Οι Γερμανοί ψηφίζουν στις 24 Σεπτεμβρίου, στην τηλεόραση παίζουν κάθε βράδυ τα σποτάκια των κομμάτων, στους δρόμους κρέμονται αφίσες με συνθήματα του τύπου “Για μια Γερμανία στην οποία ζούμε καλά και ευχαρίστως” (Χριστιανοδημοκράτες), “Το μέλλον χρειάζεται νέες ιδέες - Και κάποιον να τις επιβάλει” (Σοσιαλδημοκράτες), “Νοίκι και ενέργεια προσιτά για όλους” (Αριστερά), “Το μέλλον μπορείς να το θέλεις, ή να το κάνεις” (Πράσινοι), “Η απραξία είναι αντιποίηση αρχής” (Φιλελεύθεροι), “Νέοι Γερμανοί; Τους γεννάμε εμείς” (Εναλλακτική για τη Γερμανία).
Ακόμα και η... γενικολογία των συνθημάτων δείχνει ότι αυτός ο προεκλογικός αγώνας δεν έχει ίχνος πόλωσης - ούτε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ψηφοφόρους. Και ίσως το πιο ενδιαφέρον για το μέλλον της δημοκρατίας στη Γερμανία θα είναι το ποσοστό της συμμετοχής σ’ αυτές τις κάλπες της... συναίνεσης, με μόνο κόμμα που διαφοροποιείται -και να συσπειρώνει τα άλλα εναντίον του- να είναι η Εναλλακτική με τη ρατσιστική και ενίοτε ακροδεξιά φρασεολογία της.
Αν πάρει κανείς ως... μέτρο τις ερωτήσεις που τέθηκαν τόσο στην τηλεμαχία -λέμε τώρα- μεταξύ των δύο υποψηφίων για την καγκελαρία, Μάρτιν Σουλτς εναντίον Άνγκελα Μέρκελ, όσο και στις τηλεοπτικές αναμετρήσεις των επικεφαλής των μικρότερων κομμάτων, τα θέματα που... καίνε τους Γερμανούς είναι το προσφυγικό, το ισλάμ, η Τουρκία, ο Τραμπ, ο Πούτιν, άντε και το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.
Άλλωστε οι δύο μοναδικές ειδήσεις που βγήκαν στη μέχρι τώρα προεκλογική περίοδο είναι η στροφή της Γερμανίας στο θέμα της ενταξιακής πορείας της Άγκυρας και η δέσμευση της Μέρκελ ότι οι Χριστιανοδημοκράτες δεν σκοπεύουν να φέρουν τη σύνταξη στα 70.
Αυτά τα δύο είναι και η σφραγίδα που άφησε μέχρι τώρα ο Σουλτς στον προεκλογικό αγώνα, καθώς αυτός ουσιαστικά υποχρέωσε τη σημερινή κυβέρνηση συνασπισμού να ταχθεί υπέρ του σταματήματος της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας - κάτι που δεν συμμερίζονται για την ώρα πολλά άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε., όπως φάνηκε στο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών την Πέμπτη- κι αυτός ανάγκασε την καγκελάριο να πει ότι αποκλείει κατηγορηματικά τη σύνταξη στα 70 -κάτι που προκάλεσε την οργή πολλών οικονομολόγων κοντά στη CDU.
Είναι όμως η Τουρκία και η σύνταξη αυτά που... καίνε τα 80 εκατομμύρια των Γερμανών πολιτών; Σίγουρα η πρώτη αφορά τα 1,6 εκατομμύρια των ψηφοφόρων με τουρκική καταγωγή, πλην όμως εκτιμάται αφενός ότι οι μισοί από αυτούς δεν επηρεάζονται από τις εμπρηστικές δηλώσεις Ερντογάν, αφετέρου ότι η τουρκική κοινότητα έχει παραδοσιακά τις πολιτικές προτιμήσεις της -ψηφίζει κατά κανόνα SPD- και δύσκολα θα αλλάξει.
Η δεύτερη βεβαίως αφορά ένα μεγάλο μέρος της γερμανικής κοινωνίας -μιας κοινωνίας γερασμένης και σε μια φάση που είναι κοντά στη σύνταξη η γενιά των baby boomers-, αλλά κανένα κόμμα, με εξαίρεση τους Φιλελεύθερους, δεν θέλει να ακουμπήσει προεκλογικά το θέμα των συντάξεων, άρα ο ψηφοφόρος δεν βλέπει και εδώ διαφοροποιήσεις.
Τα θέματα που φαίνεται ότι ενδιαφέρουν περισσότερο το εκλογικό σώμα, αλλά στις κεντρικές τηλεοπτικές αναμετρήσεις δεν έπαιξαν ρόλο, είναι η εκπαίδευση, η βελτίωση των ψηφιακών υποδομών -που μοιάζουν σχεδόν... τριτοκοσμικές στην προηγμένη βιομηχανική Γερμανία-, η ανησυχία για το μέλλον της εργασίας λόγω των τεράστιων τεχνολογικών αλλαγών, καθώς και το σκάνδαλο με το ντίζελ και γενικά η ατμοσφαιρική μόλυνση στις γερμανικές πόλεις εξαιτίας των αυτοκινήτων. Υποτίθεται ότι αυτά τα θέματα ήθελε να προβάλει και ο Σουλτς σ’ αυτόν τον προεκλογικό αγώνα -φαίνεται όμως ότι δεν το κατάφερε.
Κι ένα τελευταίο, σχετικά με τη δική μας ομφαλοσκόπηση: Η Ελλάδα δεν παίζει κανένα ρόλο σ’ αυτές τις γερμανικές εκλογές.
Η τελευταία δημοσκόπηση για το Πρώτο Πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης (ARD)
Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) 37%
Σοσιαλδημοκράτες (SPD) 21%
Αριστερά 10%
Πράσινοι 8%
Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) 11%
Φιλελεύθεροι (FDP) 9%
