«Αν καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε το έργο μας σε αντιπαράθεση με τις εξαγγελίες της Ν.Δ., νομίζω ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και οι προοπτικές αισιόδοξες» επισημαίνει στην «Αυγή» ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, δηλώνοντας αισιόδοξος για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στις εκλογές της Κυριακής. Υποψήφιος ξανά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης, ο Ν. Παρασκευόπουλος αμφισβητεί την κατηγορία του αντιπολιτευτικού Τύπου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «διέλυσε» τη μεσαία τάξη, τονίζοντας «την τετραετία που πέρασε, η κυβέρνηση παρήγαγε σημαντικό έργο σε κρίσιμους τομείς για τα μεσαία αλλά και για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Δικαιοσύνη, η κοινωνική πολιτική».
Σε σχέση με την ατζέντα της ασφάλειας που «σηκώνει» η Ν.Δ., ο Ν. Παρασκευόπουλος προτρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ «να διαψεύσει ότι η εγκληματικότητα αυξήθηκε, να πείσει τους πολίτες ότι την αύξηση της εγκληματικότητας μας τη δείχνουν οι δείκτες των εγκληματολογικών ερευνών και όχι τα δελτία ειδήσεων των 8». Όσον αφορά τη στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου με τα περί «ανομίας» στα Πανεπιστήμια, ο Ν. Παρασκευόπουλος επισημαίνει ότι «αυτό που ενοχλεί την αξιωματική αντιπολίτευση είναι ο δημόσιος χαρακτήρας κυρίως της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης».
Τέλος, σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο Ν. Παρασκευόπουλος σημειώνει ότι κυρίως στη Θεσσαλονίκη «η μιντιακή χειραγώγηση βρήκε, δυστυχώς, πρόσφορο έδαφος», όμως από την καθημερινή του επαφή με τους πολίτες διαπιστώνει ότι «άλλα είναι τα σημαντικά που τους απασχολούν: η εξασφάλιση της δουλειάς τους, το μέλλον των παιδιών τους, η προστασία του περιβάλλοντος, ένα αξιόπιστο σύστημα Υγείας».
* Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να «γυρίσει το παιχνίδι» μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών; Πού πρέπει να δώσει έμφαση αυτές τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής εκστρατείας;
Την τετραετία που πέρασε, η κυβέρνηση παρήγαγε σημαντικό έργο σε κρίσιμους τομείς για τα μεσαία αλλά και για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Δικαιοσύνη, η κοινωνική πολιτική.
Δυστυχώς, είναι διαδεδομένη, κυρίως κατά τον αντιπολιτευτικό Τύπο, η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε τη μεσαία τάξη και ως εκ τούτου πρέπει να τιμωρηθεί στην κάλπη. Πρόκειται για μια ανιστόρητη και ανυπόστατη θέση. Η λεηλασία της μεσαίας τάξης ξεκίνησε από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Τη μεσαία τάξη την αποτέλειωσαν οι μνημονιακές πολιτικές την περίοδο της κρίσης, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία.
Αντίθετα, η κυβέρνηση προσπάθησε να διασώσει και να ενδυναμώσει το πολυπληθέστερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Αν πάρουμε για παράδειγμα τον τομέα της Παιδείας, θα πρέπει να θυμίσουμε στους πολίτες ότι αυτή η κυβέρνηση έκανε προσλήψεις αναπληρωτών δασκάλων με την έναρξη του σχολικού έτους, επαναλειτούργησε τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας στο Γυμνάσιο, επανέφερε 2.500 εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ που ήταν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, επαναλειτούργησε όλους τους τομείς και τις ειδικότητες που είχαν καταργηθεί το 2013, διασφάλισε τη δωρεάν πρόσβαση στα μεταπτυχιακά σε όσους δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες και καθιέρωσε αυστηρό έλεγχο του κόστους κάθε μεταπτυχιακού προγράμματος, ενίσχυσε τα πανεπιστήμια με διδακτικό προσωπικό 1.000 θέσεων μελών ΔΕΠ (πρώτη φορά μετά το 2010) και με 3.700 θέσεις για νέους επιστήμονες, αύξησε τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ μετά από οκτώ χρόνια μείωσής της και έκανε και άλλα τόσα. Τα παραπάνω μέτρα ασφαλώς αφορούν και τη μεσαία τάξη και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
Υπό αυτή την έννοια, αν καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε το έργο μας σε αντιπαράθεση με της εξαγγελίες της Ν.Δ., νομίζω ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και οι προοπτικές αισιόδοξες.
* Η Ν.Δ. παίζει και σε αυτές τις εκλογές το «χαρτί» της ασφάλειας επιχειρώντας να φοβίσει τους πολίτες. Πώς μπορεί να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κινδυνολογία αυτή;
Είναι γνωστό ότι η καλλιέργεια φόβου και πανικού αποτελούν χρήσιμα εργαλεία αποπροσανατολισμού και υποταγής.
Η πρακτική αυτή είναι τόσο παλιά όσο η έννοια της πολιτικής χειραγώγησης και ασφαλώς δεν είναι εφεύρημα της Ν.Δ.
Ο κοινωνιολόγος Frank Furedi αναφέρει στο βιβλίο του «Culture of fear revisited» ότι «ο καλύτερος τρόπος για να αδρανοποιηθεί μια κοινωνία και να πάψει να αναλαμβάνει κινδύνους ήταν αυτός του εμβολισμού της με φόβους και σύνδρομα».
Αυτή η αδρανοποίηση είναι απαραίτητη σε κάθε εξουσία που θέλει να εδραιωθεί αποφεύγοντας τον ενοχλητικό έλεγχο από τον λαό.
Προσωπικά γίνομαι κατά καιρούς στόχος της κουλτούρας του φόβου, καθώς με νόμο που ψήφισα ως υπουργός Δικαιοσύνης, «χρεώθηκα» την υποτροπή κάθε αποφυλακιζόμενου από το 2015 μέχρι σήμερα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων που προβάλλονταν, αυτές δεν είχαν καμία σχέση με τις διατάξεις του νόμου αυτού. Είτε δηλαδή δεν ήταν καν στη φυλακή, είτε είχαν αποφυλακιστεί κάνοντας χρήση κάποιου ένδικου μέσου.
Το γεγονός ότι μειώθηκε η εγκληματικότητα την περίοδο 2015 - 2016 προκύπτει από τα στατιστικά της Ελληνικής Αστυνομίας. Βέβαια, αντί όλων αυτών, ακούγονταν από πολιτικούς της Ν.Δ. τερατολογίες, όπως ότι αποφυλακίστηκαν 30.000 άτομα, ενώ ο πανελλήνιος πληθυσμός των φυλακών είναι 10.000 με 12.000, ή ότι οι ληστείες έφτασαν τις 273.000 το 2017, ενώ με βάση τα επίσημα στοιχεία της αστυνομίας ο ακριβής αριθμός είναι 4.271. Πρόκειται για ασύστολα ψεύδη.
Προσωπικά επέλεξα τον δρόμο της διάψευσης και το ίδιο νομίζω πως πρέπει να κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Να διαψεύσει ότι η εγκληματικότητα αυξήθηκε ή ότι είναι μεγαλύτερη από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις με στοιχεία, που ούτως ή άλλως υπάρχουν άφθονα. Να πείσει τους πολίτες ότι την αύξηση της εγκληματικότητας μας τη δείχνουν οι δείκτες των εγκληματολογικών ερευνών και όχι τα δελτία ειδήσεων των 8. Να πείσει τους πολίτες ότι η δημοκρατία θέλει πολίτες ενεργούς και όχι παραλυμένους από τον φόβο και ότι αυτοί είναι οι πολίτες που σκέπτονται και όχι οι υποταγμένοι.
* Πώς βλέπετε τη νέα πρωτοβουλία συντηρητικών διανοούμενων υπό την (υποψήφια με τη Ν.Δ.) Μαριέττα Γιαννάκου για κατάργηση του ασύλου; Γιατί, κατά τη γνώμη σας, η Δεξιά ενοχλείται τόσο πολύ από τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον χώρο της Παιδείας;
Νομίζω ότι η άποψη περί τεράστιας «ανομίας στα πανεπιστήμια» εντάσσεται στην παραπάνω στρατηγική τής εδραίωσης της κουλτούρας του φόβου στη συλλογική συνείδηση. Αυτό που ενοχλεί την αξιωματική αντιπολίτευση είναι κατά τη γνώμη μου ο δημόσιος χαρακτήρας κυρίως της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τούτο φάνηκε και από την εμμονική στάση της κατά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση. Είναι κοινός τόπος ότι η αποδόμηση του δημόσιου πανεπιστημίου, που είχε ξεκινήσει πολύ πριν την οικονομική κρίση, στοχεύει στην παράδοσή του στους ιδιώτες. Η τακτική αυτή άλλωστε είναι γνωστή στην οικονομία της αγοράς.
Όταν λοιπόν η κυβέρνηση δίνει αγώνα για να διατηρήσει αλλά και να αναβαθμίσει τον δημόσιο χαρακτήρα, που σημαίνει δωρεάν Παιδεία για όλους, είναι προφανές ότι στέκεται εμπόδιο σε αυτή την «αγοραπωλησία». Συστηματικά λοιπόν η αντιπολίτευση είναι αντίθετη σε κάθε πρωτοβουλία προόδου. Αναλογιστείτε πόσες φορές έχετε ακούσει ειδήσεις για το παράνομο εμπόριο μπροστά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας ή τη διάπραξη εγκλημάτων στον χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πόσο σπάνια την είδηση ότι αυξήθηκε η χρηματοδότηση των ΑΕΙ για πρώτη φορά ύστερα από οκτώ χρόνια.
* Ποιο είναι το κλίμα στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών; Εξακολουθεί να επηρεάζει τις επιλογές των πολιτών; Πώς κρίνετε τη στάση της Ν.Δ. σε σχέση με τη συμφωνία και τις «δεσμεύσεις» για εφαρμογή της;
Η αλήθεια είναι ότι αν δούμε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2019 και του 2014 στην Α’ (21,68% - 25,77%) και Β’ Θεσσαλονίκης (17,93% - 22,49%), καταγράφεται μια μείωση της τάξης περίπου του 4%, στον νομό όμως της Φλώρινας, που συνορεύει με τη Βόρεια Μακεδονία, καταγράφεται αύξηση (27,02% - 23,52%). Από αυτό το δεδομένο προκύπτει, κατά τη γνώμη μου, ότι η μιντιακή χειραγώγηση βρήκε, δυστυχώς, κατά τόπους πρόσφορο έδαφος στη Θεσσαλονίκη αλλά και ότι οι άνθρωποι προτιμούν την ειρήνη από τον πόλεμο. Από την καθημερινή μου επαφή με τους πολίτες διαπιστώνω ότι άλλα είναι τα σημαντικά που τους απασχολούν: η εξασφάλιση της δουλειάς τους, το μέλλον των παιδιών τους, η προστασία του περιβάλλοντος, ένα αξιόπιστο σύστημα Υγείας κ.ά.
Στις 14.12.2018, ο κ. Μητσοτάκης, μιλώντας σε στελέχη του κόμματος στη Σάμο, δήλωνε ότι «η Ν.Δ. δεν θα κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών ούτε τώρα, ούτε ποτέ», ενώ στις 9.4.2019 δήλωνε ότι «η Ν.Δ. θα τηρήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά με βελτιώσεις». Το ρητορικά εύκολο δεν είναι πάντα και πολιτικά εύκολο και τούτο το αντιλαμβάνεται καλά ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ξέρει πολύ καλά ότι ο ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια αναβαθμίζεται, ενώ η συμφωνία αποτελεί παράγοντα ειρήνης και (συν)ανάπτυξης μεταξύ των δύο χωρών. Τα υπόλοιπα είναι μικροπολιτική οπερέτα για συγκεκριμένο πολιτικό ακροατήριο.
