Της Νίκης Θεσσαλού
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο η καρδιά της Ευρώπης των ανθρωπιστικών αξιών χτυπούσε στη Βιέννη. Πάνω από 120.000 άνθρωποι, σύμφωνα με τις συνήθως... επιφυλακτικές μετρήσεις της αστυνομίας, μαζεύτηκαν στην Πλατεία των Ηρώων για να διαδηλώσουν ενάντια στην "ορμπαν-οποίηση" της Ευρώπης, ενάντια στην ξενοφοβία, την ξενηλασία και την υπερπροθυμία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων να συνδαυλίζουν τον φόβο απέναντι στους πρόσφυγες που αναζητούν προστασία στην ήπειρο "της ειρήνης".
Οι εικόνες της διαδήλωσης και του κοντσέρτου που ακολούθησε από τη Βιέννη ήταν μαγικές, όπως συγκλονιστικές ήταν οι φωτογραφίες που κρατούσαν χιλιάδες διαδηλωτές με πορτρέτα προσφύγων -έτσι για να μην ξεχνά κανείς ότι κάθε πρόσφυγας έχει το δικό του πρόσωπο, κουβαλά τη δική του μοίρα. Και κανείς δεν μπορεί να κακολογήσει τον πρόεδρο της Αυστρίας Χάιντς Φίσερ για την έκρηξη του πατριωτισμού του ενώπιον του μεγάλου πλήθους: "Είμαι περήφανος για σας, είμαι περήφανος για τη Βιέννη, είμαι περήφανος για την Αυστρία".
Ωστόσο, σήμερα ξημερώνει μια άλλη μέρα στη Βιέννη και κανείς δεν ξέρει πώς θα τελειώσει. Κανείς δεν ξέρει εάν η μαγεία της προηγούμενης εβδομάδας θα εξαφανιστεί άδοξα, σαν ξόρκι από ανατολίτικο παραμύθι.
Κι αυτό διότι σήμερα οι Βιεννέζοι καλούνται στις κάλπες για να εκλέξουν κυβερνήτη - δήμαρχο και για πρώτη φορά το "κόκκινο οχυρό" -κόκκινο είναι το χρώμα της Σοσιαλδημοκρατίας στην Αυστρία- απειλείται από μια "Οκτωβριανή επανάσταση", την οποία, βλάσφημα και με όρους... μετα-πολιτικής ευαγγελίζονται οι ακροδεξιοί του Κόμματος των Ελευθέρων (FPOe).
Οι τοπικές εκλογές στη Βιέννη είναι η σημαντικότερη εκλογική αναμέτρηση στην Αυστρία μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές. Η πατρίδα του βαλς και τα προάστιά της, με τα 1,8 εκατομμύρια των κατοίκων της, είναι το πολυπληθέστερο κρατίδιο της χώρας και το πολιτικά πιο σημαντικό. Στο βενετσιάνικου ρυθμού δημαρχείο της κυβερνούν χωρίς διάλειμμα από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου οι Σοσιαλδημοκράτες, ο νυν δήμαρχος Μίχαελ Χόιπλ κρατά εδώ και 21 χρόνια τα ηνία της πόλης, και είχε συνηθίσει να είναι οι εκλογές περίπατος, αλλά όχι αυτή τη φορά, που αντίπαλός του δεν είναι ένας "κανονικός" συντηρητικός, αλλά ο επικεφαλής των ακροδεξιών Χάιντς Κρίστιαν Στράχε.
Γι' αυτό και το αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών -υπό κανονικές συνθήκες αδιάφορο ακόμη και για την υπόλοιπη Αυστρία, πόσο μάλλον για τον έξω κόσμο- αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον και με μια ιδέα φόβου. Θα καταφέρουν οι επίγονοι του Γιόργκ Χάιντερ, του μακαρίτη πρώτου ακροδεξιού που μπήκε στην αυστριακή κυβέρνηση, να πάρουν τη Βιέννη; Θα καταφέρουν να επαναλάβουν την εκλογική επιτυχία τους στην Άνω Αυστρία, όπου κατάφεραν να διπλασιάσουν τις ψήφους τους; Θα καταφέρουν κοντολογίς να εκμεταλλευτούν το προσφυγικό, το οποίο ναι μεν βγάζει χιλιάδες ανθρώπους στον δρόμο να διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους - και να την επιδεικνύουν και έμπρακτα- αλλά κάνει και πολλούς να τείνουν ευήκοον ους στις φοβικές σειρήνες της ακροδεξιάς;
Στη Βιέννη η σημερινή εκλογική αναμέτρηση μοιάζει με σύγκρουση δύο κόσμων: από τη μια αυτοί που θεωρούν ότι αξίζει κάθε προσπάθεια, παρά τις δυσκολίες, ώστε να προσφέρουν την απαραίτητη προστασία στους κυνηγημένους, όπως άλλωστε απαιτούν οι θεμελιώδεις αρχές, τις οποίες -υποτίθεται- έχει κάνει σημαία της η Ευρώπη, από την άλλη αυτοί που οραματίζονται να υψώσουν νέα συρματοπλέγματα, στα χνάρια του Όρμπαν της Ουγγαρίας.
Το βράδυ θα ξέρουμε ποιος νίκησε...
