Οι υποψήφιοι των δημοκρατικών εκλογικών συνδυασμών της αλλαγής, ιδιαίτερα οι νέοι, θα πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους συμπαρασύροντας και τους παλαιότερους, όλους τους πολίτες! Η διεκδίκηση της ελπίδας, η δικαίωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, η προστασία του περιβάλλοντος δεν τελειώνουν με τη δημοσιοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Γιατί με τον εφησυχασμό και την ανάπαυλα -για τον εορτασμό των επινικίων...- δεν θα έρθουν οι καλύτερες μέρες που όλοι μας προσδοκούμε ούτε θα αποτραπούν οι δυσοίωνες προβλέψεις του κοντινού μέλλοντός μας!
Αξίζουν πάντα οι αγώνες, όταν δίνονται χωρίς σκοπιμότητες και ιδιοτέλεια! Τίποτε δεν πάει χαμένο γιατί δικαιώνονται στο τέλος όσοι συμμετέχουν σ' αυτούς. Η ελληνική Ιστορία, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι γεμάτη από ανάλογα παραδείγματα... Σκεφτείτε τους απελευθερωτικούς αγώνες εναντίον των Οθωμανών τον 17ο, τον 18ο και τον 19ο αιώνα, την Αντίσταση στον Γερμανό κατακτητή και μετέπειτα στη χούντα... και πάει λέγοντας...
Βέβαια, θα μου πείτε ότι πάντα κάποιοι επιτήδειοι παραχάραζαν την Ιστορία, εκφωνώντας, σε ύστερο χρόνο, πανηγυρικά λογύδρια και στήνοντας μνημεία με "φανταστικούς" ήρωες... Είναι αυτοί που, αφού περάσουν οι μπόρες και τα δύσκολα, καρπώνονται, για λογαριασμό των κοινωνικών τάξεων και των θεσμικών ομάδων που εκπροσωπούν, τις πράξεις ηρωισμού και αγάπης για τον τόπο τους άδολων αγωνιστών. Εξαπατούν ουσιαστικά τους μεταγενέστερους, βάζοντας συνήθως στη θέση των ηρώων τα ονόματα άκαπνων και αμέτοχων στα πραγματικά γεγονότα, γνωστών σε πολλές φάσεις της Ιστορίας μας πολιτικάντηδων και συμβιβασμένων...
Καταφέρνουν έτσι αυτοί οι επιτήδειοι να εξαπατήσουν τους λιγότερο ενημερωμένους περί την Ιστορία και τους αφελείς, γιατί τους βρίσκουν πιο ευάλωτους. Συχνά τους γεμίζουν το μυαλό με φρούδες ελπίδες, τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια και τους προσεταιρίζονται, ιδιαίτερα όταν ο τόπος περνάει περίοδο κρίσης, οικονομικής, αλλά και αξιών ζωής! Οι υποψιασμένοι, όμως, που γνωρίζουν καλά την αλήθεια, συνεχίζουν τους αγώνες, παρά τις προσπάθειες διαστρέβλωσής της, αλλά και προσεταιρισμού τους με κάθε τρόπο και μέσο απ' όσους νέμονται την εξουσία... Το "σύστημα", βλέπετε, δεν θέλει να ξυπνήσουν οι πολλοί, ιδιαίτερα οι νεότεροι...
Αν λοιπόν λειτουργήσουν σωστά, οι μικροί "Κεμάλ" -για να θυμηθώ το τραγούδι του Μάνου Χατζηδάκη-, αν παλέψουν, θα αλλάξουν τον τόπο και στο τέλος θα δικαιωθούν, κόντρα στην κραυγή απογοήτευσης του μεγάλου συνθέτη μας: "Καλή νύχτα, Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ".
Ο αγώνας σας, λοιπόν, φίλοι μου, νέοι συναγωνιστές, για να φέρει αποτελέσματα, για να γίνει γόνιμος και ελπιδοφόρος, θα πρέπει να είναι διαρκής και με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των δημοκρατικών πολιτών! Οι ενεργοί πολίτες, άλλωστε, έγραψαν και γράφουν πάντα την ιστορία!
* Ο Γιάννης Αικατερινάρης είναι αρχιτέκτονας
