Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.2°C26.3°C
2 BF 36%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C26.0°C
3 BF 36%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C24.8°C
2 BF 52%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.9°C24.0°C
2 BF 38%
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Μπερλουσκόνι
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Μπερλουσκόνι

Είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας και πολυεκατομμυριούχος. Ελέγχει ισχυρά μέσα ενημέρωσης στη χώρα του. Δηλώνει άνθρωπος του λαού και εχθρός των ελίτ. Ανήκει στις ελίτ. Έχει κατηγορηθεί για φοροδιαφυγή. Και κέρδισε τις εκλογές με σύνθημα “Θα διοικήσω τη χώρα ως να ήταν επιχείρηση”. Θυμίζει κάτι;

Για τους παλιότερους, η περιγραφή ταιριάζει στον Σίλβιο - “Μπούγκα - Μπούγκα”- Μπερλουσκόνι, που σφράγισε σχεδόν για μια εικοσαετία την πολιτική σκηνή της Ιταλίας κι ακόμη είναι παρών. Για τους έχοντες πιο... κοντή μνήμη, θα μπορούσε να ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ, που σε λίγο συμπληρώνει έναν χρόνο από τη νίκη του στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, αυτή τη φορά ο λόγος είναι για τον Αντρέι Μπάμπις, τον νικητή των εκλογών της περασμένης εβδομάδας στην Τσεχική Δημοκρατία - και πιθανότατα τον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας εάν βρει εταίρους για να σχηματίσει κυβέρνηση.

Το κοινό μεταξύ Μπάμπις και Τραμπ -και του Μπερλουσκόνι, έστω κι αν αυτός είναι φαινόμενο του προηγούμενου αιώνα- δεν είναι μόνο το ταλέντο τους στις μπίζνες, αλλά και ότι είναι δεξιοί. Για την ακρίβεια, πιο δεξιοί από το οποιοδήποτε “συστημικό” συντηρητικό κόμμα της χώρας τους. Επιπλέον, καταφέρνουν να πείθουν ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων -κυρίως αυτών που ανήκουν στην ευρύτερη μεσαία τάξη κι όχι της γης των κολασμένων, που συνήθως δεν ψηφίζουν καν- ότι νοιάζονται περισσότερο για τους φόβους τους και τα προβλήματά τους από τα “κανονικά” κόμματα, είτε αυτά είναι δεξιά, είτε κεντρώα, είτε αριστερά. Τέλος, επί της ουσίας δεν έχουν να προτείνουν λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων, είτε πρόκειται για το πώς αντιμετωπίζεται η βάρβαρη αλλαγή στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης, είτε πρόκειται για την κλιματική αλλαγή, είτε πρόκειται για την πρόκληση της μετακίνησης πληθυσμών εν είδει προσφυγιάς ή μετανάστευσης, είτε πρόκειται για την υπεργήρανση του πληθυσμού - κυρίως στη Γηραιά Ήπειρο.

Ωστόσο, τα “κανονικά” κόμματα αφήνουν στους Μπάμπις και σία ελεύθερο το πεδίο, χωρίς ποτέ να τους εγκαλούν για την έλλειψη προτάσεων για λύσεις. Αντιθέτως, προσπαθούν να τους αντιμετωπίσουν με αφορισμούς, με κατηγορίες του τύπου “είστε ρατσιστές” ή “είστε ακροδεξιοί”, οι οποίες ισχύουν μεν απολύτως, αλλά δεν σοκάρουν πια ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, που έχει δει τον πήχη των αναστολών του να χαμηλώνει εντυπωσιακά, αφού και οι “κανονικοί” πολιτικοί, υποτίθεται υπό την πίεση των “λαϊκιστών”, υιοθετούν ως έναν βαθμό την ατζέντα τους. Το είδαμε με τους ορίτζιναλ δεξιούς και τους σοσιαλδημοκράτες στην Αυστρία, το είδαμε ακόμη και με στελέχη της Αριστεράς στη Γερμανία, το είδαμε με τους συντηρητικούς στην Ολλανδία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, το βλέπουμε και με τη Ν.Δ. στην Ελλάδα για να αναφέρουμε μόνο λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εάν δει κανείς αυτή τη στιγμή τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης, σε πολλές χώρες η πρωτοβουλία -εάν όχι η εξουσία- είναι στα χέρια πολιτικών σχηματισμών ή μεμονωμένων “ηγετών” που ουσιαστικά υπόσχονται στους θυμωμένους ανησυχούντες, εντός και εκτός εισαγωγικών, ότι το αύριο μπορεί να είναι όπως το χθες, χωρίς την παρουσία του ξένου, χωρίς τις πιέσεις της παγκοσμιοποίησης. Κατά... διαβολική σύμπτωση, οι σχηματισμοί αυτοί δεν αμφισβητούν τις συνταγές του νεοφιλελευθερισμού, παίζουν το συνήγορο του “απλού ανθρώπου”, αλλά δεν διανοούνται να μιλήσουν για πολιτικές αναδιανομής από πάνω προς τα κάτω. Αντιθέτως, κατηγορούν τον ξένο ότι έρχεται να κλέψει τα ψίχουλα από το τραπέζι των αδύναμων ντόπιων, ποινικοποιώντας ουσιαστικά ως αξία την αλληλεγγύη. Με αυτή την έννοια, είναι το ιδανικό... μεταμοντέρνο δεκανίκι της Δεξιάς. Και είναι υποχρέωση της Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς, όπου υπάρχει, να ξεπεράσουν την κρίση τους, να στήψουν το μυαλό τους και να διατυπώσουν πολιτικές προτάσεις που να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και τους φόβους των ανθρώπων, κλείνοντας τον δρόμο στους Μπάμπις και σία.

Αντρέι Μπαμπις, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, Ντόναλντ Τραμπ

Τα “κανονικά” κόμματα αφήνουν στους Μπάμπις και σία ελεύθερο το πεδίο, χωρίς ποτέ να τους εγκαλούν για την έλλειψη προτάσεων για λύσεις. Αντιθέτως, προσπαθούν να τους αντιμετωπίσουν με αφορισμούς, με κατηγορίες του τύπου “είστε ρατσιστές” ή “είστε ακροδεξιοί”, οι οποίες ισχύουν μεν απολύτως, αλλά δεν σοκάρουν πια ένα μεγάλο μέρος των πολιτών

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL