Το να γράφει κανείς αλλεπάλληλα άρθρα σε διάστημα δύο μηνών προειδοποιώντας για πυρκαγιές ουδόλως νομιμοποιεί τον ισχυρισμό του αποκλειστικά ενδιαφερόμενου. Μέσα στο 2018 και ενώ η επικαιρότητα δεν είχε ακόμη κατασταλάξει από τα επεισόδια των πλημμυρών, ο υποφαινόμενος σε τρία τουλάχιστον άρθρα είχε αναφερθεί στις διάφορες πλευρές μιας αντιπυρικής πολιτικής: Μόνο που οι επισημάνσεις του έπεφταν στο κενό και υπολογίζονταν κυρίως σαν γνώμες ενός οικολογούντος, δηλαδή παράγοντος πλήξη...
Οι φωνές των ανθρώπων που είχαν μνήμη ήταν αδύνατον να εισακουστούν στον κατάλληλο χρόνο. Και όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και συνέβη το απευκταίο, τότε και πάλι αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να περιμένουν να κοπάσει ο θόρυβος για να μπορούν να εμφανιστούν ενώπιον της κοινής γνώμης και να πουν μερικές αλήθειες. Αναφέρομαι εδώ στους δασολόγους, που περισσότερο από τον καθένα κατανοούν τη φύση της πυρκαγιάς...
Οι τρέχουσες πυρκαγιές είχαν χαρακτηριστικά πολεμικής επιχείρησης κατά ένα τουλάχιστον στοιχείο: Ενώ η προσοχή της κοινής γνώμης και των δημοσιογράφων είχε αποσπαστεί σε ένα πεδίο «μάχης» και ενώ οι ανταποκρίσεις όλες μετέφεραν στους τηλεθεατές την αγωνιώδη επιχείρηση των ιπτάμενων μέσων να «βομβαρδίσουν» έναν εχθρό που λόγω των καπνών είχε γίνει κυριολεκτικά αόρατος, ενώ η κύρια προσπάθεια αναφερόταν στην περιφρούρηση των διυλιστηρίων και στην διατήρηση της Εθνικής Οδού σε λειτουργία, κάποια στιγμή η εκδήλωση πυρκαγιάς στην περιοχή Αγίου Ανδρέα - Μάτι επέφερε το καταστρεπτικό αποτέλεσμα...Τουτέστιν, η περίπτωση είχε τα τυπικά χαρακτηριστικά στρατιωτικού αντιπερισπασμού...
Τι θα συνέβαινε αν οι κάτοικοι του Ματιού είχαν καταφέρει να φύγουν και εάν δεν υπήρχαν θύματα; Μα φυσικά, όλα θα έτρεχαν ως συνήθως: Οι εφημερίδες και τα μίντια θα βοούσαν για λίγο χρόνο, οι δημοσιογράφοι θα έκαναν υποθέσεις και εικασίες για την προέλευση της πυρκαγιάς, οι διαμαρτυρίες για την υποστελέχωση των υπηρεσιών πυρόσβεσης θα ξανακούγονταν, η αντιπολίτευση θα έκανε τη δουλειά της και η κυβέρνηση παρομοίως - οι μεν υψώνοντας τις φωνές, οι δε χαμηλώνοντάς τες...
Όμως οι 80 περίπου νεκροί υπό τραγικές συνθήκες σήμαναν έναν συναγερμό, που δεν είμαι σίγουρος αν και αυτός δεν πρόκειται να εκτροχιαστεί. Το κυρίαρχο μήνυμα αυτού του συναγερμού είναι οι οδοί διαφυγής, το γεγονός ότι οι πολλοί δεν μπορούσαν να διαφύγουν μέσα στον συνωστισμό του ανεπαρκούς οδικού δικτύου. Αλλά υπάρχει και ένα βασικότερο: Το γεγονός ότι η κατοίκηση μέσα στη φύση εγκυμονεί κινδύνους: Σπίτι μέσα σε πεύκα είναι θανάσιμος κίνδυνος!
