Η περίπτωση του Έντουαρντ Σνόουντεν, ύστερα από τις αποκαλύψεις του πρώην αξιωματούχου για το παγκόσμιο δίκτυο κατασκοπείας που έχει εξυφάνει η Αμερική, αποδεικνύεται εξόχως αποκαλυπτική (για όποιον ήδη δεν το είχε καταλάβει) για το πόσο ευθυγραμμισμένη είναι πλέον η στάση των Ευρωπαίων έναντι των ΗΠΑ. Ακόμη και το Παρίσι, που κάποτε διακρινόταν για την έντονα επικριτική του στάση έναντι της Ουάσινγκτον, περιορίστηκε τούτη τη φορά σε λίγες... μπαλωθιές, έτσι, για την τιμή των όπλων - «αυτό πρέπει να σταματήσει» δήλωνε ο Ολάντ, ενώ η υπουργός Δικαιοσύνης, Κριστιάν Τομπιρά χαρακτήριζε την ενέργεια «απαράδεκτη εχθρότητα».
Ωστόσο, εκείνος που τα είπε συνολικά έξω από τα δόντια ήταν ο Ζαν Λικ Μελανσόν, από το Αριστερό Μέτωπο, ο οποίος τόνισε τη βεβαιότητά του ότι «οι υπηρεσίες μας γνώριζαν» και έθεσε ρητορικά ερωτήματα: «Γιατί οι υπουργοί δεν έκαναν τίποτε; Πώς τα ΜΜΕ μπορούν να αγνοούν πράγματα που γνωρίζει μια γερμανική εφημερίδα; Και στις δύο περιπτώσεις τίθενται σημαντικά ζητήματα». Ο ίδιος μάλιστα προέβλεψε ότι, πέραν των φραστικών καταδικών, ο Ολάντ δεν πρόκειται να έχει καμία αντίδραση, όταν «στην εποχή του, ο Σαρλ Πασκουά απέλαυνε 47 Αμερικανούς διπλωμάτες».
Ωστόσο, συνολικά η στάση των Ευρωπαίων ηγετών δεν ήταν απλά κατώτερη των περιστάσεων (καμία χώρα δεν δέχθηκε να χορηγήσει άσυλο στον Σνόουντεν), αλλά ευθέως προσβλητική για τον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες. Τέσσερις χώρες, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, απαγόρευσαν στο αεροπλάνο του Μοράλες να περάσει πάνω από τον εναέριο χώρο τους γιατί υπήρχε η (εξ Αμερικής πορευόμενη) φήμη ότι μέσα σε αυτό βρισκόταν ο Σνόουντεν, με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να μείνει καθηλωμένο στο αεροδρόμιο της Βιέννης επί 13 ώρες.
Στην περίπτωση της Γαλλίας, με 24 ώρες καθυστέρηση, η κυβερνητική εκπρόσωπος δήλωνε ότι δόθηκε «άδεια για την υπέρπτηση». Όμως, οι δικαιολογίες του υπουργού Εξωτερικών αλλά και η εξήγηση του προέδρου Ολάντ, περί «αντιφατικών πληροφοριών σχετικά με τους επιβάτες στο αεροπλάνο», ανέδειξαν ακόμη περισσότερο τη γαλλική αδυναμία. Δηλαδή αν στο αεροπλάνο ο Μοράλες συνοδευόταν πράγματι από τον Σνόουντεν, τον οποίο διώκουν μόνον οι ΗΠΑ και όχι ευρωπαϊκές χώρες, τότε αυτό θα δικαιολογούσε την άρνηση της υπέρπτησης του αεροπλάνου;
Πάντως, τις δάφνες της υποτονικής αντίδρασης έναντι των αμερικανικών παρακολουθήσεων διεκδικούν η Κομισιόν του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και η νέα, εξάμηνη προεδρία της Ε.Ε., αυτή της Λιθουανίας, που μόλις ξεκίνησε.
Έτσι, χωρίς οι ΗΠΑ να έχουν δώσει κάποια δικαιολογία για το δίκτυο των παρακολουθήσεων, ο Μπαρόζο με γραπτή δήλωσή του δήλωσε ότι η Κομισιόν είναι «επικεντρωμένη» στο θέμα και ότι «ζήτησε έλεγχο της ασφάλειας της Κομισιόν»... Τόσο «σκληρή» αντίδραση... Από την πλευρά της, η Λιθουανία θεώρησε καλό να ξεκινήσει την προεδρία της δηλώνοντας ότι «οι πληροφορίες από τον Τύπο και ντοκουμέντα που κανείς δεν είδε δεν πρέπει να πλήξουν τις σχέσεις Βρυξελλών και Ουάσιγκτον»! Τόση... σωφροσύνη, ώστε πλέον καθίστανται δυσδιάκριτα τα όρια με τη δουλοπρέπεια...
