Μετρά περισσότερα από 40 χρόνια κυκλοφορίας, έχει πίσω του αμέτρητες εκδόσεις και εξακολουθεί να πουλάει σαν τρελό. Ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα την προηγούμενη εβδομάδα, όταν εντοπίστηκε στη βιβλιοθήκη του μαθητή που άνοιξε πυρ σε λύκειο του Κολοράντο πριν αυτοκτονήσει. Με αφορμή το περιστατικό, τα αμερικανικά μέσα έκριναν σκόπιμο να υπενθυμίσουν ότι "Ο Τσελεμεντές του Αναρχικού" δεν αποτελεί βιβλίο μαγειρικής, αλλά "εγχειρίδιο μαζικών δολοφονιών".
Το βιβλίο που περιέχει, μεταξύ άλλων, οδηγίες για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και ναρκωτικών ουσιών, πρωτοδημοσιεύτηκε το 1971 και έχει πουλήσει έκτοτε περισσότερα από δύο εκατομμύρια αντίτυπα. Οι διωκτικές αρχές σε όλο τον κόσμο το επικαλούνται σαν ενοχοποιητικό στοιχείο, φορτώνοντάς το από Κροάτες αυτονομιστές στην ενιαία Γιουγκοσλαβία του Τίτο μέχρι φονταμενταλιστές κατά των εκτρώσεων στις ΗΠΑ. Μόλις πριν από τρία χρόνια, το FBI έδωσε στη δημοσιότητα έναν ογκοδέστατο φάκελο με τα αποτελέσματα των πολύχρονων ερευνών του για αυτό.
Καταγγέλλεται και από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, που το χαρακτηρίζει δυσφημιστικό για την ιδεολογία και την πρακτική του. Πριν από εννέα χρόνια, η κολεκτίβα CrimethInc δημοσίευσε τη δική της εκδοχή (Συνταγές για καταστροφή: Ένας τσελεμεντές για αναρχικούς), υποστηρίζοντας ότι το πρωτότυπο έργο "δεν δημιουργήθηκε από αναρχικούς... ούτε είχε ως στόχο να προωθήσει την ελευθερία και την αυτονομία".
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι απορρίπτεται πλέον και από τον ίδιο τον συγγραφέα του. "'Ο Τσελεμεντές του Αναρχικού' θα πρέπει να οδηγηθεί ήσυχα και γρήγορα εκτός κυκλοφορίας" σημειώνει σήμερα ο Ουίλιαμ Πάουελ, που έγραψε το βιβλίο σε ηλικία 19 ετών, στο απόγειο του πολεμου του Βιετνάμ και του κινήματος αμφισβήτησης στις ΗΠΑ.
"Τα χρόνια που ακολούθησαν, πήγα στο πανεπιστήμιο, παντρεύτηκα, έγινα πατέρας και δάσκαλος σε εφήβους. Αυτές οι εξελίξεις είχαν πάνω μου μια βαθιά ηθική και πνευματική επίδραση" γράφει στη σελίδα του ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου Amazon, όπου κάποιος μπορεί να παραγγείλει το βιβλίο. Διαβάζοντας μάλιστα παρακάτω, μαθαίνει κανείς ότι ο συγγραφέας του "Τσελεμεντέ" έχει ασπαστεί τον χριστιανισμό και αποτελεί πια πιστό μέλος της Αγγλικανικής Εκκλησίας.
Τα παράδοξα δεν σταματούν εδώ. Οταν ο Πάουελ προσπάθησε να σταματήσει την αναπαραγωγή του έργου του, διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε πια να το κάνει. Από τις αρχές της δεκαετίας του '80, τα δικαιώματα αγοράστηκαν από εκδότες που, μιας και δεν ήταν ούτε αναρχικοί, ούτε χριστιανοί, συνέχισαν να το εκδίδουν με το αζημίωτο. Και έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, αφού αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να εξασφαλίζουν δωρεάν διαφήμιση σε ένα εγχειρίδιο που, αν μη τι άλλο, θυμίζει πια Μικρούς Εξερευνητές σε σύγκριση με ό,τι μπορεί σήμερα να πληροφορηθεί στο Ίντερνετ ένας δεκαπεντάχρονος.
