Του Γιώργου Ψυχογιού*
Το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά και κρίσιμα διακυβεύματα για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κοινότητα. Μετά την παραδοσιακή διαχωριστική γραμμή Αριστεράς - Δεξιάς, που είναι η σχέση εργασίας - κεφαλαίου, υπάρχουν πολλαπλές επιμέρους διαιρετικές τομές, με το μεταναστευτικό να είναι μία από τις πιο κομβικές.
Κι αυτό γιατί στην ουσία η στόχευση δεξιών και ακροδεξιών κυβερνήσεων και κομμάτων είναι η αλλαγή της ατζέντας και η προσπάθεια απόδοσης ευθυνών για την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Πρόκειται για το εκρηκτικό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και Ακροδεξιάς που παρατηρείται πλέον σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, όπως η Αυστρία και η Ιταλία, αλλά και στις "παλιότερες" Ουγγαρία, Πολωνία και εσχάτως στην Ελλάδα με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στη λογική και πρακτική αυτή, οι κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται, ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια όλο και λιγότερων και μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας εξωθούνται στο περιθώριο, στοχοποιούνται και καταστέλλονται παραδειγματικά σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία ή διεκδίκηση. Καλλιεργείται σταθερά από κυβερνητικά, επιχειρηματικά και δημοσιογραφικά στελέχη ο κοινωνικός αυτοματισμός που ισοδυναμεί με τον νόμο της ζούγκλας και θυμίζει τον γνωστό μύθο του Αισώπου που επικαλείται και ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν στο βιβλίο του "Strangers at our door".
Είναι εντυπωσιακό ότι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν τους μετανάστες να δουλεύουν στα χωράφια, τα σπίτια και στις επιχειρήσεις τους, που τα παιδιά τους είναι συμμαθητές στο σχολείο, που συζητούν μαζί τους στο καφενείο και στις εκδηλώσεις αναγνωρίζοντας τη συμβολή τους στη ζωντάνια των τοπικών κοινωνιών και την αύξηση του πληθυσμού, που τους έχουν πελάτες στα μαγαζιά τους αφού, εκτός από εργαζόμενοι, είναι και καταναλωτές στον τόπο που μένουν, εμφανίζονται σε συζητήσεις ή και με την ψήφο τους να φωτογραφίζουν τους ίδιους ως αιτία όλων των δεινών που βιώνουν.
Η εικόνα αυτή έχει μεταφερθεί πλέον και στην κεντρική πολιτική σκηνή, τα εθνικά και ευρωπαϊκά όργανα, αλλά και στους διεθνείς οργανισμούς - ακόμα και τους πιο προοδευτικούς, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η Ε.Ε. δεν κατάφερε είτε διπλωματικά είτε μέσω κυρώσεων να υποχρεώσει τις χώρες του Βίσεγκραντ να πάρουν τον ελάχιστο αριθμό των προσφύγων που τους αναλογούσε βάσει των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αυτό οδήγησε και άλλες χώρες στο να εφαρμόσουν την ίδια τακτική, σύμφωνα με την οποία τα μέλη της Ε.Ε. έχουν όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητά τους, αλλά μόνο όσες υποχρεώσεις τους συμφέρουν, καταστρατηγώντας όχι μόνο τις αποφάσεις, αλλά και τις αρχές της αλληλεγγύης και της αναλογικότητας που αποτελούσαν βασικές και απαρέγκλιτες αρχές.
Εμείς σε όλα αυτά πρέπει να αντιτάξουμε ισχυρά, με αποφασιστικότητα και επιχειρήματα, τα πολλαπλά οφέλη που έχουν οι ανοιχτές κοινωνίες που βασίζονται στη ισότητα, την αλληλεγγύη, με δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους.
Κι αυτό η θητεία της κυβέρνησης του ΣΥΙΖΑ μαζί με την ελληνική κοινωνία το απέδειξε περίτρανα, παρά τα προβλήματα και τις παραλείψεις που υπήρξαν. Διαφυλάχτηκε και ενισχύθηκε η κοινωνική συνοχή και ήρθαν στο κοινωνικό προσκήνιο αυτοί που ήταν για χρόνια «αόρατοι» και στο περιθώριο.
Σεβαστήκαμε τις αρχές του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου στο προσφυγικό και αναβαθμίσαμε σημαντικά την Υπηρεσία Ασύλου.
Δημιουργήσαμε σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς δομές φιλοξενίας, οικοδομώντας παράλληλα τάξεις υποδοχής στα σχολεία για τα παιδιά των προσφύγων.
Πιέσαμε με όλους τους τρόπους και πετύχαμε μερικώς τη μετεγκατάσταση ενός αριθμού προσφύγων σε χώρες της Ε.Ε., αλλά και την οικογενειακή επάνενωσή τους μετά από πολλές καθυστερήσεις.
Χορηγήσαμε ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς που είχαν γεννηθεί ή φοιτήσει στη χώρα μας προκειμένου να είναι πολίτες της χώρας στην οποία μεγάλωσαν και πρόσφεραν.
Δώσαμε πρόσβαση στην Υγεία και άλλες υπηρεσίες στους μετανάστες και τους πρόσφυγες με την έκδοση του ΑΜΚΑ, που η Ν.Δ. δια του Γ. Βρούτση ανέστειλε αμέσως μόλις ανέλαβε.
Θεσμοθετήσαμε το εργόσημο για αλλοδαπούς εργάτες γης χωρίς χαρτιά, ούτως ώστε οι μετανάστες να είναι ασφαλισμένοι, οι αγρότες να αφαιρούν το μισθολογικό κόστος από τα έξοδά τους και τα κρατικά έσοδα να αυξάνονται.
Προχωρήσαμε σε μια σειρά από βελτιώσεις στις άδειες διαμονής τόσο στο νομοθετικό όσο και στο διοικητικό πλαίσιο κυρίως στους εξαιρετικούς λόγους και με τη δυνατότητα να κατατίθενται οι αιτήσεις στους κατά τόπους νομούς.
Τέλος, ενισχύσαμε και θωρακίσαμε τον αντιρατσιστικό νόμο και στηρίξαμε το αντιφασιστικό κίνημα στο δρόμο και στις δικαστικές αίθουσες.
Το πρόγραμμα της Ν.Δ. για το προσφυγικό - μεταναστευτικό είναι απειλητικό, μιλώντας ξεκάθαρα για αποτροπή ακόμα και στη θάλασσα, θυμίζοντας τις μέρες της τραγωδίας του Φαρμακονησίου, ξήλωμα των διατάξεων για την πρόσβασή τους στο κοινωνικό κράτος, ανατροπή του σχεδίου ένταξης στην ελληνική κοινωνία που εφαρμόστηκε την προηγούμενη περίοδο και μια γενικευμένη καταστολή και κράτηση που αντιβαίνουν ακόμα και στις βασικές αρχές του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Είναι αναγκαίο το επόμενο διάστημα εντός και εκτός Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το σύνολο των κομμάτων, οργανώσεων και φορέων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και παλεύουν για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης που θα χωράει πολλούς κόσμους, όπως έλεγε και το ιστορικό σύνθημα, να είναι στην πρώτη γραμμή και να αγωνιστούν για να διασφαλίσουν το νόμιμο, το ηθικό και κυρίως το ανθρώπινο.
* Ο Γιώργος Ψυχογιός είναι βουλευτής Κορινθίας του ΣΥΡΙΖΑ, αναπληρωτής τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ για τη Μεταναστευτική Πολιτική
