"Ε, όχι και μαχαίρι!"
Η αστυνομικός που συνέλαβε τον εκτελεστή της Χρυσής Αυγής
"Όταν δεν βλέπεις το τέρας, σημαίνει ότι έχεις αρχίσει να του μοιάζεις"
Μάνος Χατζιδάκις
Του Γιάννη Μουζάλα*
Το μαχαίρι χτύπησε - εκτέλεσε τον Παύλο Φύσσα. Και επιτέλους, όλοι είδαν το τέρας. Ή ντράπηκαν να πουν ότι δεν το βλέπουν. Ή έπαψαν να κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Το τέρας χτύπησε - εκτέλεσε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά υπήρχε καιρό πριν. Ακολούθησε μια μακρά διαδρομή μέχρι να γίνει μαχαίρι στο σώμα του Παύλου Φύσσα. Να τον καθυποτάξει, να τον σκοτώσει. Να μας καθυποτάξει, να μας σκοτώσει. Το τέρας, το μαχαίρι, προϋπήρχε. Διήνυσε μεγάλο δρόμο. Δρόμο φτιαγμένο από αμέλειες και κυρίως από μεγάλες, περίτεχνες, επιμέλειες.
Το τέρας - μαχαίρι ήταν εκεί: Στους τραμπουκισμούς του Κασιδιάρη ενάντια στη Λιάνα Κανέλη και τη Ρένα Δούρου στην τηλεόραση. Στον φόνο του άτυχου Πακιστανού που γύρναγε από τη δουλειά του. Στους εκατοντάδες ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα μεταναστών. Στον Ξένιο Δία. Στη διαπόμπευση - "θρίαμβο" των τοξικοεξαρτημένων, οροθετικών πορνών. Στους ναζιστικούς χαιρετισμούς στις Θερμοπύλες - μετέτρεπε σε life style to macho κορμί του Κασιδιάρη και τις διαθλήτριες γκόμενες. Στον πάλλευκο και άσπιλο άρειο γάμο του Παναγιώταρου. Στο τιμωρό πουλί του Παππά που κατούρησε το Mega. Στον Περίανδρο και τη δολοφονική επίθεση στον Κουσουρή. Στα τατουάζ με τον αγκυλωτό σταυρό, που μεγαλοδημοσιογράφοι παρουσίαζαν σαν ένα εικαστικό hapening με αρχαιόμορφες γλαδιόλες (όπως εύστοχα λέει ο Στάθης) ή σαν ένα, έλα μωρέ τώρα, άκομψο αστείο. Στις μεγαλοστομίες των νέων Κολοκοτρωναίων για ανακατάληψη των πόλεων. Στα κέντρα κράτησης - φιλοξενίας στην Παγανή. Στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, όπου, καταπατώντας κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταπατείται και η εθνική μας αξιοπρέπεια. Στις 37 δικογραφίες που, κρυμμένες στο συρτάρι, περίμεναν τον φόνο για να πάνε στη Δικαιοσύνη. Στην πολιτική. Στον λόγο. Στις πράξεις του Λοβέρδου, του Γεωργιάδη, του Χρυσοχοΐδη, του Πολύδωρα, του Λαζαρίδη, του Πάγκαλου, του Δένδια, του... Στο Α.Τ. του Αγ. Παντελεήμονα. Στις κλειστές και άδειες πλατείες υπό περιφρούρηση της Χ.Α. και επιτροπών κατοίκων για να μην μπουν τα παιδιά των σκούρων "υπανθρώπων". Στη σύλληψη της μετανάστριας καρκινοπαθούς, αμέσως μετά το χειρουργείο, στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Στα ΟΥΚ - κομάντο που παρήλασαν στην εθνική επέτειο. Γυμνοί και νηστικοί. Και ζητούσαν δέρματα Αλβανών για να ντυθούν και αίμα Τούρκων να τραφούν. Στους χρυσαυγίτες που μαζί με τα ΜΑΤ αποκαθιστούν την "τάξη" δέρνοντας και συλλαμβάνοντας διαδηλωτές. Στη μετανάστρια που γένναγε στο προαύλιο του "Αλεξάνδρα" και αρνούνταν να τη δεχτούν βάσει των "εγκυκλίων του υπουργείου". Στις δεκάδες καταδίκες της χώρας μας για παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και ρατσιστικές πρακτικές από το συμβούλιο της Ευρώπης. Στους έγκριτους αναλυτές και διαμορφωτές κοινής γνώμης που θα ήθελαν λίγο πιο σοβαρή τη Χρυσή Αυγή. Να μπορεί να γίνει κυβέρνηση.
Ωστόσο, έστω κι έτσι, στην εκτέλεση του Παύλου Φύσσα όλοι είδαν το τέρας - μαχαίρι. Κι εμείς; Εμείς που το είδαμε από την αρχή, το δείχναμε και παλεύαμε να το δουν και οι άλλοι και καταγγείλαμε όσους προσπαθούσαν να το κρύψουν; Εμείς τι κάνουμε; Εμείς, λοιπόν, φυσικά, με όλη μας την ψυχή, θα συνεργαστούμε ενάντια στο τέρας με όλους όσοι το είδαν, σε οποιαδήποτε φάση και αν το είδαν. Γιατί στο αξιακό μας σύστημα το τέρας (και όχι το εκάστοτε όνομά του) αποτελεί το απόλυτο κακό. Αλλά όχι το μόνο. Θα συνεργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις. Αλλά για να έχει αποτέλεσμα η συνεργασία, για να μη διαψευσθούμε και να μη διαψεύσουμε, θα πρέπει να θυμόμαστε και να θυμίζουμε πότε είδε ο καθένας το τέρας. Γιατί αυτό είναι το δικό του πρόσωπο.
* Ο Γιάννης Μουζάλας είναι γιατρός, μέλος των Γιατρών του Κόσμου
