Κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι το μοιραίο θα συμβεί και ποντάρουν σ’ αυτό. Αντιλαμβάνονται ίσως ότι οι υποσχέσεις και οι διακηρύξεις καλών προθέσεων, η ευαισθητοποίηση και οι μεγαλοστομίες σκοντάφτουν στην αδυναμία και την απροθυμία, αν δεν είναι τίποτε άλλο από πολιτικό θέατρο.
Σύμφωνα με το Bloomberg, κορυφαίος αναλυτής επενδύσεων της JP Morgan έστειλε πρόσφατα στους πελάτες της τράπεζας ένα μήνυμα που περιείχε μια κακή πρόβλεψη: «Παρά τις παγκόσμιες προσπάθειες να σταματήσει η κλιματική αλλαγή, η στάθμη της θάλασσας είναι πιθανόν να αυξηθεί δραματικά απειλώντας τις ζωές του 40% των Αμερικανών που ζουν κατά μήκος των ακτών Ατλαντικού και Ειρηνικού». Κι αν οι επενδύσεις σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα και πράσινη ενέργεια δεν αρκούν για ν’ αλλάξουν ρότα τα πράγματα, τότε οι «επενδυτικές ευκαιρίες» βρίσκονται όχι πια στη στρατηγική της αποτροπής, αλλά στα μέτρα προστασίας που αναπόφευκτα θα ληφθούν. Ένα σύστημα φραγμάτων που θα προστατεύει τη Νέα Υόρκη και τμήματα του Νιού Τζέρσεϊ από φαινόμενα πλημμυρίδας λόγω έντονων καιρικών φαινομένων είναι κάτι που ήδη εξετάζεται. Το κόστος του βέβαια θα είναι εξωπραγματικό: 2,7 εκατομμύρια δολάρια το μέτρο (!) και φυσικά θα είναι δυσβάσταχτο για τις κυβερνήσεις. Έτσι, ίσως στραφούν στον δανεισμό. Και σε ποιο βαθμό αυτός ο δανεισμός θα επιβαρύνει την κατάσταση των δημοσιονομικών σε περίοδο περικοπών και λιτότητας; Ποιος πραγματικά θα πληρώσει για τα πρωτόγνωρα αυτά έργα;
Η κλιματική αλλαγή «είναι εδώ», συντελείται ήδη, προειδοποίησαν για πολλοστή φορά χθες οι επιστήμονες και ο Σκτωτσέζος περιβαλλοντολόγος και ακαδημαϊκός Τζιμ Σκέα, μέλος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), έγινε απόλυτα σαφής: «Η τελική επιλογή για να αποφύγουμε την καταστροφή δεν είναι άλλη από την πολιτική βούληση» τόνισε. Στην τελευταία 400 σελίδων έκθεσή τους, τα μέλη της IPCC καταλήγουν σε μια άβολη πλην ξεκάθαρη αλήθεια: η πολιτική των μικρών βημάτων δεν αρκεί, χρειάζεται αποφασιστική βούληση.
Ο κόσμος μας είναι σήμερα κατά 1 βαθμό θερμότερος σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Έπειτα από τους καταστροφικούς τυφώνες αυτού του χρόνου στις ΗΠΑ, ακραία ξηρασία έπληξε το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, πυρκαγιές αφάνισαν τα δάση της Σουηδίας κοντά στον πολικό κύκλο και το στρώμα πάγου εξαφανίστηκε σε μεγαλύτερο μέρος του Αρκτικού Ωκεανού το καλοκαίρι. Η IPCC αναβαθμίζει την προειδοποίηση κινδύνου για το άμεσο μέλλον: η παραμικρή επιπρόσθετη υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας θα επιδεινώσει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής. Μελετώντας και συμπυκνώνοντας τα συμπεράσματα 6.000 ερευνών και μελετών, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι μεταβολές που συντελέστηκαν από μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά μόλις μισό βαθμό έχουν χαρακτήρα Αποκάλυψης.
«Τα στοιχεία μάς δείχνουν ότι αν δεν αναλάβουμε τώρα δράση, οδεύουμε προς έναν κόσμο όπου θα ασχολούμαστε διαρκώς με τη διαχείριση κρίσεων» συμπληρώνει η κλιματολόγος Βάλερι Μέισον - Ντελμότ. «Υπάρχουν δράσεις σε εξέλιξη ανά τον κόσμο, αλλά πρέπει να επιταχυνθούν. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν υπάρχει επαρκής συλλογική πολιτική βούληση» λέει η επιστήμονας. Η σύνοψη της έκθεσης που δόθηκε στη δημοσιότητα απευθύνεται σαφώς στα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων. Και ακόμα σαφέστατα προειδοποιεί για τις επιπτώσεις που θα έχει η πέραν της κατά 1,5 βαθμό Κελσίου αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
«Κάθε επιπλέον μικρή άνοδος της θερμοκρασίας επιβαρύνει την κατάσταση, πόσο μάλλον αν ξεπεράσουμε τον 1,5 βαθμό, που σημαίνει ανεπίστρεπτες επιπτώσεις, όπως η απώλεια ορισμένων οικοσυστημάτων» εξηγεί ο Χανς - Ότο Πόρτνερ, συμπροεδρεύων της συνόδου της IPCC που συγκέντρωσε την περασμένη εβδομάδα ερευνητές και εκπροσώπους κρατών στη Νότια Κορέα.
Εάν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία συνεχίζει να αυξάνεται με τον σημερινό ρυθμό, αναμένεται να φτάσει τον +1,5 βαθμό Κελσίου ανάμεσα στο 2030 και το 2052. Κι αν τα κράτη παραμείνουν στις δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, τότε πριν από το τέλος αυτού του αιώνα η θερμοκρασία του πλανήτη θα έχει αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου! Άρα, τι πρέπει να γίνει την ώρα που οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου αυξήθηκαν παγκοσμίως το 2017;
Για την IPCC η κατάσταση είναι σαφής: για να παραμείνει ο πλανήτης στον +1,5 βαθμό Κελσίου, οι εκπομπές CO2 θα πρέπει να μειωθούν δραστικά πριν από το 2030 (-45% μέχρι το 2030) και ο κόσμος θα πρέπει θα φτάσει σε «ουδετερότητα άνθρακα» το 2050, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να απελευθερώνουμε στην ατμόσφαιρα περισσότερο CO2 από αυτό που μπορούμε να απορροφήσουμε.
«Τα επόμενα χρόνια θα είναι τα πιο αποφασιστικά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πόλεις, βιομηχανίες, ενέργεια, κατασκευαστικός τομέας, όλοι οι τομείς καλούνται να προσαρμοστούν σε δραστικές περικοπές εκπομπών. Η παραμονή στο επίπεδο +1,5 βαθμού Κελσίου σημαίνει ταχεία μετάβαση και ένα τεράστιο πεδίο εφαρμογών» επισημαίνεται στην έκθεση της IPCC.
«Προσπαθήσαμε να δούμε εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη συγκράτηση της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον +1,5 βαθμό» συνοψίζει ο Τζιμ Σκέα. «Και ναι, οι νόμοι της Φυσικής και της Χημείας το επιτρέπουν, όπως και η τεχνολογία, η αλλαγή των τρόπων ζωής και οι επενδύσεις. Το τελευταίο πράγμα στο οποίο δεν μπορούν να απαντήσουν οι επιστήμονες είναι αν αυτός ο στόχος είναι πολιτικά και θεσμικά εφικτός. Επιδώσαμε τα μηνύματα στις κυβερνήσεις, τους δώσαμε τις αποδείξεις. Επαφίεται σε αυτούς» κατέληξε ο Σκωτσέζος επιστήμονας.
