Μένουν ή φεύγουν οι Αμερικανοί από τη Συρία; Αν πιστέψουμε τον Πρόεδρό τους Ντόναλντ Τραμπ, οι Αμερικανοί στρατιώτες «φεύγουν, πολύ γρήγορα», δήλωση που φάνηκε να αιφνιδιάζει αρκετούς στην Ουάσιγκτον, ακόμα και ανθρώπους του Λευκού Οίκου που υποτίθεται ότι γνωρίζουν περισσότερα για τη στρατηγική των ΗΠΑ από ό,τι ο μέσος τηλεθεατής.
Στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι στη Συρία βρίσκονταν περίπου 2.000 Αμερικανοί στρατιώτες, μετά από την αποχώρηση ενός τάγματος πυροβολικού που συμμετείχε στις επιχειρήσεις στη Ράκα, το πάλαι ποτέ προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους. Ένα μήνα νωρίτερα, ο στρατηγός Τζέιμς Τζάραρντ είχε πει ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες έφταναν τις 4.000, για να ακολουθήσει -λίγα λεπτά αργότερα, στην ίδια συνέντευξη- παρέμβαση του εκπροσώπου του Πενταγώνου Έρικ Παχόν, ο οποίος αποκατέστησε την τάξη επαναφέροντας τον αριθμό 500, την επί μήνες επίσημη εκδοχή.
Οι αντιφάσεις και τα λάθη στα νούμερα έχουν μια εξήγηση που φαίνεται απλή, αλλά αποτελεί το «κλειδί» για την κατανόηση των στοιχείων που δίνει το Πεντάγωνο καθώς και για την πολιτική ανάγνωση της αποστολής στρατευμάτων, από τη Συρία μέχρι το Αφγανιστάν και από τη Νιγηρία μέχρι τη Νότια Κορέα. Σε «επίπεδο διαχείρισης» δεν περιλαμβάνονται οι στρατιώτες που αναπτύσσονται για λιγότερο από τρεις μήνες ούτε εκείνοι που συμμετέχουν σε «ευαίσθητες επιχειρήσεις». Με τον τρόπο αυτό διευκολύνονται οι «αλχημείες», ενώ οι εκάστοτε πρόεδροι καλύπτονται πίσω από τα επίσημα στοιχεία που τους δίνει το Πεντάγωνο.
Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει ο Τραμπ στη Συρία αν ανακοινώσει επίσημα μια «σημαντική» μείωση των αμερικανικών δυνάμεων. Εξάλλου, υπάρχει πάντα η δυνατότητα προσφυγής στις υπηρεσίες των εργολάβων (contractors), δηλαδή των εταιρειών που προσλαμβάνουν μισθοφόρους. Έτσι κι αλλιώς, το καθεστώς του Άσαντ, η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Τουρκία χρησιμοποιούν μισθοφόρους, ανεξάρτητα πώς τους βαφτίζουν, ενώ το Πεντάγωνο επιμένει ότι 2.200 τζιχαντιστές (τόση ακρίβεια!) παραμένουν κοντά στη μεθόριο Συρίας-Ιράκ και αποτελούν υπολογίσιμη απειλή.
Το μέγεθος της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι στα βόρεια και ανατολικά θα εξαρτηθεί από έναν διακανονισμό στο ανώτατο επίπεδο, αν και όποτε γίνει αυτός, για τις ζώνες επιρροής. Έχοντας ήδη μιλήσει χωριστά στο τηλέφωνο με τους Πούτιν και Ερντογάν ο Αμερικανός Πρόεδρος φάνηκε σαν να βγάζει την ουρά του απ’ έξω. «Ας το φροντίσουν οι άλλοι, εμείς επιστρέφουμε στη χώρα μας, εκεί που θέλουμε να βρισκόμαστε, εκεί που ανήκουμε», είπε ο Τραμπ, ικανοποιώντας σε κάποιο βαθμό το εσωτερικό ακροατήριο και προλειαίνοντας το έδαφος για μια «μεγάλη επιστροφή» των φαντάρων. Ο απόστρατος στρατηγός των πεζοναυτών που διοικεί το υπουργείο Άμυνας και ο βετεράνος της CIA που ανέλαβε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπουργός Άμυνας Τζέιμς Μάτις γνωρίζουν ότι η δουλειά μπορεί να γίνει αλλιώς, με μικρότερο κόστος για τις ΗΠΑ και μεγαλύτερο για τους άλλους. Αυτό μπορεί να το καταλάβει και ο επιχειρηματίας Πρόεδρος. Ακόμα κι αν χρειαστεί τελικά να «πείσει» τους Κούρδους μαχητές να αποσυρθούν ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.
