Γ.Μ, Αγρίνιο: {Υπογράφω] για όλους
τους νέους που πάλεψαν για τη Σχολή
της επιλογής τους…
Σίσσυ Βελισσαρίου*
Στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ, το Σχέδιο ΑΘΗΝΑ προβλέπει «Τμήμα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογίας [!}» με 5 Κατευθύνσεις: 1. Αγγλικής Γλώσσας, 2. Γαλλικής Γλώσσας, 3. Γερμανικής Γλώσσας, 4. Ισπανικής Γλώσσας και 5. Ιταλικής Γλώσσας», με συνολικά 89 μέλη ΔΕΠ [!}.
Είναι δεδομένο από τον συνολικό χάρτη των συγχωνεύσεων ότι είναι απαράδεκτα αφελής όποιος νομίζει ότι το ΑΘΗΝΑ διέπεται έστω από κάποια στοιχειώδη κριτήρια. Η προσβλητική ανευθυνότητα με την οποία το ΥΠΕΘ χειρίζεται τις ζωές των ανθρώπων είναι έκδηλη και στην παραπάνω συγχώνευση: Γεωγραφικοί λόγοι προφανώς δεν συντρέχουν ούτε θεραπεύεται η «ανορθολογική ανάπτυξη κτιριολογικών και υλικοτεχνικών υποδομών», εκτός αν εννοούμε τη συγχώνευση των 3 ορόφων της Σχολής σε έναν, άρα λιγότερη χρήση ασανσέρ για το 9οροφο κτήριο. Οικονομικά κριτήρια επίσης δεν συντρέχουν.
Τι εξυπηρετεί λοιπόν η ΑΘΗΝΑ; Ποιο είναι το γνωστικό αντικείμενο που θα θεραπεύει το γιγαντιαίο αυτό Τμήμα; Τι πτυχία θα προσφέρει; Με βάση την ονομασία του Τμήματος, οι φοιτητές θα διδάσκονται μια κοινή φιλολογία (παγκόσμια επιστημονική ‘ανακάλυψη') και θα βελτιώνουν την γλωσσομάθειά τους. Αυτό, όμως, δεν παράγει «αριστεία» ενώ η συγχώνευση 5 ανεξάρτητων Τμημάτων ΞΓ&Φ απολύτως αντιστρατεύεται την επιδιωκόμενη «εθνική αναπτυξιακή στοχοθεσία & περιφερειακές αναπτυξιακές προοπτικές». Επί πλέον, δεν διασφαλίζει για την νέα γενιά «επαγγελματικό ορίζοντα και κινητικότητα, κοινωνική ένταξη και καταξίωση». Αντιθέτως, αντιστρατεύεται όλα αυτά, εκτός της ‘κινητικότητας' με την οποίαν ο/η απόφοιτος θα είναι ο ιδεώδης ευέλικτος εργαζόμενος/η που απαιτεί το Μνημόνιο. Εν ολίγοις ο απόφοιτος ενός Τμήματος με τον επιστημονικά ανύπαρκτο γνωστικό αντικείμενο των «Ξένων Γλωσσών και της Φιλολογίας» δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε κανένα επάγγελμα. Όσο δε για την υποτιθέμενη κοινωνική ένταξη και «κοινωνική καταξίωση» αυτά είναι κρύα ανέκδοτα. Ως προς τους διδάσκοντες, οι «συνθήκες διδασκαλίας, έρευνας και προοπτική ακαδημαϊκής ανέλιξης και καταξίωσης» θα είναι εξίσου αξιοθρήνητες, διότι ένα Τμήμα με 89 μέλη ΔΕΠ θα είναι προφανώς δυσκίνητο και γραφειοκρατικό. Το χειρότερο όμως θα είναι η πλήρης διάλυση των αντικειμένων έρευνας των μελών ΔΕΠ, τη συρρίκνωση τους .
Θεωρώ ότι αυτό που κάνει το ΑΘΗΝΑ στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ και του ΑΠΘ είναι να χρησιμοποιεί τις συγχώνευσης των ξενόγλωσσων Τμημάτων, δηλ. των ασθενών κρίκων των ανθρωπιστικών σπουδών, με ‘αδύναμα' αλλά και ομοειδή αντικείμενα, ως το μελλοντικό μοντέλο λειτουργίας των τμημάτων τουλάχιστον στις ανθρωπιστικές/κοινωνικές σπουδές. Εξηγούμαι: εδώ με σαφήνεια θα εφαρμοστεί το Άρθρο 30 του Ν.4009/2011, παρ 2γ «κάθε ίδρυμα μπορεί να οργανώνει προγράμματα σύντομου κύκλου σπουδών που περιλαμβάνουν μαθήματα που αντιστοιχούν κατά μέγιστο σε 120 πιστωτικές μονάδες και ολοκληρώνεται με απονομή πιστοποιητικού κατάρτισης σύντομου κύκλου κατά τα οριζόμενα στον Οργανισμό». Το πιστοποιητικό αυτό δεν είναι ισότιμο με τίτλο σπουδών πρώτου κύκλου [180 μονάδες]. Άρα είναι η εφαρμογή μιας μίνι Μπολόνιας που δίνει τη δυνατότητα να «τελειώνει» κανείς τις σπουδές του νωρίτερα, πχ στο δεύτερο έτος, λαμβάνοντας όχι πτυχίο αλλά ένα φάκελο προσόντων εν είδη επάρκειας διδασκαλίας. Το παραπάνω μπορεί να εφαρμόζεται ως εξής: στα 2 πρώτα χρόνια, πχ. 90 μονάδες να αντιστοιχούν σε έναν αχταρμά μαθημάτων εκμάθησης ενδεχομένως 2 εκ των 5 γλωσσών , και οι υπόλοιπες μονάδες για τα επόμενα 2 χρόνια να αντιστοιχούν σε σπουδές σε μια ή περισσότερες από τις 5 διαφορετικές φιλολογίες.
Αυτό σημαίνει ότι διαμορφώνεται μία εκρηκτική κατάσταση όπου το φοιτητικό σώμα διασπάται εντελώς και τα μέλη του αλληλοϋποβλέπονται. Και αυτό διότι οι «απόφοιτοι» του δεύτερου έτους, όντας αποσπασματικά ειδικευμένοι και προορισμένοι για τις θέσεις με απαιτήσεις χαμηλής ειδίκευσης θα βρίσκονται σε δυσχερή θέση, θα λειτουργούν αντικειμενικά ως μέσα πίεσης των μισθών των πτυχιούχων και τελικά αυτό που πιθανότατα θα γίνεται θα είναι το να καταλαμβάνουν οι πτυχιούχοι και τις θέσεις χαμηλής ειδίκευσης, με συνολικά όμως χαμηλωμένους μισθούς. Διότι οι απόφοιτοι του δευτέρου έτους με απλή πιστοποίηση πολύ χαμηλής γλωσσομάθειας θα ανταγωνίζονται άλλους απ τα αναγνωρισμένα πλέον Κολλέγια και ΙΕΚ άλλα στην μικρή αγορά εργασίας . Όμως εμείς αρνούμαστε να μετατραπούμε από πανεπιστήμιο σε κέντρο μεταλυκειακής εκπαίδευσης που θα ανταγωνίζεται τα ΙΕΚ και τα κολλέγια.
Στο μεγάλο αγώνα που ξεκίνησε στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ και με συμμέτοχη του ΑΠΘ έχει κυκλοφορήσει κείμενο συλλογής υπογραφών σε 6 γλώσσες υπέρ της διατήρησης της αυτονομίας των Τμημάτων μας: https://www.change.org/petitions/professor-konstantinos-arvanitopoulos-greek-minister-of-education-save-the-departments-of-english-french-german-italian-and-spanish έχουν ήδη υπογράψει πάνω από 10χιλιάδες φοιτητές και ακαδημαϊκοί δάσκαλοι από κάθε γωνιά του πλανήτη . Σταχυολογούμαι ενδεικτικά :
Ξεκινώντας από το στίχο του Μπρεχτ για τους Εβραίους «Πρώτα ήρθαν για…», που μας έστειλε Ισπανός συνάδελφος με την ευχή «να επιτύχουμε όλοι και να επιβιώσουμε».
Γ. Χ, Αθήνα: Δεν γνωρίζω πώς οι Nietzsche, Cervantes, Hugo και Shakespeare μπορούν να διδαχθούν ομογενοποιημένοι.
Σ. Θ, Πάτρα: Είμαι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής. Πήρα το πτυχίο μου το 1985 και από τότε έχω παρακολουθήσει πολλές σειρές μαθημάτων σε Ευρωπαϊκές χώρες, όπως στη Φιλανδία, τη Νορβηγία και, βέβαια, το Ηνωμένο Βασίλειο. Κάθε φορά διαπίστωνα ότι το Πανεπιστήμιό μας ήταν σαφώς καλύτερο από οποιοδήποτε άλλο πολυδιαφημισμένο τμήμα, και οι Πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι ήταν ασυγκρίτως καλύτεροι από άλλους, ανεπαρκείς, στερούμενους διδακτικού πάθους, [ξένους] συναδέλφους τους. Επομένως, η συγχώνευση είναι ένα αίσχος!
N. M. ΜΕRIDA, Βενεζουέλα: Ένα από εκείνα τα πράγματα που επιτρέπουν σε μια χώρα να γίνει ισχυρότερη, είναι η κουλτούρα και η γνώση διαφορετικών πολιτισμών, και αυτό μπορεί να γίνει δυνατό όταν κάποιος μπορεί να ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο ή να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο.
A Singh Langston, ATHENS, OHΙΟ: Η Φιλοσοφική Σχολή παρέχει το Οξυγόνο σε όλη την Ανώτατη Εκπαίδευση. Είναι πολύ σημαντικό να διασωθούν τα προγράμματα Γλωσσών και Λογοτεχνίας στα Ελληνικά πανεπιστήμια
Sigrid Peitz , Ιταλία: Είμαι Λέκτορας Γερμανικών στην Ιταλία, όπου υφιστάμεθα μια τρομερά δυσμενή αντιμετώπιση. Θα ήθελα, επομένως, να εκφράσω την υποστήριξή μου σε όλους τους διδάσκοντες Ξένες Γλώσσες.
Rocio Amador-Bautista, Μεξικό: Σέβομαι την αυτονομία των Πανεπιστημίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Stefan Neuhaus KOBLENZ, Γερμανία: Το να σπουδάζεις τις Ξένες Γλώσσες και Λογοτεχνίες στο πρωτότυπο είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση της προσωπικής μας ταυτότητας και της παγκόσμιας ευημερίας.
Professor Ramón Arzápalo, Mεξικό: Η γλωσσική μας παράδοση στην Αμερική ανάγεται πίσω στην Ινδοευρωπαϊκή Φιλολογία με ρίζες στην Ελληνο-Λατινική Φιλολογία. Τώρα στην Ελλάδα πάνε ανάποδα; Δεν βρίσκω κανένα βάσιμο και ακαδημαϊκό επιχείρημα για να γίνουν τέτοιες αλλαγές.
Β. Μ. Ουτρέχτη, Ολλανδία: Σπούδασα στο Τμήμα της Αγγλικής. Η δουλειά που κάνουν οι καθηγητές και καθηγήτριες εκεί είναι καταπληκτική και μια συγχώνευση, που απλά θα ακυρώσει την αυτονομία του τμήματος για οικονομικούς λόγους, και όχι επιστημονικούς, θα είναι καταστροφική.
E. Χ. Αθήνα: Είμαι φοιτήτρια γαλλικής και θέλω η σχολή μου να μείνει όπως έχει.
Jean-Paul Basaille, Γαλλία: Είναι απαραίτητο να σεβόμαστε την αυτονομία της επιστημονικής έρευνας και διδασκαλίας κάθε ξένης γλώσσας. Η συγχώνευση αυτών των Τμημάτων δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα συνονθυλεύματα και σε πνευματική χρεοκοπία..
Α. FRIBOURG, Γερμανία: Μπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς Γλωσσική, Κοινωνική και Πολιτιστική ποικιλία; Μπορείτε να φαντασθείτε μορφωμένους ανθρώπους με μόνον μια γλώσσα; Θα θέλατε να σας εξουσιάζει μια μονόγλωσση Διεθνής μέσα σ' έναν ενιαίο, ομογενοποιημένο Πολιτισμό, ή θα θέλατε να δώσετε στους νέους σας ανθρώπους την (εναλλακτική) επιλογή γλώσσας, κουλτούρας αλλά και της κοινωνίας;
Richard Ambrosini Iταλία: Γιατί είναι μια δίκαιη μάχη, που επίσης δίνουμε εμείς στην Ιταλία.
M. Π. Αθήνα: Δανειζόμενη από λόγο που εκφώνησε ο Διονύσιος Σολωμός, φοιτητής στην Ιταλία, θα ήθελα να θυμίσω ότι «όταν παραχαμηλώνουμε την κεφαλή θα βρεθούν πολλά άτιμα και αχρεία χέρια έτοιμα να μας την πλακώσουν». Αυτό ακριβώς επιδιώκει και το σχέδιο ΑΘΗΝΑ , το πλάκωμα της κεφαλής της εκπαίδευσης που παρέχεται από τα αυτοτελή Τμήματα Ξένων Φιλολογιών των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Αγώνες χρόνων που δόθηκαν με συνέπεια και επίμονο κόπο από υπηρέτες της παιδείας κινδυνεύουν να αφανιστούν. Είναι καιρός να ενωθούν οι φωνές μας με ψηλά το κεφάλι για τη διάσωση της έννοιας της παιδείας.
M. I Αθήνα: Τα Πανεπιστήμια είναι αυτοτελείς εκπαιδευτικές μονάδες. Το να συγχωνευθούν τα συγκεκριμένα Τμήματα είναι σαν να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο έθνος που ζει στη Βρετανία, μιλάει Ισπανικά, δουλεύει σαν τους Γερμανούς, ασπάζεται σαν τους Γάλλους, και τρώει σαν τους Ιταλούς!
Ann Mulkern ΒATON ROUGE, LA : Έχω υποστεί τα αποτελέσματα μιας παρόμοιας συγχώνευσης και γνωρίζω [εκ των προτέρων] ότι οι επιπτώσεις, τόσο οι άμεσες όσο και οι μακροχρόνιες, είναι καταστροφικές.
Nicholas Meihuizen, SOUTH AFRICA: Για χάρη της κριτικής σκέψης, της διαπολιτισμικής επικοινωνίας και σύμπνοιας, και του υγιούς διεθνισμού.
Φ. Τ, Ξάνθη: Επειδή όταν μαθαίνουμε τις ξένες γλώσσες άλλων λαών το αποτέλεσμα είναι να μαθαίνουμε καλύτερα τη δική μας γλώσσα και τους εαυτούς μας!
Λ. Τ. Αθήνα: Κάθε ξενόγλωσσο τμήμα πρέπει να έχει την αυτονομία του. Κάποιοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν την τριτοβάθμια παιδεία στην Ελλάδα και μας ωθούν να φύγουμε στο εξωτερικό. ΑΙΣΧΟΣ! ΟΧΙ στο σχέδιο ΑΘΗΝΑ
Joan Georg., Αθήνα: Γιατί με την κατάργηση του ονόματος «Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας» οι απόφοιτοί μας θα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους αποφοίτους ιδιωτικών κολλεγίων και ΙΕΚ, που θα εξακολουθούν να έχουν αυτόν τον τίτλο στα πτυχία τους, και ως εκ τούτου θα έχουν περισσότερα εργασιακά δικαιώματα
Λ. Α., Αθήνα: Πιστεύω πως το μέτρο αυτό θα καταστήσει το πτυχίο μας ισόβαθμο με ένα απλό πιστοποιητικό. Δεν είναι δυνατόν να νοούνται ως ένα επιστημονικό πεδίο πέντε διαφορετικές γλώσσες, λογοτεχνίες και πολιτισμοί μετατρέποντας μας σε πτυχιούχους «ξένης γλώσσας» γενικά και αόριστα με κατεύθυνση την αντίστοιχη φιλολογία. Δεν συμφωνώ με το μέτρο και δεν θέλω να εφαρμοστεί γιατί καταστρέφει το μέλλον μας όχι μόνο από πλευράς εύρεσης εργασίας-που θα γίνει ακόμη δυσκολότερο για εμάς- αλλά και από άποψη γνώσης η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα παραμείνει ακαδημαϊκή ως έχει.
Álvaro Acosta Corte, Οβιέδο, Ισπανία: Υπήρξα επισκέπτης Λέκτορας στο ΕΚΠΑ και διαπίστωσα το Ακαδημαϊκή του υπεροχή.
Bernhard Blattmann Γερμανία: Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το να σκεφθεί κανείς ότι μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα από την Εκπαίδευση.
Takashi Nakatani, Ιαπωνία: Το ίδιο είδος «αλλαγών» έχει σοβαρά υπονομεύσει την ποιότητα τις Εκπαίδευσης στις Φιλοσοφικές Σχολές της χώρας μου.
Josef Bayer, Γερμανία: Το να καταστρέφεις πανεπιστημιακά τμήματα με καλό πρόγραμμα σπουδών είναι εύκολο, το να τα ξαναφτιάξεις όμως είναι αδύνατον. Και έχουν υπάρξει δυστυχώς πολλά παραδείγματα που το αποδεικνύουν.
Anne Furlong, Καναδάς: Αντιλαμβάνομαι την τρομερή οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Όμως, ας έχει στο μυαλό του ο υπουργός ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται ακριβώς σε τέτοιες περιόδους είναι αυτές που καθορίζουν την χώρα και τους ανθρώπους.
Esther Allen, Νέα Υόρκη: Καθώς η παγκοσμιοποίηση συρρικνώνει τους γλωσσικούς μας ορίζοντες είναι τεραστίας σημασίας να μπορεί το πανεπιστήμιο να ενισχύει την ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική αποσκευή που εγγράφει η κάθε γλώσσα. Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια πρέπει να είναι η πρωτοπορία σε αυτόν τον αγώνα.
Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Δρ. Αργυρό Πρωτοπαπά για τη μετάφραση των σχολίων
