Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C23.6°C
2 BF 62%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.4°C22.5°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C19.9°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
24 °C
21.0°C24.8°C
4 BF 46%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.5°C
3 BF 40%
Ποιος θέλει να διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ;
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ποιος θέλει να διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ;

Το βράδυ της Κυριακής οι ψηφοφόροι των 28 κρατών - μελών θα ξέρουν ποιοι είναι οι νέοι τους εκπρόσωποι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα ξέρουν πώς τα πήγαν οι παλιές πολιτικές ομάδες, πόσο υποχώρησαν οι Ευρωσοσιαλιστές και η Ευρωδεξιά, εάν άντεξε η Ευρωαριστερά, εάν ανέβηκαν οι Πράσινοι, τι έκανε το νέο σχήμα των Φιλελευθέρων στο οποίο αποφάσισε να ενταχθεί το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν. Θα ξέρουν επίσης εάν επιβεβαιώθηκαν οι δημοσκοπήσεις, που θέλουν να ενισχύονται τα πάσης φύσεως ακροδεξιά, ξενοφοβικά, εθνικιστικά σχήματα. Αυτό που δεν θα ξέρουν, όμως, είναι ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν, κάτι που περίπου ήξεραν το 2014, όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά η λογική των Spitzenkandidaten -ή “επικεφαλής υποψηφίων”- των πολιτικών ομάδων.

Το 2014 οι τότε “επικεφαλής υποψήφιοι” -ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ από τη Δεξιά, ο Μάρτιν Σουλτς από τους Σοσιαλιστές, ο Γκι Φερχόφστατ από τους Φιλελεύθερους, η Σκα Κέλερ από τους Πράσινους και ο Αλέξης Τσίπρας από την Αριστερά- είχαν δεσμευτεί ότι θα στηρίξουν τον πρώτο ακόμη και κόντρα στις επιθυμίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Μπορεί η ιδέα να μην είχε αρέσει στους Μέρκελ και σία, αλλά τελικά υποχώρησαν, καθώς ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι οι ηγέτες λαμβάνουν υπόψιν την ετυμηγορία των ψηφοφόρων, έστω κι αν οι Συνθήκες προβλέπουν ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν διορίζεται από το Συμβούλιο και εγκρίνεται -με ψηφοφορία- από το Κοινοβούλιο. Επιπλέον, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που είχε προκύψει από τις κάλπες του 2014 υπήρχε άνετη πλειοψηφία για τον λεγόμενο μεγάλο συνασπισμό -της Ευρωδεξιάς και των Ευρωσοσιαλιστών- και οι διαπραγματεύσεις για τις κορυφαίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν σχετικά εύκολες. Από αύριο, τα πράγματα θα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Και δεν αποκλείεται να δούμε εκπλήξεις στην πορεία προς την ανάδειξη του / της διαδόχου του Γιούνκερ να μην κόψει το νήμα κανείς από τους σημερινούς επικεφαλής υποψηφίους. Οι ηγέτες των 28 -της Βρετανίας συμπεριλαμβανομένης εάν δεν έχει φύγει μέχρι την 1η Ιουλίου από την Ε.Ε.- μπορεί να βγάλουν μια “τρίτη” λύση από το μανίκι.

Η “Α” υπενθυμίζει σήμερα ποια είναι τα πρόσωπα που ηγήθηκαν των πολιτικών ομάδων σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο.

Μάνφρεντ Βέμπερ, ο Βαυαρός της Ευρωδεξιάς

Θεωρητικά ο επικεφαλής υποψήφιος που έχει τις περισσότερες ελπίδες να κόψει πρώτος το νήμα είναι ο Βαυαρός Μάνφρεντ Βέμπερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Οι δημοσκοπήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν ότι η Ευρωδεξιά θα καταφέρει να παραμείνει η μεγαλύτερη ευρωομάδα, πλην όμως με απώλειες σε σχέση με τις 219 έδρες (από τις συνολικά 751) που είχε μέχρι σήμερα. Η πιθανή πρωτιά, όμως, δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι ο Βέμπερ θα αναλάβει την προεδρία της Κομισιόν, όπως έγινε το 2014, όταν στη θέση του ήταν ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ο νυν πρόεδρος και πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου είχε καταφέρει να στήσει εκ των προτέρων συμμαχίες με όλους τους αντιπάλους του και να διασφαλίσει ότι ο πρώτος θα έπαιρνε τη δουλειά. Και βεβαίως έπαιξε ρόλο η προσωπικότητά του. Ο Γιούνκερ είχε τη φήμη του ένθερμου ευρωπαϊστή, ήταν παλιά καραβάνα στις συνόδους κορυφής, ως... αιώνιος πρωθυπουργός του μικρού Λουξεμβούργου, και μετρ στο παιχνίδι εύρεσης συμβιβασμών.

Ο Βέμπερ, αντίθετα, αν και έχει συμπληρώσει τρεις θητείες στην Ευρωβουλή, δεν έχει διατελέσει ούτε δήμαρχος μικρής πόλης, ενώ είναι στέλεχος της βαθιάς Δεξιάς στη μεγάλη Γερμανία. Αν και έχει φροντίσει ως ευρωβουλευτής να καλλιεργήσει ένα ευρωπαϊκό και σχετικά συναινετικό προφίλ, δεν παύει να είναι πολύ δεξιός και πολύ Γερμανός - και δη σε μια εποχή που φαίνεται να κλονίζεται ο γαλλογερμανικός άξονας.

Επιπλέον, στα μεγάλα θέματα που θίχτηκαν -όσο θίχτηκαν- κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, από τη θέσπιση κατώτατου μισθού έως την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ο Βέμπερ και το ΕΛΚ εμφανίστηκαν αρκετά απομονωμένοι. Κυρίως επειδή ουσιαστικά θέλουν να παραμείνουν όλα όπως είναι σήμερα στην Ευρώπη: λιτότητα στη δημοσιονομική πολιτική, αλληλεγγύη α λα καρτ στο προσφυγικό και ακινησία στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Φρανς Τίμερμανς, ο πολύγλωσσος των Ευρωσοσιαλιστών

Λίγοι τον ξέρουν εκτός Ολλανδίας, αν και ήταν επί πέντε χρόνια ο δεύτερος ισχυρότερος άνθρωπος στην Κομισιόν. Ο Φρανς Τίμερμανς, επικεφαλής υποψήφιος των Ευρωσοσιαλιστών σ’ αυτές τις εκλογές, προσπάθησε να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα οργώνοντας προεκλογικά την Ευρώπη - και μιλώντας σχεδόν στους μισούς ψηφοφόρους στη γλώσσα τους. Ο Τίμερμανς είναι περίπου η ενσάρκωση της παλιάς ΕΟΚ, γεννημένος στο ολλανδικό Μάαστριχτ και μεγαλωμένος στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Γερμανία και την Ιταλία. Αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών δεν τον λες, αλλά φαίνεται πως έχει αντιληφθεί πόσο καταστροφικός είναι για τους συντρόφους του ο εναγκαλισμός με τη Δεξιά τόσο στα επιμέρους κράτη - μέλη όσο και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Προεκλογικά έδωσε την εντύπωση ότι είναι έτοιμος να γυρίσει την πλάτη στον... αιώνιο μεγάλο συνασπισμό και να συμμετάσχει σε μια πλατιά προοδευτική συμμαχία. “Από τον Τσίπρα μέχρι τον Μακρόν”, όπως είπε στο Eurovision Ντιμπέιτ της 15ης Μαΐου. Για τον Τίμερμανς, σ’ αυτές τις εκλογές παίζεται η “ψυχή” της Ευρώπης - και θεωρεί ότι αυτή μπορεί να σωθεί από μια “κόκκινο - κόκκινο - πράσινη” συμμαχία (Σοσιαλιστές, Αριστερά και Πράσινοι) που αφενός θα ανακόψει την επέλαση των εθνικιστών και της Ακροδεξιάς, αφετέρου θα πιέσει για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την Ευρώπη. Το πιθανότερο είναι ότι η πολιτική ομάδα του Τίμερμανς θα τερματίσει δεύτερη στις ευρωεκλογές και αποδυναμωμένη σε σχέση με τις 191 έδρες που έχει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, εάν αποφασίσουν να συμμαχήσουν και οι Φιλελεύθεροι με τις προοδευτικές δυνάμεις, ο Τίμερμανς έχει μια μικρή ελπίδα να αναδειχθεί ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν - η υπογράμμιση είναι στο μικρή.

Μαργκρέτε Βεστάγκερ, ο άσος των Φιλελεύθερων

Η νυν επίτροπος Ανταγωνισμού, η Μαργκρέτε Βεστάγκερ από τους Δανούς Φιλελεύθερους (το κόμμα της ονομάζεται Det Radikale Venstre ή ελληνιστί “η ριζοσπαστική Αριστερά”, αλλά δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με αυτό που εμείς λέμε Αριστερά), δεν είναι ακριβώς “επικεφαλής υποψήφια”. Ναι μεν είναι το πρόσωπο της πολιτικής οικογένειας των Φιλελευθέρων σ’ αυτές τις ευρωεκλογές, πλην όμως και η ίδια και οι συνοδοιπόροι της δεν θεωρούν πολύ καλή την ιδέα των Spitzenkandidaten. Η πολιτική ομάδα της αναμένεται να τερματίσει τρίτη, ενδεχομένως ενισχυμένη - κάτι που έχει να κάνει με τις νέες μετεγγραφές κομμάτων που έκανε. Και ατύπως διεκδικεί για πρώτη φορά την προεδρία της Κομισιόν, καθώς εκτιμά ότι ούτε ο Βέμπερ ούτε ο Τίμερμανς μπορούν να βρουν την απαραίτητη πλειοψηφία.

Δεν ήταν τυχαία τα ανοίγματα που έκανε η Βεστάγκερ προς την Κεντροαριστερά στο ντιμπέιτ των υποψηφίων - ούτε η -κομψή- κόντρα της με τον Βέμπερ. Η Βεστάγκερ έχει τρια συγκριτικά πλεονεκτήματα σ’ αυτή την κούρσα. Πρώτον, έχει καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό των Ευρωπαίων επειδή τα έβαλε με τους ισχυρούς της ψηφιακής οικονομίας. Προσπάθησε ως επίτροπος να ρυθμίσει το φαρ ουέστ του Ίντερνετ σε ό,τι αφορά τη -μη-φορολόγηση και την παντοκρατορία των Google, Amazon και σία και έχει ώς έναν βαθμό καταφέρει όχι να πληρώνουν φόρους, αλλά τουλάχιστον να πληρώνουν πρόστιμα επειδή δεν πληρώνουν φόρους. Δεύτερον, έρχεται από μια μικρή χώρα και τρίτον είναι γυναίκα. Υποτίθεται ότι η Ε.Ε. είναι υπερώριμη να βάλει μια γυναίκα στο τιμόνι της. Στα μειονεκτήματά της είναι ότι δεν θα την προωθήσει απαραίτητα η χώρα της...

Σκα Κέλερ, το ευρωπαϊκό πρόσωπο των Πράσινων

Είναι η πιο νέα και ταυτόχρονα η πιο έμπειρη στο παιχνίδι των Spitzenkandidaten, καθώς δίνει για δεύτερη φορά τη μάχη για τους Πράσινους μετά το 2014. Η 37χρονη Σκα Κέλερ ξέρει ότι δεν πρόκειται να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν, ωστόσο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις διεργασίες για τη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων τόσο για τις πολιτικές που θα δρομολογηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τις ευρωεκλογές όσο και για τα πόστα. Ανήκει στην αριστερή πτέρυγα των Γερμανών Πράσινων κι έχει στηρίξει ένθερμα την Ελλάδα και την Ιταλία στο προσφυγικό. “Ως γεννημένη στην Ανατολική Γερμανία ξέρω τι σημαίνει όταν τα τείχη χωρίζουν ανθρώπους και πόσο υπέροχο είναι ότι η Ευρώπη τους ενώνει” συνηθίζει να λέει.

Η πολιτική ομάδα της Κέλερ αναμένεται να είναι από τους νικητές της βραδιάς των ευρωεκλογών, καθώς το θέμα της προστασίας των περιβάλλοντος και κυρίως της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής κινητοποιεί όλο και περισσότερους Ευρωπαίους - και κυρίως κινητοποιεί τους νέους, όπως δείχνουν οι μαθητικές διαδηλώσεις της Παρασκευής “για το μέλλον”.

Νίκο Κουέ, ο συνδικαλιστής της Αριστεράς

“Γύρισα τις τελευταίες δύο εβδομάδες την Ευρώπη. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι αν μια μέρα υπάρξει ΜΙΑ Ευρώπη, αυτή θα είναι η δικιά μας” έλεγε τις προάλλες στην Αθήνα ο Νίκο Κουέ αναφερόμενος στην “εκπληκτική παρουσία των γυναικών σε όλους τους αγώνες στην Ισπανία”, στο κουράγιο των φίλων μας στην Ιταλία και την Ουγγαρία “που δίνουν αγώνα ενάντια στον φασισμό”, στους φίλους στη Γαλλία “που υπερασπίζονται την κοινωνική ασφάλιση” και βεβαίως “σε εσάς που χτίζετε πάλι ένα κοινωνικό κράτος και μπορείτε να κερδίσετε”.

Ο 62χρονος Ισπανοβέλγος που έχει τεθεί επικεφαλής της ευρωπαϊκής Αριστεράς -μαζί με τη Σλοβένα Βιολέτα Τόμιτς- είναι μια εμβληματική προσωπικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος στη Βαλλονία και την Ευρώπη, επί σειράν ετών γενικός γραμματέας των εργατών στη χαλυβουργία. Ο Κουέ δεν θέλει να γίνει ευρωβουλευτής, δεν είναι σε καμία εθνική λίστα. Έδωσε συμβολικά τη μάχη για την προεδρία της Κομισιόν ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική της λιτότητας και της επισφάλειας στην εργασία, “για έναν ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και κανονικές θέσεις εργασίας για τους νέους”. Από αύριο η πολιτική οικογένεια της Αριστεράς θα κληθεί να αποφασίσει ποιον/ποια θα στηρίξει για την προεδρία της Κομισιόν και με ποιους όρους.

Γιαν Ζαχραντίλ, ο εκπρόσωπος των “πατριωτών”

Ο έκτος επικεφαλής υποψήφιος, της “συμμαχίας των Ευρωπαίων συντηρητικών και μεταρρυθμιστών” -μιας δεξιάς πολιτικής ομάδας που προτιμά την Ευρώπη των εθνών αντί για την Ευρώπη των λαών-, είναι ο 55χρονος Τσέχος Γιαν Ζαχραντίλ. Στην κούρσα για την προεδρία της Κομισιόν δίνει κι αυτός τη μάχη για την τιμή των όπλων, δεν έχει όμως καμία ελπίδα να διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Σε όλες τις εμφανίσεις του δήλωνε μονότονα ότι “κανείς δεν είναι ευτυχισμένος με την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση”, ότι είναι “προβληματικό” που “δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε πώς θα την αλλάξουμε”. Και κυρίως ότι το ζητούμενο είναι “εθνική κυριαρχία και λιγότερη Ευρώπη”.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL