Μπορεί να έχει περάσει αρκετός καιρός από τον θάνατό του, αλλά ο Τζόνι Χάλιντεϊ, ο Γάλλος τραγουδιστής που έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο, εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τους προβολείς της δημοσιότητας. Όχι ο ίδιος ή το έργο του, αλλά... η περιουσία του και ο δημόσιος οικογενειακός αλληλοσπαραγμός των επιγόνων του.
Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις, ο βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας Φαμπιέν Ρουσέλ προωθεί πρόταση νομοθετικής ρύθμισης για τη δημιουργία γαλλικού καταλόγου σχετικά με τους φορολογικούς παραδείσους. Για να στοιχειοθετήσει την πρότασή του, χρησιμοποίησε το παράδειγμα της περιουσίας του Χάλιντεϊ, του οποίου μάλιστα δηλώνει και θαυμαστής.
Πολλά περιουσιακά στοιχεία του τραγουδιστή βρίσκονται πράγματι σε λογαριασμούς εκτός Γαλλίας. Στόχος του βουλευτή είναι να καταδείξει τις σύγχρονες μεθόδους βάσει των οποίων μεγάλες κληρονομιές ξεφεύγουν από τον φορολογικό έλεγχο της χώρας. Έτσι, για παράδειγμα, επισκέφθηκε την Ελβετία ακολουθώντας τα ίχνη της εταιρείας που διαχειρίζεται τα κέρδη από τα πνευματικά δικαιώματα του Χάλιντεϊ, και την οποία διευθύνει η γιαγιά της τελευταίας συζύγου του, Λετισιά.
Η εταιρεία αυτή, με την επωνυμία “Mamie Rock”, έχει θυγατρικές σε όλο τον κόσμο, στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο, τις Παρθένους Νήσους. Ο βουλευτής στην Ελβετία, στα γραφεία της εταιρίας, ζήτησε να μιλήσει με κάποιον διευθυντή και του έδωσαν έναν τηλεφωνικό αριθμό στην... Ουρουγουάη! Και μόνο το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον κομμουνιστή βουλευτή, είναι αρκετό για να αποδείξει την ανάγκη καταγραφής των φορολογικών παραδείσων.
Ο βουλευτής επιδιώκει συμμαχία με την κυβέρνηση στο θέμα της φοροδιαφυγής θεωρώντας ότι η πρότασή του είναι “συμπληρωματική” του σχετικού νομοσχεδίου που σχεδιάζει να φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση. Μάλιστα πιστεύει ότι και οι κληρονόμοι του τραγουδιστή έχουν συμφέρον να στηρίξουν αυτό το αίτημα καθώς θέλουν να εντοπίσουν την κληρονομιά.
Ο στόχος της νομοθετικής πρότασης είναι απλός. Πρόκειται για τη μεταφορά στη γαλλική νομοθεσία των κριτηρίων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με το τι είναι φορολογικός παράδεισος, με στόχο την εκπόνηση γαλλικού καταλόγου των περιοχών αυτών.
Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, ένα κράτος πρέπει να σέβεται τρεις βασικές αρχές αν δεν θέλει να μπει στη “μαύρη λίστα”. Συμμόρφωση με την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, αποφυγή αποδοχής εγκατάστασης εξωχώριων εγκαταστάσεων με όρους αδιαφανούς λειτουργίας και υιοθέτηση των κατευθυντήριων γραμμών της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής του ΟΟΣΑ.
Το πρόβλημα, είναι σύμφωνα με τον Ρουσέλ, ότι δεν ακολουθούνται αυτά τα κριτήρια. “Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι οι Βερμούδες, η Υερσέη, η νήσος Μαν ή το Λουξεμβούργο πληρούν όλα αυτά τα κριτήρια;” αναρωτιέται ο ίδιος.
Ο Ρουσέλ, σε συνεργασία με τον γερουσιαστή του ΚΚΓ Ερίκ Μποκέ, υποστηρίζουν πρωτοβουλίες όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο - όπως έγινε με τη Διεθνή Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή. Μια ιδέα που υιοθετήθηκε μεν από τη γαλλική Βουλή τον Φεβρουάριο πέρσι, ωστόσο “στον ΟΗΕ μόνο δύο άτομα ασχολούνται με το θέμα αυτό σήμερα, ενώ έχουν χαθεί πάνω από 100 δισ. ευρώ για τις αναπτυσσόμενες χώρες” τονίζει ο Ρουσέλ.
Οι δύο εκπρόσωποι του ΚΚΓ είναι πεπεισμένοι ότι “οι πολίτες πρέπει άμεσα να ασχοληθούν με το θέμα. Όλοι έχουμε τραπεζικούς λογαριασμούς και μπορούμε να ζητήσουμε λογαριασμό από τις τράπεζες. Σήμερα η Société Générale διαθέτει θυγατρική στις Βερμούδες που έχει τζίρο 17 εκατομμυρίων ευρώ και κανέναν υπάλληλο. Αλλά μπορεί να πει ότι δεν έχει θυγατρική σε φορολογικούς παραδείσους γιατί οι Βερμούδες δεν βρίσκονται στη μαύρη λίστα”.
