκπαιδευτικών δομών κ.λπ., «πνιγόταν» ακαριαία από κάποιον σφετεριστή πολιτικάντη, από την οργανωμένη υπερπροβολή ενός ελάσσονος πλάγιου θέματος, μια καταγγελτική δήλωση του εκάστοτε «παράγοντα». Η Ν.Δ. έχει ενσωματώσει στο οργανωτικό σφρίγος την προσδοκία και τη λειτουργική ωφέλεια του εμπλεκόμενου. (Δεν σημαίνει βέβαια ότι την ακολουθεί πειθήνια ο λαός, εν τούτοις μπορεί να καταστρέψει μεταρρυθμιστικές προσπάθειες).

Η ιδιωφελής αντίληψη της πολιτικής δεν είναι δυνατόν να κινητροδοτήσει, την οργανωτική και πληθυντική επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, είναι εξαιρετικά ανισόρροπο η δύναμη που κόμματος να ακουμπάει μόνο στο ρεύμα και να μη συνοδεύεται από την οργανωτική επέκταση. Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ παγιώνεται ως κόμμα εξουσίας, χρειάζεται το οργανωτικό βάθος. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει τα ποιοτικά στοιχεία των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας. Γιατί τότε αιχμαλωτίζεται στον παραγοντισμό, τη συμφεροντοκρατία.

Η επέκταση του κόμματος έχει ήδη συμβεί, γιατί έχουν πεισθεί πολίτες, πολιτικά άστεγοι, αμφιρρέποντες, θιγμένοι, που πιθανόν δεν κατάγονται από την Αριστερά, αλλά που η συγκυρία τους φέρνει προς τα Αριστερά.

Είναι δυναμική η συνέλευση, όχι αθροιστική. Πρέπει να τολμήσουμε να μας επηρεάσουν αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς με την εγκατάστασή μας ως πολιτικού παράγοντα, δυνάμει ή ενεργεία κυβερνητικού.

Αλλιώς η δύναμη θα μείνει ως μηχανική συγκόλληση, με κάποιους σχολαστικούς που προσπαθούν να τη χειριστούν και όχι να βουτήξουν στην ενδιαφέρουσα πολιτικο-ιδεολογική μαρμίτα. Να εμπιστευτούμε την κράση μας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL