Ένα tweet του Παναγιώτη Καρκατσούλη, πρώην βουλευτή του Ποταμιού, που ακόμα πιο πριν είχε θητεύσει στο Μαξίμου επί Σαμαρά και τελικά έμεινε στο Κίνημα Αλλαγής, δίνει μια ακτινογραφία του ψυχοδράματος του ΚΙΝ.ΑΛΛ.: "Προς διαμαρτυρόμενους διαδικτυακούς φίλους και ‘φίλους’ που δεν με βρίσκουν αρκούντως φιλο-κυβερνητικό: αδέρφια, δεν πρόκειται να απαρνηθώ όσα έμαθα τα τελευταία 35 χρόνια για καμία κυβέρνηση και κανέναν πρωθυπουργό. Φίλοι μεν εσείς, φιλτάτη δε η αλήθεια. Καλά μπάνια!" έγραψε μετά την κατάθεση του σχεδίου νόμου για το επιτελικό κράτος...
Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία, ούτε να έχεις ακούσει τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο να ορκίζεται ότι θα δώσει μάχη για να δει τον Ευάγγελο Βενιζέλο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να αντιληφθείς ότι στα πέριξ, τουλάχιστον, της Χαριλάου Τρικούπη κάποιοι γκρινιάζουν γιατί το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι "αρκούντως φιλοκυβερνητικό"... Όταν έχεις περάσει όλη την προεκλογική περίοδο ακούγοντας τη Φώφη Γεννηματά να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της ψήφου ανοχής στη Ν.Δ., σου κακοφαίνεται να την ακούς κάθε μέρα να εγκαλεί τη νέα κυβέρνηση, από το "αυτοκρατορικό κράτος Μητσοτάκη" μέχρι το "οι αγρότες δεν άκουσαν τίποτα από τον κ. Μητσοτάκη"... Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. θέλει να δείξει ότι βρίσκει αντιδεξιά αντιπολιτευτικά πατήματα στην προσπάθειά του να πείσει τον κόσμο στον οποίο θέλει να απευθυνθεί να ξεχάσει τη συνεργασία με τον Σαμαρά και να το εμπιστευτεί ως "αυθεντικότερο" "προοδευτικό" κόμμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εξακολουθεί να αντιπολιτεύεται. Αλλά...
Πάντα υπάρχει ένα "αλλά" και έτσι, την ώρα που ο Κώστας Σκανδαλίδης δήλωνε "ας έρθει η όποια πρόταση (Τσίπρα) και τη βλέπουμε", ο γραμματέας του κόμματος Μανώλης Χριστοδουλάκης διατύπωνε καθαρότερα αυτό που άφηνε να εννοηθεί η κ. Γεννηματά κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων. Επικαλούμενος την αντιπρόταση του ΚΙΝ.ΑΛΛ. κατά της απλής αναλογικής "στην κατεύθυνση της ισχυρότερης αντιπροσωπευτικότητας του εκλογικού νόμου, δίνοντας παράλληλα εχέγγυα για την πολιτική σταθερότητα μέσα στην κρίση", ο Μ. Χριστοδουλάκης διαμήνυσε: "Η πρότασή μας αυτή είναι η βάση για οποιαδήποτε συζήτηση. Ας αφήσουν οι 'κάποιοι' τα σενάρια. Πρώτα ο εκλογικός νόμος και μετά ο τρόπος εφαρμογής του".
Σε απλά ελληνικά, το "αντιδεξιό" ΚΙΝ.ΑΛΛ. διεκδικεί διασφάλιση ρόλου στο επόμενο πολιτικό σκηνικό δια του εκλογικού νόμου, για να "ξεκλειδώσει" το σενάριο Αλιβιζάτου περί κατάργησης της απλής αναλογικής με 180 ψήφους (μαζί με τη Ν.Δ.). Αυτή η συζήτηση δείχνει σαν το ίδιο το ΚΙΝ.ΑΛΛ. να μην εμπιστεύεται το προοδευτικό προσωπείο του και την προοπτική μιας συζήτησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, όμως, παραμένει μακριά από τον απαιτούμενο στρατηγικό επαναπροσδιορισμό, αδυνατώντας να δει ότι το μείγμα νεοφιλελευθερισμού και Ακροδεξιάς της Ν.Δ. το υποχρεώνει να διακόψει τις "επικίνδυνες σχέσεις" του πρόσφατου παρελθόντος.
