Ιταλικό φθινόπωρο
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα γνωρίζουμε αν η Λέγκα του Σαλβίνι θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο ή αν η κυβέρνηση Κόντε θα επιβιώσει μέχρι τις αρχές του χρόνου.
Κάθε φθινόπωρο τα τελευταία χρόνια είναι ένα θρίλερ στην Ιταλία, αρχής γενομένης από το ψυχόδραμα των παραβατικών της δημοσιονομικής πειθαρχίας προϋπολογισμών που υποβάλλει η Ρώμη στην Κοµισιόν στα μέσα Οκτωβρίου κάθε χρονιάς. Το 2016, το φθινόπωρο ήταν ο αρχικός χρονικός ορίζοντας για το δηµοψήφισµα που προκήρυξε ο Ρέντζι, το οποίο τελικά έγινε τον ∆εκέµβριο.
Το 2017, εν όψει του φθινοπώρου, το κυρίαρχο ερώτημα ήταν αν ο πρωθυπουργός Τζεντιλόνι θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Το 2018, το φθινόπωρο είχε προαναγγελθεί ως η ώρα της μετωπικής σύγκρουσης της κυβέρνησης Πέντε Αστέρων - Λέγκας υπό τον Κόντε αλλά και πιθανής πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Φέτος, το ερώτημα αφορά την απόφαση του Σαλβίνι να εξαργυρώσει ή όχι σε πρόωρες κάλπες τον δηµοσκοπικό ούριο άνεμο, προκειμένου με ποσοστό 36% και τη στήριξη του ακροδεξιού κόμματος Αδελφοί της Ιταλίας που καταγράφει 6% να διεκδικήσει κοινοβουλευτική αυτοδυναμίες και κατά συνέπεια πολιτική βιωσιμότητα πενταετούς διάρκειας.
Ένα είναι βέβαιο, είτε προκηρυχθούν οι εκλογές για το φθινόπωρο είτε όχι, η αντιπαράθεση Ρώµης - Βρυξελλών για το σχέδιο προϋπολογισμού της Ιταλίας του 2020 θα είναι πιο ψυχοδραµατική από τις προηγούμενες χρονιές, με την Κοµισιόν να είναι πολύ πιθανό αυτήν τη φορά να κινήσει τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων για υπερβολικό έλλειµµα. Ο Σαλβίνι, που έχει δει ότι το σκηνικό της ρωμαϊκής ανταρσίας κατά των Βρυξελλών αποδίδει δηµοσκοπικά, θα εντείνει τη λαϊκιστική ρητορική του.
Από τη μεριά τους οι Βρυξέλλες, όπου η απερχόμενη Κοµισιόν έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση της έγκρισης της σύνθεσης της επόμενης υπό την Λάιεν αλλά και την πιθανότητα ενός σκληρού Brexit μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, δεν θα έχουν ούτε τη βούληση ούτε τη δυνατότητα να αναζητήσουν για πολλοστή φορά κανονικοποίηση της ιταλικής παραβατικότητας.
