Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
12.0°C16.5°C
1 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
11.5°C16.0°C
0 BF 65%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
7.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
12.8°C15.8°C
2 BF 80%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
5 °C
4.9°C12.9°C
0 BF 100%
2018: Χρονιά ματαίωσης για τον Μακρόν
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

2018: Χρονιά ματαίωσης για τον Μακρόν

Ήταν μόλις πριν από δύο χρόνια όταν ο Εμανουέλ Μακρόν, υποψήφιος ακόμη τότε, εξέδιδε ένα βιβλίο - πρόγραμμα: "Επανάσταση - Για την επανασυμφιλίωση της Γαλλίας". Ωστόσο, το 2018 ήταν χρονιά ματαίωσης για εκείνον που αρκετοί είχαν πιστέψει ότι μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρή εναλλακτική όχι μόνο μετά από το φιάσκο Ολάντ αλλά και γενικότερα απέναντι στα αδιέξοδα της γαλλικής πολιτικής σκηνής.

Το ξύπνημα του πολίτη

Μια δύσκολη (όσο και αποκαλυπτική) χρονιά για τον νεαρό Πρόεδρο που περιφρόνησε τα κόμματα και έδωσε έμφαση στα πιο "βασιλικά" χαρακτηριστικά άσκησης εξουσίας στο πλαίσιο της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας ήταν αυτή που πέρασε. Οι διαδοχικές κρίσεις που αντιμετώπισαν ο ίδιος και η συντριπτική κοινοβουλευτική του πλειοψηφία τους τελευταίους δώδεκα μήνες, με αποκορύφωμα τη συνεχιζόμενη κινητοποίηση των "Κίτρινων Γιλέκων", φανέρωσαν τα δομικά προβλήματα, τις χρόνιες δυσλειτουργίες και τα βαθιά ελλείμματα αντιπροσωπευτικότητας και πολλαπλών ρήξεων του κοινωνικού ιστού της χώρας. Το κίνημα των "Κίτρινων Γιλέκων" υπογραμμίζει την επιστροφή σε "κοινωνικούς δεσμούς μεγάλης εγγύτητας, που έχουν οικοδομηθεί από την Ιστορία, τον πολιτισμό και τη βούληση να διαχειριστούν τα ίδια τις τύχες τους πέρα από τις προσταγές του κυρίαρχου οικονομισμού" σχολίαζε ο Πιέρ Μπουβιέ, καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ. Ούτε είναι τυχαίο ότι από το φθινόπωρο, σχεδόν παράλληλα με τις κινητοποιήσεις, το κοινωνικό - πολιτικό βιβλίο που είναι στην κορυφή των πωλήσεων είναι "Τα παιδιά του κενού: Από το αδιέξοδο του ατομικισμού στο ξύπνημα του πολίτη". Το δε γεγονός ότι ένα από τα αιτήματα των "Κίτρινων Γιλέκων" σχετίζεται με την καθιέρωση "δημοψηφισμάτων με την πρωτοβουλία πολιτών" είναι και αυτό ενδεικτικό της βαθιάς κρίσης πολιτικής και κοινωνικής αντιπροσωπευτικότητας που έγινε εξαιρετικά αισθητή το 2018, φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο την αδυναμία του νέου Προέδρου αλλά και γενικότερα των δημοκρατικών κομμάτων να δώσουν απαντήσεις.

Κερδισμένη η Ακροδεξιά

Η μόνη κερδισμένη (και φέτος) μοιάζει να είναι η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, που πλέον έρχεται σταθερά πρώτη στις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών της άνοιξης. Από το 2018 το Εθνικό Μέτωπο είναι πλέον παρελθόν - τη θέση του έχει πλέον πάρει το κόμμα της Λεπέν, η Εθνική Συσπείρωση, φοβική, ρατσιστική, αντιευρωπαϊκή και... υπέρ των κινητοποιήσεων των "Κίτρινων Γιλέκων", στο πλαίσιο μιας λαϊκιστικής προσέγγισης "καπελώματος" του κινήματος.

Από την πλευρά τους, τα υπόλοιπα κόμματα, πέραν του προεδρικού κινήματος, κεντροδεξιά, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ανυπότακτη Γαλλία, Κομμουνιστικό Κόμμα κ.ά., επιχείρησαν τη χρονιά που πέρασε να αντιμετωπίσουν, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, το έλλειμμα εναλλακτικής πολιτικής και κοινωνικού σχεδίου που εκπέμπει σε όλους τους τόνους το Προεδρικό Μέγαρο. Το ΚΚΓ με το πρόσφατο συνέδριό του επιχείρησε μια ριζική αλλαγή: νέο έμβλημα, νέος εθνικός γραμματέας - ο βουλευτής και δημοσιογράφος Φαμπιέν Ρουσέλ. Μια απόπειρα "επανεκκίνησης" που θα κριθεί φέτος με κύρια δοκιμασία τις ευρωεκλογές και την προσπάθεια οικοδόμησης κοινού μετώπου με άλλες προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις - κάτι δύσκολο αν κρίνει κανείς από τη στάση κυρίως της Ανυπότακτης Γαλλίας.

Ο νόμος περί ασύλου και μετανάστευσης

Ωστόσο, τη χρονιά που πέρασε, τον "τόνο" τον έδωσε ο Μακρόν και ο "αφ’ υψηλού" τρόπος άσκησης εξουσίας του. Το 2018 έγινε πλέον φανερό ότι την προεδρία Ολάντ, που χαρακτηρίστηκε από τη λέξη "κανονικότητα" (τη μάλλον αποτυχημένη προσπάθεια δηλαδή του Ολάντ να δείξει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν διαφέρει από τους πολίτες), έχει πλέον διαδεχθεί ένας (ηλικιακά μόνο) νέος Πρόεδρος, ο οποίος επέλεξε την... πομπώδη άσκηση εξουσίας, με ωραία μεν λόγια, κατά καιρούς, που όμως δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις της κυβέρνησής του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο νόμος περί ασύλου και μετανάστευσης: οι διατάξεις του περί μείωσης του χρόνου της διαδικασίας για χορήγηση ασύλου, η απλοποίηση των απελάσεων, κ.ά. είχαν επικριθεί σκληρά τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για το θέμα, ενώ αντιδράσεις είχαν υπάρξει και από κυβερνητικούς βουλευτές. Την ίδια στιγμή, και παρά τα κατά καιρούς "ωραία λόγια" του Μακρόν, η αλληλεγγύη προς τους μετανάστες συνεχίζει να θεωρείται έγκλημα και να σέρνονται στα δικαστήρια πολίτες όπως η 73χρονη Μαρτίν Λαντρί, που κατηγορείται ότι διευκόλυνε την είσοδο δύο ανηλίκων στη Γαλλία - απαλλάχθηκε μεν τον Ιούλιο ύστερα από πολύμηνη ταλαιπωρία για το "έγκλημα της αλληλεγγύης", για το οποίο οι αρχές διώκουν όσους τολμούν να περιθάλψουν μετανάστες. Και κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι η Εισαγγελία άσκησε τον Ιούλιο έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης...

Η αντιμετώπιση του προσφυγικού είναι μόνο μία πτυχή του τρόπου άσκησης εξουσίας από τον Εμανουέλ Μακρόν - ενός τρόπου που είναι πολύ μακριά από τις σελίδες του βιβλίου του και πολύ κοντύτερα στον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας των Γάλλων Προέδρων, με μόνη διαφορά την ανυπαρξία κομματικού μηχανισμού ως μηχανισμού ελέγχου της εξουσίας και ιμάντα μεταβίβασης των αιτημάτων της κοινωνίας.

Η επίθεση στα εργασιακά κεκτημένα

Η περίπτωση του κινήματος των "Κίτρινων Γιλέκων" δεν ήταν η μόνη φέτος που έδειξε ότι η προεδρία βρίσκεται "εκτός χρόνου", ανίκανη να αντιληφθεί τα πραγματικά διακυβεύματα, την οργή που αυξάνεται στα, λεγόμενα, δύσκολα προάστια, στην επαρχία, στις απομακρυσμένες από το Παρίσι κοινότητες, τα αιτήματα εκείνων που χάνουν τη δουλειά τους κ.ο.κ. Είχαν προηγηθεί και άλλες, μικρότερης μεν έντασης, αλλά εξίσου χαρακτηριστικές συγκρούσεις, όπως αυτές με τους σιδηροδρομικούς σχετικά με τις συνθήκες εργασίες, τις περικοπές μισθών και ό,τι συνήθως καταλήγει στην απομείωση μιας δημόσιας υπηρεσίας... Και μπορεί η κυβέρνηση να έκανε λίγο πίσω, η ουσία όμως παρέμεινε η ίδια: μια προσέγγιση "παραδοσιακή" σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα και των εργασιακών κεκτημένων.

Όμως το 2018 δεν ήταν αποκαλυπτικό μόνο σε επίπεδο άσκησης πολιτικής αλλά και στον τρόπο άσκησης αυτής καθαυτής της εξουσίας. Η υπόθεση "Μπεναλά", του πρώην συμβούλου ασφαλείας του Προέδρου Μακρόν, έφερε στην επιφάνεια αδιαφανείς λειτουργίες και παράλληλες λειτουργίες που ελάχιστα ανταποκρίνονται στην εικόνα του "νέου" που τόσο πολύ διαφήμισε προεκλογικά ο Μακρόν. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, αν και απομακρύνθηκε από το Προεδρικό Μέγαρο, ο Αλεξάντρ Μπεναλά παραμένει δραστήριος: πρόσφατα πραγματοποίησε ταξίδι στο Τσαντ μόνο λίγες μέρες πριν από την επίσημη επίσκεψη Μακρόν - επισήμως διαψεύστηκε ότι επρόκειτο για "αποστολή"... Ο ίδιος πάντως παραδέχθηκε ότι το φθινόπωρο συναντήθηκε στο Λονδίνο με τον Αλεξάντρ Ντζουρί που εμπλέκεται στην παράνομη, μέσω Λιβύης, χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Νικολά Σαρκοζί το 2007 και αναζητούσε τρόπο προσέγγισης του Μακρόν...

"Ανανέωση, ηθικοποίηση της δημόσιας ζωής, αναγνώριση του πλουραλισμού, της δημοκρατικής ζωτικότητας θα είναι από την πρώτη μέρα το βάθρο της δράσης μου" έγραφε το 2016 στο βιβλίο του ο Μακρόν. Μπορεί το 2019 να αλλάξει άραγε ρότα;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL