Ακόμα και στην εποχή Τραμπ φαίνεται υπερβολικό να εκδίδει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διάψευση για τηλεοπτικό ρεπορτάζ που εμφάνισε τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον να αποκαλεί «ηλίθιο» τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος ο Τίλερσον έχει κάνει νωρίτερα δήλωση πίστης στον Πρόεδρο και στο όραμά του να αλλάξει την Αμερική. Αλλά οι γενικόλογες αναφορές -όπως εκείνες του Τίλερσον- δεν καταπίνονται αμάσητες στις ΗΠΑ. Οι περισσότεροι πολιτικοί συντάκτες επισήμαναν ότι ο ΥΠΕΞ απέφυγε να διαψεύσει ρητά το ρεπορτάζ του καναλιού NBC για μια θυελλώδη σύσκεψη στο Πεντάγωνο όπου διπλωμάτες και επιτελάρχες μάταια προσπαθούσαν να βάλουν χαλινάρι στον Τραμπ το περασμένο καλοκαίρι αλλά και να πείσουν τον Τίλερσον να μην παραιτηθεί. «Ο υπουργός δεν χρησιμοποίησε αυτόν τον χαρακτηρισμό για τον Πρόεδρο ούτε χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα για οποιονδήποτε», διαβεβαίωσε η εκπρόσωπός του. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς και άλλοι αξιωματούχοι κατάφεραν τότε να πείσουν τον Τίλερσον να μην εγκαταλείψει την κυβέρνηση.
Αν η επίμαχη σύσκεψη αφορούσε την κρίση στην Κορέα, υπάρχει ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα. Γιατί, λίγες ημέρες πριν από το ρεπορτάζ περί «ηλιθίου Τραμπ», ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών έλεγε ότι υπάρχουν δίαυλοι απευθείας επικοινωνίας με το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν, δηλαδή με τον άνθρωπο-πύραυλο όπως αρέσκεται να αποκαλεί τον Πρόεδρο της Βόρειας Κορέας ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου. Και εισέπραττε τα απαξιωτικά σχόλια του «πλανητάρχη» -μέσω Twitter: «Μη σπαταλάς την ενέργειά σου, Ρεξ, θα κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει» και «είπα στον θαυμάσιο υπουργό μας των Εξωτερικών ότι χάνει τον χρόνο του προσπαθώντας να διαπραγματευτεί με τον μικρό άνθρωπο - πύραυλο».
Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα για την αμερικανική κυβέρνηση δεν είναι τόσο το τι είπε ή δεν είπε ο υπουργός, όσο αυτές καθαυτές οι διαρροές για χαοτικές καταστάσεις στο εσωτερικό της και για πρωτοφανείς -ακόμα και για τα αμερικανικά δεδομένα- συγκρούσεις ανάμεσα σε ομάδες συμφερόντων. Είναι φανερό ότι μέσα στην κυβέρνηση Τραμπ υπάρχουν στόματα που δεν κλείνουν. Και ακόμα περισσότερα στόματα πρόθυμα να ανοίξουν στο ευρύτερο περιβάλλον των αξιωματούχων-γραφειοκρατών -δημοσίων υπαλλήλων που περιγράφονται ως το κατεστημένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου, προκειμένου να βγάλουν στη φόρα τα άπλυτα του Λευκού Οίκου, να «κάψουν» τον Πρόεδρο πριν κάνει μεγαλύτερο «κακό» στη χώρα (ή μήπως στους ίδιους;).
Γιατί άραγε ο υπουργός Άμυνας, στρατηγός εν αποστρατεία, Τζέιμς Μάτις καταθέτοντας στην επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας απάντησε καταφατικά στο ερώτημα αν είναι επωφελής για τις ΗΠΑ η διεθνής συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, την ώρα που ο Πρόεδρος απειλεί να αποσύρει την υπογραφή που έβαλε ο προκάτοχός του Μπάρακ Ομπάμα; Από πού προήλθαν οι διαρροές ότι η CIA «δέχεται πιέσεις» ώστε να βρει αποδεικτικά στοιχεία πως η Τεχεράνη παραβιάζει τη συμφωνία; Το βέβαιο είναι ότι μετά από τις παραιτήσεις - εκκαθαρίσεις ακροδεξιών όπως ο Στιβ Μπάνον, στο περιβάλλον του Λευκού Οίκου (ίσως και στο κουμπί των πυρηνικών) έχουν το πάνω χέρι απόστρατοι στρατηγοί.
