“Πω, πω... Όλα με 10” λέει το χταπόδι στον βυθό της θάλασσας κρατώντας τους σχολικούς βαθμούς ενός μικρού παιδιού από την Αφρική που κάθεται απέναντί του. "Ένα σπάνιο μαργαριτάρι" συνεχίζει το χταπόδι.
Ο Ιταλός σκιτσογράφος Makkox έδωσε τον τίτλο “Χαμένοι Θησαυροί” στο έργο του, που αναδεικνύει το δράμα που βιώνουμε εδώ και χρόνια στη Μεσόγειο. Το δράμα που έγινε ακόμη πιο απάνθρωπο από την απόφαση του Ματέο Σαλβίνι να κλείσει τα ιταλικά λιμάνια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και να απαγορεύσει στα πλοία του ιταλικού Ναυτικού και της Ακτοφυλακής την περισυλλογή των σορών όσων δεν κατάφεραν να κάνουν το μεγάλο ταξίδι που θα τους προσέφερε μια καλύτερη ζωή.
Ο μικρός Αφρικανός μαθητής είχε πάρει στην πραγματικότητα στο σχολείο του σε όλα τα μαθήματα βαθμό 10 και φαίνεται ότι ήταν πολύ υπερήφανος γιατί δίπλωσε με προσοχή και μεθοδικότητα τη σελίδα που ήταν γραμμένη στα αραβικά και τα γαλλικά και μετά την έραψε στο σακάκι του για να την έχει μαζί του περνώντας από τη μία πλευρά της Μεσογείου στην άλλη. Ίσως για να τους δείξει στους συγγενείς του που περίμεναν να τον σφίξουν με ικανοποίηση στην αγκαλιά τους, να τον φιλήσουν και να του πουν ένα... μπράβο. Έραψε τους βαθμούς του στα ρούχα του, όπως κάνουν όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες με τα πολυτιμότερα πράγματα που έχουν για να μην τα χάσουν ή τους τα κλέψουν οι δουλέμποροι.
Οι βαθμοί του 14χρονου μαθητή του 10 έφτασαν στην άλλη πλευρά της Μεσογείου, την καλή, την πλούσια, τη γεμάτη υποσχέσεις πλευρά της. Δεν τους είδαν οι συγγενείς του μικρού μαθητή, αλλά τους ανακάλυψε στα ρούχα του στο νεκροτομείο η ιατροδικαστής του Μιλάνου Κριστίνα Κατανέο, που συμμετείχε σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα για την αναγνώριση προσφύγων και μεταναστών που χάνονται στη Μεσόγειο.
Στο βιβλίο της με τίτλο “Ναυαγοί χωρίς πρόσωπο”, η Κατανέο διηγείται την ιστορία του μικρού αυτού μαθητή, που χάρη στον σκιτσογράφο Makkox απέκτησε ένα χαρούμενο πρόσωπο στην εφημερίδα “Il Foglio”.
Ο μικρός Αφρικανός προερχόταν από το Μάλι και ταξίδεψε 4.000 χιλιόμετρα μέχρι τη Λιβύη για να βρεθεί σε μια βάρκα της ελπίδας προς την Ευρώπη. Η βάρκα βούλιαξε στις 18 Απριλίου του 2015 και η σορός του παρέμεινε περίπου για έναν χρόνο μαζί με περίπου άλλες χίλιες στον βυθό της θάλασσας. Χάρη στην Κατανέο και τους συνεργάτες της, 528 από αυτές τις σορούς ανασύρθηκαν και τάφηκαν όπως αρμόζει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία.
Μόνο που ο Σαλβίνι σήμερα δεν θέλει αποδείξεις για τη μεγάλη σφαγή στη Μεσόγειο, δεν θέλει Κατανέο και Makkox και δεν ενδιαφέρεται για τους μικρούς μαθητές του 10. "Πρώτα οι Ιταλοί!" Κι αυτοί δεν είναι ούτε Ιταλοί, ούτε λευκοί. Όταν δεν υπάρχουν νεκροταφεία, δεν υπάρχουν ονόματα, δεν υπάρχουν πρόσωπα, δεν υπάρχουν και σφαγές. Αυτό είναι το μάθημα που του άφησαν από το Άουσβιτς και το Μαουτχάουζεν οι μέντορές του.
