Εδώ και μήνες η τύχη της NAFTA κρεμόταν από μια κλωστή την οποία ο Ντόναλντ Τραμπ απειλούσε να κόψει ανά πάσα στιγμή. Την Κυριακή η τριμερής συμφωνία ανάμεσα σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό εξασφάλισε την επιβίωσή της έστω και με διαφορετική ονομασία. Και η εξέλιξη, αν μη τι άλλο, επιβεβαίωσε ότι η προσπάθεια της Ουάσιγκτον να αναθεωρήσει προς όφελός της τους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου τελικά αποδίδει καρπούς.
Από τις ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ η εμπορική συμφωνία που υπογράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1992 και τέθηκε σε εφαρμογή δύο χρόνια αργότερα αποτελούσε έναν από τους προσφιλείς στόχους του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ. Ήταν "η χειρότερη εμπορική συμφωνία στην ιστορία των ΗΠΑ", καθώς "στερούσε δουλειές από εκατομμύρια Αμερικανούς" με τη δυνατότητα που παρείχε στις αμερικανικές επιχειρήσεις να μεταφέρουν μονάδες τους πέρα από τα νότια σύνορα της χώρας.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος μπορεί πλέον να καυχάται ότι υλοποίησε μία ακόμη προεκλογική του δέσμευση. H NAFTA δεν υπάρχει πια. Τη θέση της παίρνει η συμφωνία USMCA (ακρωνύμιο των τριών χωρών που την υπογράφουν). Η αναθεώρηση της NAFTA, γιατί περί αυτού πρόκειται, έμοιαζε θέμα χρόνου από τη στιγμή που οι ΗΠΑ "στρίμωξαν" το καλοκαίρι την απερχόμενη κυβέρνηση του Ενρίκε Πένια Νιέτο στο Μεξικό αναγκάζοντάς την να αποδεχτεί τους αμερικανικούς όρους.
Το αποτέλεσμα ήταν μια νέα συμφωνία που ρύθμιζε στο εξής τις σχέσεις αυτές έξω από το πλαίσιο της πολυμερούς NAFTA. Και ήταν επόμενο ότι ο Καναδάς, παρά την αρχική του απροθυμία, θα υπέκυπτε κάποια στιγμή και αυτό στις αμερικανικές πιέσεις. Το 76% των εξαγωγών του κατευθύνεται άλλωστε προς τις ΗΠΑ.
Έτσι οι απειλές και εκβιασμοί του Τραμπ, η επιβολή του "διαίρει και βασίλευε" έπιασαν τελικά τόπο. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Την προηγούμενη εβδομάδα η Νότια Κορέα αποδέχτηκε να αναθεωρήσει την εμπορική συμφωνία που είχε υπογράψει με την Ουάσιγκτον κάτω από την απειλή των τιμωρητικών δασμών του Τραμπ. Λίγο νωρίτερα η Ιαπωνία είχε συμφωνήσει να αρχίσει διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση της εμπορικής συμφωνίας που έχει υπογράψει με τις ΗΠΑ.
Απαρχή για όλα αυτά στάθηκε η εγκατάλειψη από τον Τραμπ της πολυμερούς συμφωνίας TPP μεταξύ των ΗΠΑ και 11 χωρών του Ειρηνικού. Με το να διαπραγματευτεί με κάθε μία χώρα χωριστά, η αμερικανική κυβέρνηση πέτυχε σημαντικές παραχωρήσεις.
Η Σεούλ αποτελεί το σημαντικότερο μέχρι σήμερα παράδειγμα. Με την αναθεωρημένη συμφωνία που υπέγραψε δέχτηκε να περιορίσει τις εξαγωγές χάλυβα στις ΗΠΑ εισάγοντας, από την άλλη, περισσότερα αμερικανικά αυτοκίνητα. Σε αντάλλαγμα εξασφάλισε την εξαίρεση από τους δασμούς που επέβαλε ο Τραμπ στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου.
Και τώρα φαίνεται ότι έρχεται η σειρά της Ευρώπης. Παρ' ότι αρχικά οι Βρυξέλλες έθεταν την άρση των δασμών αυτών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη εμπορικών διαπραγματεύσεων με την Ουάσιγκτον, οι δύο πλευρές διεξάγουν ήδη σχετικές συνομιλίες. Η Κίνα εμφανίζεται έτσι ως η μοναδική παγκόσμια εμπορική δύναμη που αρνείται να υποκύψει στον εκβιασμό των δασμών.
