Μουσταφά Μουσταφά, γιατρός, πρώην βουλευτής Σύριζα
Σταμάτης Σακελλίων, εκπαιδευτικός, Συντονιστής Σύριζα Κομοτηνής
Αυτό το κείμενο το γράφουν και το υπογράφουν δύο άνθρωποι: ένας Έλληνας και ένας Τούρκος. Και οι δύο μένουν στην Κομοτηνή. Το να γράψουν δύο άνθρωποι ένα κείμενο σημαίνει πράγματα. Πριν γράψουν έχουν εδώ και χρόνια ζυμωθεί με τις ιδέες της Αριστεράς αλλά και με την πράξη της, έχουν φάει μαζί και έχουν πιει μαζί. Με λίγα λόγια έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο. Γιατί ο Άλλος έγινε Ένας και ο Ένας Άλλος. Ο όλος Άλλος όπως έλεγε ο Κωστής Μοσκώφ. Επομένως μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς αυτό πρέπει να κάνει. Να κερδίσει τις ψυχές των ανθρώπων της μειονότητας όχι μόνο με τον λόγο της αλλά με την πράξη της. Ταυτόχρονα να εξηγήσει με σαφή λόγο και στην πλειονότητα πως ότι δημοκρατικό μέτρο θα παίρνει υπέρ της μειονότητας αφορά και στην πλειονότητα. Γιατί η Θράκη έχει δύο πόδια. Πρέπει να πατά και στα δύο. Αν θεωρούμε ότι η εμπιστοσύνη είναι μια εύκολη διαδικασία είναι λάθος. Οι άνθρωποι εδώ μας ξέρουν. Ξέρουν τους ανθρώπους της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ξέρουν και τον λόγο τους και την πράξη τους. Αλλά μια κυβέρνηση ακόμη και της Αριστεράς οφείλει να αποδείξει τον λόγο της. Πριν φτάσουμε στα επιμέρους πρέπει να κατακτήσουμε το πρώτο. Αλλά αυτό το πρώτο μπορεί να κατακτηθεί όταν αρχίσουν να γίνονται και συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτο χρέος να φτιάξουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τα παιδιά της μειονότητας να αισθάνονται ότι μπορούν να υπάρξουν με αξιοπρέπεια. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τα όσα έχουν ήδη γίνει πρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντες. Τα τουρκικά δεν είναι μια "ακατάληπτη" γλώσσα. Είναι μια γλώσσα που την μιλούν 100.000 άνθρωποι στην Θράκη, Έλληνες πολίτες. Κάτω από αυτή την λογική υπάρχουν προτάσεις συγκεκριμένες. Για παράδειγμα, δημιουργία εξατάξιων δημοτικών μειονοτικών σχολείων, συνενώσεις δηλαδή με κριτήρια μόνο και αυστηρά παιδαγωγικά, επίσης δημιουργία πειραματικών πολυπολιτισμικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Κομοτηνή, στις Σάπες και στον Ίασμο όπου ο πληθυσμός είναι μεικτός και επίσης διδασκαλία ελληνικών, τούρκικων και ρώσικων όπου αυτό είναι αναγκαίο π.χ. στην Κομοτηνή και στις Σάπες. Επίσης το συντονιστικό της μειονοτικής εκπαίδευσης να μετατραπεί από όργανο ελεγκτικό και με σκοτεινό ρόλο στο παρελθόν σε όργανο στήριξης, όργανο επιστημονικό και παιδαγωγικό που θα βοηθά τόσο τους εκπαιδευτικούς όσο και τους μαθητές. Τέλος η κατάργηση της ΕΠΑΘ δεν φτάνει. Είναι καιρός να δούμε επιτέλους να υπάρχει δουλειά σε βάθος ώστε από το πανεπιστήμιο να βγουν καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί με όλα εκείνα τα εφόδια ώστε να μπορούν να δουλέψουν στα σχολεία αυτά. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να καταλάβει ότι οι πολίτες της μειονότητας είναι Έλληνες πολίτες και δεν είναι δυνατόν να υπάγονται κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Δεν είναι δυνατόν επίσης οι όποιοι μηχανισμοί να λειτουργούν σε καθεστώς αδιαφάνειας. Δεν έχουμε ανάγκη από τοποτηρητές μιας εθνικής αλήθειας. Έχουμε ανάγκη από δημοκρατικές αριστερές πολιτικές. Δεν μπορούμε ακόμη να ασχολούμαστε με τον μουφτή και τον τρόπο επιλογής του. Ας βρούμε ένα εκλεκτορικό σώμα και ας τον επιλέγει αυτό το σώμα. Με μια αυστηρή προϋπόθεση, ότι δεν θα έχει καμία δικαστική ή αστική αρμοδιότητα. Μια σοβαρή αριστερή πολιτική οφείλει να στηρίξει την χειραφέτηση της μειονότητας. Ας στρίψουμε αλλιώς. Επί σειρά ετών η ελληνική πολιτεία τόνιζε τον θρησκευτικό χαρακτήρα της μειονότητας. Αυτό αποδείχθηκε λάθος. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να φέρει στην βουλή και να κυρώσει την σύμβαση πλαίσιο του ΟΑΣΕ για τις μειονότητες. Στους καιρούς της κρίσης οφείλουμε να βρούμε τρόπους ώστε οι άνθρωποι της μειονότητας μαζί με εκείνους της πλειονότητας θα μπορέσουν να παράξουν και πλούτο και πολιτισμό μαζί. Δεν μπορούμε ακόμη να συζητάμε για την διατήρηση της σαρία σε χώρα της Ευρώπης. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να μην υλοποιούνται αποφάσεις του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσον αφορά στην ονοματοδοσία των συλλόγων της μειονότητας. Οι ορφανές πινακίδες προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων της μειονότητας αλλά και το αίσθημα της δημοκρατίας. Μα πάνω απ' όλα οφείλουμε να συζητήσουμε με τους ανθρώπους. Οι σκέψεις μας, οι πολιτικές μας δεν πρέπει να είναι ερήμην των πολιτών της μειονότητας. Να γίνουν κτήμα τους και μέσα από κοινό μόχθο να υλοποιηθούν. Να ακούσουμε με υπομονή και να δουλέψουμε με επιμονή. Να παραμερίσουμε σκιές και φαντάσματα που βάζουν φραγμό στις δημοκρατικές εξελίξεις. Γιατί οι σκελετοί στην ντουλάπα έχουν δυο σημαίες και μια ιδέα: τον αγοραίο εθνικισμό. Εμείς οφείλουμε να έχουμε μια ιδέα, την δημοκρατία στην πράξη και να αδειάσουμε την ντουλάπα από τους σκελετούς. Τότε οι άνθρωποι θα εμπιστευτούν και την πράξη μας. Δεν είναι εύκολο αλλά για τα δύσκολα είναι η Αριστερά δεν είναι για τα εύκολα. Θα πρέπει να αντιπαλέψει ιδεοληψίες και μηχανισμούς αλλά και φοβίες. Θα πρέπει να αντιπαλέψει αναστολές που υπάρχουν ακόμη και μέσα στην ίδια. Γι' αυτό επιμένουμε, καθαρό παιχνίδι, καθαροί κανόνες που δεν αλλάζουν συνέχεια όπως γίνεται σήμερα, δηλαδή δημοκρατία. Αυτήν έχουμε ανάγκη. Αυτήν οφείλουμε να οικοδομήσουμε. Γιατί μόνο κάτω από αυτήν την προϋπόθεση θα δημιουργηθεί το πλαίσιο εκείνο που θα μας επιστρέψει να ασκήσουμε πολιτικές που θα φέρουν αποτελέσματα ουσίας για τους ανθρώπους της μειονότητας αλλά και για τους ανθρώπους της Θράκης συνολικότερα. Αυτό είναι το ακριβό ζητούμενο εν τέλει.
