Του Στρατή Αγγελή
Δεν είναι «αμερικανικό» να χωρίζεις τα παιδιά από τους γονείς τους επιχειρηματολογούσαν οι Δημοκρατικοί αλλά και μερικοί Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο, ζητώντας από τον Ντόναλντ Τραμπ να καταργήσει την "απάνθρωπη εφαρμογή" του νόμου από σερίφηδες και συνοριοφύλακες στη μεθόριο των ΗΠΑ με το Μεξικό.
Με εκτελεστικό διάταγμα ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε τελικά τη χάρη στην κόρη του, την Ιβάνκα, η οποία «συγκινήθηκε» από τα βάσανα των μικρών Μεξικανών, αλλά δεν συγκινείται από τους φόνους και τους ακρωτηριασμούς των μικρών Παλαιστινίων που πετούν πέτρες και «φονικούς χαρταετούς» πάνω από τον «φράχτη» της Γάζας «προκαλώντας» τον ισραηλινό στρατό.
Συνυπολογίστηκε όμως η παρέμβαση αμερικανικών εταιρειών που εκμεταλλεύονται τα φθηνά εργατικά χέρια από το Μεξικό, με ή χωρίς χαρτιά.
Υπέγραψε λοιπόν ο Πρόεδρος Τραμπ το διάταγμα ώστε να μην χωρίζονται τα παιδιά από τους «λαθρομετανάστες» γονείς τους, αλλά να φυλακίζονται μαζί. Επανήλθε η «κανονικότητα» στα σύνορα της Αμερικής και το μπαλάκι γύρισε στο Κογκρέσο, που θα πρέπει να ψηφίσει καινούργιο νόμο για το μεταναστευτικό. Τι σημαίνει όμως κανονικότητα και ποια είναι η «αμερικανική παράδοση»;
Πριν ακόμα υπάρξουν οι ΗΠΑ ως κράτος, οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες χώρισαν εκατομμύρια παιδιά από τους γονείς τους, αρπάζοντας μικρούς και μεγάλους από την Αφρική, πουλώντας τους στα σκλαβοπάζαρα εντός και εκτός της αμερικανικής ηπείρου. Τα εγκλήματα αυτά δεν σταμάτησαν με τη συγκρότηση των πρώτων 13 πολιτειών σε ανεξάρτητο κράτος. Συνεχίστηκαν μέχρι την κατάργηση της δουλείας και το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου, που δεν σήμανε την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων (έπρεπε να περάσει ακόμα ένας αιώνας).
Εν τω μεταξύ, δεν ήταν μόνο τα παιδιά των μαύρων σκλάβων που αποχωρίζονταν βίαια τους γονείς τους. Ήταν και τα παιδιά των ιθαγενών -όσοι επέζησαν από την κατάκτηση της Δύσης- που κατέληγαν σε «σχολεία για Ινδιάνους» προκειμένου να εκχριστιανιστούν και να συμμορφωθούν με τα χρηστά ήθη των εποίκων. Πολλά από αυτά τα παιδιά δεν είδαν ποτέ ξανά τους γονείς τους.
Υπάρχει επίσης επί δεκαετίες ακόμα ένας βίαιος, συγκαλυμμένος διαχωρισμός των φτωχών οικογενειών. Τα θύματα είναι κυρίως Αφροαμερικανοί και Λατίνοι, ενήλικοι και ανήλικοι, που μη μπορώντας να πληρώσουν τη χρηματική εγγύηση παραμένουν προφυλακισμένοι επί εβδομάδες ή και μήνες, μέχρι να δικαστούν για αδικήματα όπως μικροκλοπές και κατοχή ναρκωτικών.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε μόλις τον περασμένο Μάρτιο, οι άνθρωποι αυτοί ανέρχονται σε μισό εκατομμύριο (σε σύνολο 2,3 εκατομμυρίων κρατουμένων). Κι επειδή δεν χωράνε στις δημόσιες φυλακές, πολλοί κρατούνται σε ιδιωτικές, που ανήκουν σε εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο.
Η επιβολή του «νόμου και της τάξης» είναι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι μετοχές των εταιρειών ανέβηκαν στα ύψη με την εκλογή του Τραμπ, ο οποίος έσπευσε να ακυρώσει το σχέδιο του προκατόχου του Ομπάμα για περιορισμό των συμβολαίων του Δημοσίου με τις ιδιωτικές φυλακές. Ορισμένες από αυτές είχαν κλείσει, π.χ. στο Νέο Μεξικό, αλλά ξανάνοιξαν για να «φιλοξενήσουν» μετανάστες. Τώρα στήνονται και άλλα στρατόπεδα - φυλακές, λόγω της υψηλής «ζήτησης».
Αυτή την αμερικανική παράδοση θα είχε κατά νου η Λόρα Ίνγκραμ, παρουσιάστρια του Fox News, του αγαπημένου καναλιού του Τραμπ, όταν περιέγραψε τα κέντρα κράτησης των ανήλικων μεταναστών ως «θερινές κατασκηνώσεις». Και δεν απευθυνόταν μόνο σε... αμερικανάκια.
