Του Γιώργου Αθανασόπουλου
Βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής από το να μετατραπεί ο τόπος μας σε ένα «πεδίο βολής φτηνό», καθώς φαίνεται να το οραματίζονται με οριακά συγκρατημένο ενθουσιασμό διάφοροι συμπλεγματικοί πολιτικάντηδες -για το καλό μας- εν μέσω μιας ασύλληπτης σε μέγεθος παγκόσμιας πανδημίας.
Υψώνοντας τη σημαία της ατομικής ευθύνης,το κυβερνητικό επιτελείο, με την αμέριστη υποστήριξη των πρόθυμων φερεφώνων του, κρύβει κάτω από ένα χαλί οικονομικών σκανδάλων την αδυναμία ουσιαστικής διαχείρισης μιας πρωτοφανούς κρίσης, η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα κάνει πολλαπλές μεταστάσεις.
Τα κούφια λόγια περί αλληλεγγύης και πατριωτισμού, την ώρα που η ίδια η Πολιτεία αγνοεί επιδεικτικά τις καθημερινές ανάγκες του πληθυσμού και αρκείται στη διαφήμιση των ιδιωτικών χορηγών της, μοιάζουν ασπιρίνη σε καρκινοπαθή στο τελευταίο στάδιο.
Κι ενώ διατυμπανίζεται νυχθημερόν η αναγκαιότητα της απομόνωσης, δεν διστάζει να εφεύρει τους απείθαρχους κακούς Έλληνες που βάζουν σε κίνδυνο την αγέλη. Θα ήταν μια μαύρη κωμωδία όλα αυτά τα κακοστημένα fake news που κάνουν πάρτι σε τηλεοπτικά δελτία αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνα για την ίδια την κοινωνία: να της φορτωθεί η ευθύνη αν όλα πάνε κατά διαόλου ελέω κορωνοϊού.
Αποδεικνύεται πως γίνεται ένα crash test των αντανακλαστικών και των αντοχών των πολιτών σε συνθήκες εγκλεισμού, που επαγωγικά μπορεί να οδηγήσει σε στέρηση ελευθεριών και υφαρπαγή στοιχειωδών συνταγματικών δικαιωμάτων.
Άλλωστε, το ορμπανικό μοντέλο έχει ένθερμους θιασώτες στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Όσο λοιπόν μπορούμε και βαδίζουμε κόντρα στο μέτωπο της λογικής, που μεταξύ άλλων ευαγγελίζεται την ευγονική, χρειαζόμαστε τη συνδρομή και τη στήριξη μιας αδέσμευτης κριτικής απέναντι σε συσσωρευμένες υπερεξουσίες που ετοιμάζουν ένα ζοφερό άμεσο μέλλον.
Βρισκόμαστε σε μια χρονική καμπή που οι αντιπολιτευτικές αβρότητες πρέπει να μπουν στην άκρη απέναντι σε μια κυβέρνηση που υποκρίνεται πως νοιάζεται για το λαό της, ενώ τον πετσοκόβει σε ζωντανές μεταδόσεις. Ας αφήσουμε την ομοψυχία στις σημειώσεις των λογογράφων, διαφορετικά θα ζήσουμε τη δική μας εκλεγμένη δυστοπία.
