του Μάκη Κοψίδη
Στη θεσμική θωράκιση της κυβερνητικής εξουσίας αποβλέπουν τα πρώτα νομοσχέδια του Κυρ. Μητσοτάκη. Αυτή η θεσμική θωράκιση είναι η απαραίτητη και βασικότατη προϋπόθεση για να ξετυλιχθεί αποτελεσματικά η επόμενη φάση του σχεδιασμού του που αφορά κυρίως την εξυπηρέτηση των οικονομικών ελίτ. Χωρίς αυτήν τη θωράκιση κάθε επόμενο βήμα θα είναι μετέωρο. Το δόγμα «κάθε χαραμάδα που μπορεί να αμφισβητήσει την πολιτική μας πρέπει να κλείσει άμεσα» αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα του κυβερνητικού επιτελείου. Η με κάθε τρόπο απομάκρυνση της Β. Θάνου και των μισών μελών της Επιτροπής Ανταγωνισμού, παρά την αρνητική θέση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Πρόκειται για ένα θεμελιώδες δόγμα που ακολούθησε στα πρώτα της βήματα η Μάργκαρετ Θάτσερ ώστε χωρίς σοβαρές αντιστάσεις να συνθλίψει στην πορεία το κοινωνικό κράτος, τα συνδικάτα, να περάσει τις ιδιωτικοποιήσεις και τη γνωστή πολιτική της. Έστησε ένα «σιδηρούν κράτος» με τους πρώτους νόμους. Ακριβώς αυτό κάνει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. [...] Οι αναγνώστες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το «σιδηρούν κράτος» δεν είναι εφεύρεση ούτε της Θάτσερ, ούτε του Μητσοτάκη, ούτε του καθηγητή Γεραπετρίτη. Είναι θεμελιακή αρχή του Μίλτον Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγου και αποτελεί θεμέλιο για την αποτελεσματική άσκηση της οικονομικής πολιτικής που πρεσβεύει η συγκεκριμένη σχολή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Φρίντμαν διάλεξε να εφαρμόσει την οικονομική συνταγή του στη Χιλή του Πινοσέτ, σε μια χώρα δηλαδή που είχε στηθεί ένα «σιδηρούν κράτος».
[...] Αν συνυπολογίσουμε την έλλειψη δημοκρατικής πληροφόρησης και την προπαγάνδα υπέρ του Μητσοτάκη που κυριαρχεί στους περισσότερους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, στις εφημερίδες και στα ραδιόφωνα, δηλαδή την κυριαρχία της γραμμής Μαρινάκη-Μητσοτάκη, θα διαπιστώσουμε ένα τεράστιο πλήγμα στην έννοια της Δημοκρατίας. Σε αυτούς τους δύο άξονες ποντάρει και ο Μητσοτάκης. Ένα δικό του κράτος και μια πληροφόρηση ελεγχόμενη πλήρως από τον ίδιο.
[...] Σε αυτή την νέα κατάσταση, η κρίσιμη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μετασχηματισμός του. Μετασχηματισμός τέτοιας ποιότητας που θα του επιτρέψει να ηγεμονεύσει όχι απλώς στον προοδευτικό χώρο όπου ήδη ηγεμονεύει, αλλά στον δημοκρατικό χώρο. Στον χώρο που η Δεξιά παλινόρθωση συνθλίβει με τις επιλογές της. Με το πρόταγμα βαθιών δημοκρατικών αλλαγών όπως η δημοκρατία στην πληροφόρηση και οι δημοκρατικές τομές στο κράτος, μπορεί να κερδίσει φιλελεύθερους πολίτες που σήμερα δεν τον ακολουθούν. Είναι χρέος της Αριστεράς του 21ου αιώνα.
