Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ / Σχέδιο Αθηνά: Κερκόπορτα διάλυσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ / Σχέδιο Αθηνά: Κερκόπορτα διάλυσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

Τσούτσης Χρήστος, φοιτητής ΣΔΟ ΤΕΙ Πάτρας

Με τηψήφιση από τη βουλή της τροπολογίας για το σχέδιο Αθηνά έκλεισε ένα σίριαλγια το πώς η τρικομματική κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας θα κατόρθωνε να περάσει το σχέδιο για την «αναδιάρθρωση» στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Αρχικά πρέπει να σημειώσουμε ότι μιλάμε για ένα σχέδιο που στην ουσία αντί να αναδιαρθρώσει το χάρτη των ΤΕΙ και ΑΕΙ με επιστημονικά και ακαδημαϊκάκριτήρια, να καλέσει άμεσα σε σοβαρή διαβούλευση τους εμπλεκόμενους φορείς (καθηγητές, πρυτάνεις , προέδρους ΤΕΙ, εργαζόμενους στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα , φοιτητικούς συλλόγους) λειτούργησε ως το πρώτο σχέδιο διάλυσης του χώρου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα χρόνια του μνημονίου.

Το υπουργείο και ο κ.Αρβανιτόπουλος στοχευμένα απάντησε στα προβλήματα με λογιστικά κριτήρια αλλά και φανέρωσε σε όλους τους εμπλεκόμενους τη ταξική κατεύθυνση αυτής της μεταρρύθμισης.

Διότι μέσα σε αυτή τη ασφυκτική κατάσταση στην περίοδο των μνημονίωνγια τις λαϊκές οικογένειες και τον κόσμο της εργασίας το να κάνεις συγχωνεύσεως καικαταργήσεις τμημάτων κυρίως στο χώρο των ΤΕΙ (όπως στη Πάτρα , το Αίγιο , τη Θεσσαλονίκη , τη Χαλκίδα κ.α.) στη ουσία καλείς τους φοιτητές και τις οικογενειες τους να επωμιστούν ένα βάρος πολύ μεγάλο σε οικονομικό επίπεδο χωρίς να εξασφαλίζεις σαν κράτος τη φοιτητική μέριμνα για τους σπουδαστές που τους στέλνεις μέχρι και σεάλλη πόλη.

Η βασική αιτιολόγηση από πλευράς υπουργείου όσον αφορά το σχέδιο ήταν η εξής: με αυτό το σχέδιο θα καταπολεμήσουμε τα ΤΕΙ ή ακόμα και σχολές ΑΕΙ που ιδρύθηκαν κυρίως στη περιφέρεια με πελατειακά κριτήρια. Κατά πόσο στέκει όμως αυτός ο ισχυρισμός; Αρχικά πρέπει να πούμε στον κ. Αρβανιτόπουλο ότι για αυτά τα ιδρύματα που αναφέρεται και ο ίδιοςτα δυο κόμματα που στηρίζουν τη τρικομματική κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ευθύνονται γιατην ίδρυση και λειτουργία τους .Οι τοπικοί πολιτευτάδες των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων κερδίζανε εκλογές με αυτέςτις υποσχέσεις και πρακτικές, με τις τοπικές κοινωνίες να βλέπουνε τους φοιτητές ως κουκιά που αφήνουνε λεφτά στα μαγαζιά τους χωρίς να συνδέουν στοιχειωδώς τα Ιδρύματα με την τοπική παραγωγική κατεύθυνση. Λύνει το «Αθηνά» αυτές τις προβληματικές όμως; Σαφώς και όχι και αυτό αποδεικνύεται με το χαρακτηριστικό παράδειγμα του ΤΕΙ Σερρών.

Σε αυτή τη περίπτωση είδαμε να μετακινούνται κοντά στους 7.οοο φοιτητές από τη Θεσσαλονίκη στις Σέρρες χωρίς να υπάρχει καμιά υποδομή, χωρίς να μπορεί να καλύψει το Ίδρυμα σε φοιτητική μέριμνα ούτε σε προσωπικό καθηγητών τον όγκο των φοιτητών, καιο πρόεδρος του ιδρύματος έπραξε το καθήκον του, δήλωσε ευχαριστίες στην οικογένεια Καραμανλή που στήριξε το ΤΕΙ και έφερε και άλλους φοιτητές στο Ίδρυμα…

Σε ένα σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι το πώς θα είναι η επόμενη μέρα στο χώρο της τριτοβάθμιαςεκπαίδευσης (κυρίως στα ΤΕΙ). Στα τμήματα λοιπόν που υπάρχουν καταργήσεις, όπως η ΣΔΟ Πάτρας, το κράτος ή ακόμα ιδιώτες με την ευλογία του υπουργείου θα ιδρύουν ΚΕΣ (κέντρα ελευθέρων σπουδών)στις σχολές που έχουν καταργηθεί ή συγχωνευτείμε τις ευλογίες πάντοτε του υπουργού μας…

Έτσι η μνημονιακή κυβέρνηση θα πετύχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια και θα φέρει από το παράθυρο τους ιδιώτες και θα υποβαθμίσει περαιτέρω τα ανώτατα ιδρύματα…

Κλείνοντας πρέπει να σταθούμε και στις ευθύνες της παρέμβασης της αριστεράς στα ΤΕΙ όπου τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί αισθητά. Η πρώτη καλή αρχή έγινε στις κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα στους χώρους παρέμβασης αλλά και από τη κουβέντα- διαβούλευση στη βουλή από το ΣΥΡΙΖΑ… Η δική μας αριστερά οφείλει να δουλέψει ένα συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης και στήριξης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με όρους όχι απάντησης στοναντίπαλο αλλά με όρους επίλυσης των προβλημάτων της κοινωνίας με ορίζοντα της κυβέρνησης της αριστεράς…

Φοιτητικές εκλογές 2013: Με τους αγώνες και την αριστερά για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας

Αναστασία Ματσούκα

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης και μοιραία συνδέονται με ξεχωριστά ερωτήματα, επίδικα και διεκδικήσεις. Αν προσπαθήσουμε να συμπυκνώσουμε όλη την ουσία των φοιτητικών εκλογών σε καιρό μνημονίων σε μερικές λέξεις θα καταλήξουμε σε δυο βασικά επιχειρήματα: πρώτον, πάλη και ανατροπή στο πανεπιστήμιο και στην κοινωνία, και δεύτερον, αλλαγή και επανασχεδιασμός της φοιτητικής καθημερινότητας στη βάση της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας.

Όσο αφορά το πρώτο σκέλος, γίνεται σαφές πως για την αριστερά η παρούσα εκλογική διαδικασία δεν μπορεί να μην ανακινεί και να μην εμπλέκει το στοίχημα της διττής ανατροπής στο σήμερα: σε επίπεδο πανεπιστημίου κατάργηση στην πράξη του νόμου Αρβανιτόπουλου και του σχεδίου «Αθηνά» και στην κοινωνία κατάργηση των μνημονίων και των πολιτικών της εξαθλίωσης. Και όταν μιλάμε για διπλή ανατροπή οφείλουμε να συνδέουμε παράλληλα τη στόχευσή μας αυτή και με το αίτημα για ευρεία αποδυνάμωση και απονομιμοποίηση των καθεστωτικών δυνάμεων. ΠΑΣΠ και ΔΑΠ ως ευθείες αντανακλάσεις των συνιστωσών του μνημονίου μέσα στις σχολές δεν μπορούν να συνεχίσουν να θεωρούνται δυνάμεις εκπροσώπησης στον ακαδημαϊκό χώρο.

Ειδικά ως προς το κομμάτι της αντίστασης στο σχέδιο «Αθηνά», έχει γίνει ξεκάθαρο πως παρά τους όποιους ελιγμούς του Υπουργείου με την απόσυρση τμημάτων της αναδιάρθρωσης, ουσιαστικά με την τροπολογία του νόμου 4009 που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες όχι μόνο ανοίγει ο δρόμος για την ίδρυση, συγχώνευση, κατάργηση και μεταφορά τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, μέσω της έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων, αλλά μπαίνει «από το παράθυρο» και η δυνατότητα διάλυσης των επιστημονικών αντικειμένων και κατάτμησης των πτυχίων. Τα τεχνολογικά ιδρύματα και οι σχολές ανθρωπιστικών σπουδών θα δεχτούν το πρώτο πλήγμα αλλά μεσοπρόθεσμα μπαίνει στόχος από την πλευρά του υπουργείου να αλλάξει ολόκληρος ο ακαδημαϊκός χάρτης και βέβαια και ο χάρτης των εργασιακών δικαιωμάτων. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και εκπτώσεις και περικοπές στις όποιες κοινωνικές παροχές υπήρχαν -σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις. Επομένως, το νέο πλάνο για το πανεπιστήμιο όπως περιγράφηκε πιο πάνω και η οργάνωση του αγώνα για τη μη εφαρμογή του δεν μπορεί παρά να αποτελέσει ένα από τα βασικά επίδικα και έναν από τους βασικούς λόγους για την ενδυνάμωση της αριστεράς και ειδικότερα της Αριστερής Ενότητας στις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές.

Ωστόσο, για την αριστερά οι φοιτητικές εκλογές ειδικά στην παρούσα συγκυρία θα πρέπει απαραίτητα να συνδέονται και με μια δεύτερη ανάγκη-στόχο που θα αποτελεί το δικό μας ξεχωριστό θετικό πρόταγμα. Ζητάμε την ανατροπή, στο πανεπιστήμιο και στην κοινωνία αλλά στη θέση αυτού που παλεύουμε να ανατρέψουμε επιθυμούμε να χτίσουμε ένα άλλο πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μετεχόντων στην πανεπιστημιακή κοινότητα και της κοινωνίας και όχι στις ανάγκες της αγοράς. Η λύση δεν είναι η εναρμόνιση της ακαδημαϊκής ζωής με την αγορά για την επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους αλλά ο ριζικός επανασχεδιασμός της πανεπιστημιακής και φοιτητικής καθημερινότητας στη βάση των δικών μας αξιών.

Τα εγχειρήματα αλληλεγγύης και αυτοδιαχείρισης που ήδη έχουν εμφανιστεί (αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία, δωρεάν μαθήματα σε μαθητές, ομάδες αλληλεγγύης από γιατρούς και φαρμακοποιούς) θα πρέπει να γενικευθούν ως παράδειγμα και να αποτελέσουν τη μαγιά οργάνωσης ενός άλλου μοντέλου ζωής εντός των σχολών κατ΄ αντιστοιχία της προσπάθειας που γίνεται μέσω των δομών αλληλεγγύης και των εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης (ΒιοΜε) στο σύνολο της κοινωνίας. Επίσης, σε ένα περιβάλλον εξαθλίωσης όπου η ακροδεξιά προσπαθεί να βρει ολοένα και περισσότερα ερείσματα είναι απαραίτητη η ανάπτυξη αντιφασιστικής δράσης μέσα στις σχολές με τη δημιουργία ή τη συνέχιση λειτουργίας των αντιφασιστικών συνελεύσεων και πρωτοβουλιών.

Μάλιστα, όλες οι παραπάνω μορφές και τρόποι οργάνωσης μια διαφορετικής καθημερινότητας στα πανεπιστήμια δεν μπορούν να εμπλέκουν αποκλειστικά τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Υπάρχει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη για συσπείρωση όλων όσων αποτελούν κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας και θέσμιση διαδικασιών (π.χ. κοινές συνελεύσεις) που θα τους περιλαμβάνουν στο σύνολό τους: φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενους. Έτσι μπορούν να γεννηθούν νέοι χώροι και διαδικασίες που θα πολιτικοποιούν, θα επιτρέπουν την οργάνωση της αντίστασης, και παράλληλα θα δίνουν δείγματα μιας άλλης κοινωνίας.

Κάπως έτσι, με αυτά τα δεδομένα και με αυτούς τους στόχους οδηγούμαστε προς τις φοιτητικές εκλογές. Επιθυμώντας οι αγώνες και η αριστερά να είναι στον προσκήνιο, με σκοπό να χτίσουμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας, στη βάση της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της αξιοπρέπειας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL