Η Αττική καίγεται, από πυρκαγιές με σκοπιμότητα γύρω από την Αθήνα, που τροφοδοτήθηκαν από άγριους ανέμους. Με την ίδια οργή ανάβει η αγανάκτησή μου για το τι πρέπει ακόμη να υποστεί ο γενναίος ελληνικός λαός. Μετά τη βία της τρόικας, που με διεστραμμένο μένος του επέβαλε τιμωρητικά και χωρίς έννοια οικονομικά μέτρα. Μετά τη στιγμή που τα αφεντικά της Ευρώπης -ακόμη και μετά την ελεύθερη ψήφο του ελληνικού λαού, που επέλεξε τους καλύτερους για να κυβερνήσουν και τιμώρησε τους ψευτοπολιτευτές που τον οδήγησαν στην καταστροφή με τη μεγάλη συνενοχή της Ευρώπης, οι ισχυρές δυνάμεις της λεγόμενης ενωμένης Ευρώπης-, ήθελαν να αντικαταστήσουν την κυβέρνηση για να συνεχίσουν να καταστρέφουν τις ζωές των πολιτών σε μια γη που είχε ξεζουμιστεί από τους ηγεμόνες του χρηματοοικονομικού τομέα.
Μέχρι πότε οι ευρωκράτες και τα τσιράκια τους του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας θα αρνούνται να καταλάβουν ότι όλη η Δύση είναι παιδί του ελληνικού πολιτισμού, γιατί χωρίς αυτό που μας χάρισαν οι Έλληνες δεν θα είχαμε ένα εννοιολογικό οικοσύστημα άξιο αυτού του ονόματος, η επιστημονική μας γλώσσα θα στερούταν γραμματικής και συντακτικού και όλοι μας θα είμασταν βουβοί; Η Ελλάδα συμβολικά είναι το θεμέλιο όλων, αυτού που σκεφτόμαστε και αυτού που πιστεύουμε ότι είμαστε. Η ίδια η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή χωρίς την ελληνικότητα και τις εκφράσεις της. Κατά κάποιο τρόπο κάθε Ευρωπαίος πολίτης είναι Έλληνας. Η σημερινή ελληνική γλώσσα, η δημοτική, ενσαρκώνει την τεράστια ιστορία, τις περιπέτειες και το δημιουργικό πνεύμα του ελληνικού λαού, και στην Ευρώπη η διδασκαλία της θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική στα σχολεία κάθε βαθμού, θα έπρεπε να θεωρηθεί άυλη κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Η ενεργός αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό αυτή την τραγική στιγμή πρέπει να περάσει από την αυθεντική αναγνώριση της παγκόσμιας κληρονομιάς της οποίας είναι φορέας. Ας μάθουμε να αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως Έλληνες. Ας εκφράσουμε και ας θέσουμε στην πράξη τώρα και πάντα την άνευ όρων αλληλεγγύη μας με την Ελλάδα, τη μητέρα όλων εμάς των Ευρωπαίων!
* Ο Μόνι Οβάντια είναι εβραϊκής καταγωγής Ιταλός, ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης, μουσικός, τραγουδιστής, ηθοποιός, δραματουργός, συνθέτης, συγγραφέας και γνήσιος εκφραστής της κουλτούρας φολκ. Πάνω απ' όλα όμως αποτελεί σύμβολο της ιταλικής Αριστεράς για τη συνέπεια και τον χαρακτήρα του και μεγάλο φίλο του λαού της Παλαιστίνης. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης στάθηκε στο πλευρό του ελληνικού λαού, γνωρίζει την ελληνική γλώσσα κάνοντας γνωστό το ρεμπέτικο και την ελληνική λαϊκή μουσική και τους μεγάλους Έλληνες ποιητές στην Ιταλία και όχι μόνο. Είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής με την Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα, αλλά είχε δηλώσει ότι θα παραιτηθεί για να συνεχίσει την πορεία του με την αγαπημένη του θεατρική κομπανία.
Μετάφραση - απόδοση: Αργύρης Παναγόπουλος
