“Ποιο είναι το αγαπημένο σας emoji (φατσούλα με διαφορετικές εκφράσεις, για τους αναλφάβητους των κοινωνικών μέσων)” ρωτάει ένας από τους νεαρούς μπλόγκερ που έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια δεκάλεπτη συνέντευξη έκαστος / εκάστη από τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μετά τις διακοπές της αποφάσισε να κάνει και λίγη προεκλογική εκστρατεία.
“Το χαμογελάκι”, απαντά χαμογελώντας η Μέρκελ, “κι αν έχει και μια καρδούλα δίπλα, ακόμη καλύτερα”. Καπάκι έρχεται η επόμενη δύσκολη ερώτηση: “Εάν τυπώνατε ένα μπλουζάκι, τι σύνθημα θα βάζατε πάνω;”. Αμήχανη η καγκελάριος προσπαθεί να σκεφτεί κι αποφεύγει για άλλη μια φορά να εκτεθεί: “Ίσως τα κύματα της θάλασσας στην εκλογική μου περιφέρεια, το Μεκλεμβούργο”.
Τα σαράντα λεπτά που κρατάει αυτή η τετραπλή συνέντευξη στο YouTube με “ανακριτές” και “ανακρίτριες” τα παιδιά της “γενιάς Μέρκελ” λειτουργούν ως... ηρεμιστικό. Μια κουλ καγκελάριος, καθιστή στην πολυθρόνα, ντυμένη με τη γνωστή της στολή, σακάκι, παντελόνι, αυτή τη φορά το σακάκι σ’ ένα αχνό πετρόλ, απαντά ανθυπομειδιώντας σε κάθε είδους ερωτήσεις, από το πόσο μεγάλος κίνδυνος είναι ο Τραμπ μέχρι το αν θα ξεσπάσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.
Απαντά αργά, σχεδόν υπνωτιστικά, τινάζοντας στον αέρα τον συνήθως ταχύ ρυθμό του YouTube. Λέει τα ίδια και τα ίδια, την κασέτα που έχει έτοιμη για κάθε -προεκλογική και μη- ομιλία. Μιλά χωρίς φόβο, χωρίς πάθος, χωρίς καλές ή κακές ατάκες.
“Όταν μιλά η Μέρκελ, ακόμη και το Ίντερνετ ησυχάζει” σχολίαζε την επομένη της συνέντευξης η εφημερίδα “Zeit”. Κι οι μπλόγκερ χάνουν όλο τους το μπρίο. Μπορεί να ρωτούν με όλη την αγωνία των συνομηλίκων τους για τα πράγματα που τους φοβίζουν, αλλά αφήνουν τη “μαμά” να τους καθησυχάσει: “Όλα είναι υπό έλεγχο, μη στενοχωριέστε” είναι το μήνυμα που εκπέμπει πίσω από τη γνωστή λιτανεία: “Η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη, δουλεύουμε για να την αντιμετωπίσουμε, υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν...”.
Μια λιτανεία που επαναλαμβάνεται όποιο κι αν είναι το πρόβλημα που θέτουν οι ερωτώντες αυτής της γενιάς, η οποία δεν έχει γνωρίσει άλλο καγκελάριο από τότε που άρχισε να βλέπει συνειδητά ειδήσεις. Και η οποία πιθανότατα βολεύεται στην ιδέα ότι η ήρεμη δύναμη Μέρκελ κάνει τα πάντα για να κρατήσει τις παγκόσμιες φουρτούνες μακριά από τη Γερμανία.
Απέναντι σ’ αυτό το... Λεξοτανίλ ο βασικός αντίπαλος της Μέρκελ για την καγκελαρία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου δεν έχει πολλά να αντιτάξει. Ο Σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς προσπάθησε να γοητεύσει τη νέα γενιά με το σύνθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης - και το πρώτο διάστημα κάτι κατάφερε, αφού μετά από χρόνια βρήκαν μερικές χιλιάδες νέοι τον δρόμο για τα γραφεία του SPD.
Ωστόσο αυτή η νέα γενιά έχει μεγαλώσει σε συνθήκες ευημερίας, δεν δυσκολεύεται να σπουδάσει ούτε να βρει θέση μαθητείας, γι’ αυτό αντιμετωπίζει κυρίως θεωρητικά το αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη. Επίσης δεν ξεχνά ότι οι Σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν μαζί με τη Μέρκελ, άρα σε ένα βαθμό εφαρμόζουν το πρόγραμμά τους. Εάν δε πιστέψει κανείς τους επικριτές της Μέρκελ από τα δεξιά, σχεδόν το σύνολο του κυβερνητικού προγράμματος του μεγάλου συνασπισμού έχει τη σφραγίδα του SPD. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει κλίμα αλλαγής στη Γερμανία, σαράντα μέρες πριν από τις εκλογές. Οι Γερμανοί φαίνεται ότι “δεν θέλουν πειράματα”, όπως έλεγε πενήντα χρόνια πριν κι ο... αιώνιος καγκελάριος Κόνραντ Άντενάουερ - και ότι δεν θα είχαν καμία αντίρρηση να συνεχιστεί ο ίδιος μεγάλος συνασπισμός. Το μόνο που μπορεί να τους χαλάσει τη νιρβάνα είναι μια καλή εκλογική επίδοση των Φιλελευθέρων - κι ο πειρασμός να τους πάρει στην κυβέρνησή της η Μέρκελ.
