Του Στάθη Λουκά
Συμβαίνει συνήθως, στις αναμετρήσεις μεταξύ πολιτικών, και ιδίως τηλεοπτικών, να λέγονται και πολλές ανακρίβειες. Που αν λέγονται σκοπίμως από έλλειψη επιχειρημάτων, βάζουν κι αυτές ένα μικρό λιθαράκι στην αφερεγγυότητα και την κρίση της πολιτικής.
Και μια τέτοια σκόπιμη ανακρίβεια είναι ότι η κυβέρνηση (δηλ. του ΣΥΡΙΖΑ) είναι υπεύθυνη γιατί δεν προχωρούν οι απαραίτητες διαδικασίες και εργασίες στο ελληνικό έδαφος. Αν κάτι τέτοια γινόταν, θα είναι σαν να χτίζεις όχι τόσο στην άμμο όσο στον αέρα.
Είναι γνωστό, από την ενεργειακή ευρωπαϊκή ειδησεογραφία, ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έχουν γίνει πιο περίπλοκες, όχι μόνο για λόγους ενεργειακούς αλλά και για λόγους που σχετίζονται με τις πολιτικές επιδιώξεις των δύο χωρών στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι η Gazprom έσπασε τη σύμβαση πόντισης του αγωγού στη Μαύρη Θάλασσα με την ιταλική εταιρεία SAIPEM, που παρ' όλη την «κατάργηση του South Stream» την κρατούσε ζωντανή μέχρι τον περασμένο Ιούλιο. Το σπάσιμο αυτό στοίχισε στη Gazprom δύο δισεκατομμύρια δολάρια.
Μέχρι αυτή τη στιγμή, ούτε έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών ούτε η Gazprom έχει καταλήξει ακόμη στην επιλογή κάποιας εταιρείας για την πόντιση 600 χιλιομέτρων υποβρυχίου αγωγού. Χωρίς ολοκλήρωση της συμφωνίας και απαρχής πόντισης του αγωγού, οποιαδήποτε ενέργεια εργασιών σε ελληνικό έδαφος θα ήταν το λιγότερο αέρας κοπανιστός.
Τα παραπάνω βέβαια δεν αναιρούν καθόλου την αναγκαιότητα, για Κεντρική και Νότια Ευρώπη, κατασκευής του διαδόχου του South Sream. H αναγκαιότητα αυτή επιβεβαιώνεται, από τη μια μεριά, από την κατασκευή του North Stream II (δεν είναι τυχαία η συμμετοχή αυστριακής ενεργειακής εταιρείας) και, από την άλλη μεριά, από την εκτίμηση ότι «η υπόθεση που ενίοτε καλλιεργείται πως μπορεί να περιορισθούν ή να εγκαταλειφθούν οι προμήθειες ενέργειας από τη Ρωσία δεν έχει σοβαρή βάση».1
Αυτή όμως είναι μια άλλη συζήτηση, που είναι έξω από την αντίληψη- για την ενέργεια, για τη σύνθεση συμφερόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για τον εντοπισμό των συντεταγμένων κατά τις οποίες γίνεται η διαπάλη σε πολιτικό, οικολογικό, ενεργειακό, πολιτισμικό επίπεδο - του πρώην υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και τωρινού προέδρου της ΛΑΕ Π. Λαφαζάνη.
1 Αlberto Clo e G.B.Zorzoli «Dal Mercato Unico all' Unione dell' Energia: Cosa cambia?» rivista ENERGIA 2/2015
