Ήταν Σεπτέμβριος του 2013, η Ελλάδα στέναζε από τα Μνημόνια, στη Γερμανία έστηναν κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές, ενώ συντηρητικοί καθηγητές, τηλεπερσόνες και πολιτικοί επιχειρούσαν να εξαργυρώσουν σε ψήφους τις αντιευρωπαϊκές κορώνες και τα ρατσιστικά συνθήματα για τους «τεμπέληδες Έλληνες».
Ο οικονομολόγος Μπερντ Λούκε, συνιδρυτής και επικεφαλής του νεότευκτου κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, ένας από εκείνους που φώναζαν ότι η Άνγκελα Μέρκελ πρέπει να πετάξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή έχοντας στους ώμους την ελληνική σημαία. Όχι, δεν ήθελε να συμπαρασταθεί στους "χαραμοφάηδες", ήταν ένα «εύρημα» της εκπομπής. Η σημαία είχε μια τρύπα στο κέντρο και ο οικοδεσπότης του την πέρασε στο λαιμό. Με αυτή την «αμφίεση» ο Λούκε τόνισε ότι μια ελληνική έξοδος θα έκανε καλό στη Γερμανία και στην Ελλάδα.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία έφτασε τότε στο πηγάδι αλλά δεν ήπιε νερό. Πήρε 4,7%, δηλαδή κάτω από το όριο του 5% για την είσοδο στη Μπούντεσταγκ. Στις ευρωεκλογές του 2014 όμως, το κόμμα ανέβηκε στο 7,1% συνεχίζοντας την έντονη αντιευρωπαϊκή ρητορική. Ένα χρόνο αργότερα, ο Λούκε αποχώρησε μετά από σκληρή εσωκομματική μάχη, καταγγέλλοντας ότι η Εναλλακτική «έπεσε σε λάθος χέρια», εκείνα της μέχρι τότε υπαρχηγού του, Φράουκε Πέτρι.
Στη σκιά της προσφυγικής κρίσης, το κόμμα πήρε τα δυο τελευταία χρόνια ακόμα πιο ακροδεξιά στροφή. Έγινε ανοιχτά ξενοφοβικό, αντιμουσουλμανικό. Εκτός από την υιοθέτηση των συνθημάτων της ακροδεξιάς Pegida για κλείσιμο τζαμιών, ανώτερα στελέχη της “Εναλλακτικής” μιλούν ανερυθρίαστα για τα... επιτεύγματα της Βέρμαχτ στους δυο παγκόσμιους πολέμους, αλλά και για επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας στην ηλικία των 18, για την προστασία των γερμανικών παραδοσιακών οικογενειακών αξιών κ.λπ.
Με πολιτικά τερτίπια, μιντιακά σόου και ρατσιστικές προκλήσεις, η “Εναλλακτική” έχει αναδειχθεί φαβορί για τρίτη δύναμη στις εκλογές αυτής της Κυριακής, με διψήφιο ποσοστό, δηλαδή υπερδιπλάσιο εκείνου που είχε πετύχει πριν από τέσσερα χρόνια. Ουδείς θα έπρεπε να επιχαίρει για την άνοδο της Ακροδεξιάς στη Γερμανία, ούτε σε καμία άλλη χώρα. Καλύτερα να αντιμάχεται το ακροδεξιό, ρατσιστικό δηλητήριο. Εξάλλου, όλα αυτά κάτι θυμίζουν και σε μας τους Έλληνες...
