Του Γιάννη Κουτσοκώστα
Ποια Μέρκελ, ποιος Μακρόν και ποιος Τριντό; Για τον Ντ. Τραμπ, που αντιπαρατίθεται μαζί τους εδώ και δύο ημέρες στη σύνοδο των G7 στον Καναδά, δεν είναι τίποτα άλλο από «καλομαθημένους» αλλά και «αχάριστους» συμμάχους, που... τρώνε τις σάρκες της υπερδύναμης και απολαμβάνουν, χωρίς να πληρώνουν, τα οφέλη από την προστασία που τους προσφέρει.
Για τον Αμερικανό Πρόεδρο προτεραιότητα δεν φαίνεται να έχουν οι συναντήσεις με τους ηγέτες στο Κεμπέκ ούτε οι ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις μεταξύ των ισχυρών χωρών του πλανήτη. Αλλά η «σύγκρουση» με τη Βόρεια Κορέα, που φαινόταν σίγουρη αλλά δεν έγινε, και η συνάντηση με τον ηγέτη της Κιμ Γιονγκ Ουν, που αναγγέλθηκε, ακυρώθηκε τον Μάιο, αλλά θα γίνει τελικά την ερχόμενη Τρίτη 12 Ιουνίου στη Σιγκαπούρη.
Είναι τέτοιος ο θόρυβος, η δημοσιότητα και το ενδιαφέρον των Αμερικανών γι’ αυτή τη συνάντηση, ώστε έβαλαν στο περιθώριο τις απειλές που εκτόξευαν πριν από λίγους μήνες οι δύο ηγέτες. «Θα πάρουν την απάντησή τους με φωτιά, οργή και δύναμη» απειλούσε ο Τραμπ. «Έχω πάντα πάνω στο γραφείο μου το κουμπί εκτόξευσης των πυρηνικών μας όπλων, που έχουν στο βεληνεκές τους όλη την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών» απαντούσε ο Κιμ.
Όλα αυτά αιφνιδίως ξεχάστηκαν, το κλίμα άλλαξε και έκτοτε μάθαμε τα πάντα γι’ αυτή τη συνάντηση εκτός από τα βασικά. Μάθαμε για παράδειγμα πώς βλέπουν τις διεθνείς σχέσεις οι ΗΠΑ στην εποχή Τραμπ. Ακούσαμε τον δικηγόρο του Αμερικανού Προέδρου να περιγράφει ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν, μόλις άκουσε τον Τραμπ να ακυρώνει το ραντεβού, «...έπεσε στα τέσσερα και εκλιπαρούσε να γίνει η συνάντηση», για να συμπληρώσει ο ίδιος ότι «σε ακριβώς αυτή τη θέση θέλεις να τον έχεις».
Μάθαμε ότι το πολυθρύλητο τετ α τετ Τραμπ - Κιμ Γιονγκ Ουν θα γίνει στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο Capella, στο νησί Σεντόσα της Σιγκαπούρης. Διαβάσαμε, σε έγκυρες μάλιστα αμερικανικές εφημερίδες, ότι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας αρχικά ζητούσε να μείνει στο πεντάστερο ξενοδοχείο Fullerton, συμβιβάστηκε με τη χλιδή της προεδρικής σουΐτας του Capella, αλλά διεμήνυσε ότι αδυνατεί να πληρώσει το κόστος της διαμονής του -6.000 δολαρίων τη βραδιά- το οποίο τελικά ανέλαβαν να πληρώσουν οι ΗΠΑ. Τόσο καλά. Ακούσαμε ακόμα από τον ίδιο τον Ντ. Τραμπ ότι είναι έτοιμος να καλέσει στις ΗΠΑ τον Βορειοκορεάτη ηγέτη, αν όλα πάνε καλά στη Σιγκαπούρη.
Δυστυχώς... μπλέξαμε...
Θα πάνε όλα καλά; Μακάρι. Αν και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος όταν έχεις να κάνεις με δύο ηγέτες οι οποίοι μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν έτοιμοι να κηρύξουν πυρηνικό πόλεμο μεταξύ τους. Και διαρκώς κινούνται αλλοπρόσαλλα. Κυρίως ο Τραμπ. Ο οποίος, από τη στιγμή που εκτοξεύτηκε στον Λευκό Οίκο, ως διάδοχος του μετριοπαθούς και οραματιστή Μπάρακ Ομπάμα, φέρνει διαρκώς τα πάνω κάτω στον κόσμο.
Μέσα σε δύο χρόνια απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, τίναξε στον αέρα τη διεθνή συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών του Ιράν, κήρυξε εμπορικό «πόλεμο» στους Ευρωπαίους συμμάχους του, έριξε τις βόμβες του στη Συρία και πλαγιοκοπεί Κίνα και Ρωσία μέσω της Βόρειας Κορέας. Επιχειρεί δηλαδή να ανασχεδιάσει τις προτεραιότητες και τον ρόλο των ΗΠΑ στον σύγχρονο κόσμο αδιαφορώντας για τις συνέπειες και το κόστος των επιλογών του στις διεθνείς σχέσεις και την παγκόσμια ισορροπία. Κοινώς μπλέξαμε.
