Νέο νόημα έδωσαν οι Ευρωπαίοι, οι προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην έκφραση “σαν την άδικη κατάρα”. Νέο νόημα, που επαναλαμβάνεται για να το εμπεδώσουν καλά οι επίδοξοι καταραμένοι. Τα καράβια που κάνουν το αυτονόητο, να μαζεύουν ναυαγούς, δεν παίρνουν άδεια να πιάσουν σε κανένα λιμάνι στη Μεσόγειο. Οι κοντινές χώρες αρνούνται να τα αφήσουν να δέσουν. Αυτό συνέβη τα ξημερώματα της Τρίτης και με το Sarost V, που μάζεψε 40 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και δύο γυναίκες που εγκυμονούν. Αυτοί επέβαιναν σε ένα από τα συνήθη σαπιοκάραβα των διακινητών με κατεύθυνση τη Γη της Επαγγελίας - και ναυάγησαν 140 μίλια ανοιχτά της Λιβύης. Σε μια περιοχή, για την οποία, σύμφωνα με τους κανόνες ναυσιπλοΐας, υπεύθυνη είναι η Μάλτα. Τους έστειλε λοιπόν ένα καράβι να τους μαζέψει και να τους αφήσει προσωρινά πάνω σε μια πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου στα ανοιχτά της Τυνησίας - αφού καμία χώρα δεν ήθελε να τους δεχθεί.
Η εταιρεία που διαχειρίζεται την πλατφόρμα έστειλε το Sarost V να τους πάρει ελπίζοντας ότι κάποιο λιμάνι θα δεχθεί το ανεπιθύμητο ανθρώπινο φορτίο. Κι ενώ το πλοίο έβαλε πλώρη για τη Σφαξ στη Νότια Τυνησία, το τυνησιακό Λιμενικό είπε “όχι”, καθώς η χώρα δεν θέλει να δημιουργήσει προηγούμενο. Κι έδωσαν εντολή στον καπετάνιο να κατευθυνθεί προς την Τσαρτζίς στα δυτικά, όπου επίσης του απαγόρευσαν να δέσει. Και τώρα είναι σταματημένο μεσοπέλαγα.
