Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
16.2°C20.7°C
2 BF 53%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
17 °C
15.2°C17.7°C
1 BF 74%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.0°C18.0°C
2 BF 59%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.9°C15.9°C
0 BF 55%
Τόνι Μπαρμπαρά, γιατρός στην Καταλωνία και εκπρόσωπος της Λευκής Παλίρροιας: / Τόνι Μπαρμπαρά: Νοσηλευτικό προσωπικό και ασθενείς, βορά στον νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τόνι Μπαρμπαρά, γιατρός στην Καταλωνία και εκπρόσωπος της Λευκής Παλίρροιας: / Τόνι Μπαρμπαρά: Νοσηλευτικό προσωπικό και ασθενείς, βορά στον νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα

«Το νοσηλευτικό μας προσωπικό, οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, όσοι εργάζονται στο δημόσιο σύστημα Υγείας, αισθάνονται ηττημένοι, γιατί δεν μπορούν να σώσουν όλους τους ανθρώπους. Είναι κουρασμένοι. Είναι ψυχολογικά εύθραυστοι και στα όριά τους. Τελειώνουν τη βάρδια τους κλαίγοντας, γιατί δεν κατάφεραν να βοηθήσουν και να σώσουν όλους τους ανθρώπους.

Γιατί ήταν μεγάλης ηλικίας και έπρεπε να δώσουν τη θέση τους σε ένα άλλο άτομο που είχε μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Σήμερα πολλοί ξυπνούν από μια συντηρητική στάση που τους ήθελε να μην αντιμετωπίζουν την ηγεσία του συστήματος, να μην είναι εναντίον της κεντρικής και της τοπικής κυβέρνησης.

Πολλές χιλιάδες από αυτούς εργάζονται και αγωνίζονται για τα κοινωνικά κινήματα, με τα κόμματα της Αριστεράς, με τη Λευκή Παλίρροια και με άλλες οργανώσεις και συλλόγους. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε ζήσει κάτι τόσο άγριο και βάρβαρο, κάτι τόσο σκληρό όσο αυτό που συμβαίνει στη σημερινή πραγματικότητα για να κάνει τους πάντες να συνειδητοποιήσουν ότι τους χρησιμοποιούν σαν κρέας για τα κανόνια, σαν κρέας που θα θυσιαστεί στο πεδίο της μάχης» τόνισε στην «Αυγή» ο Καταλανός Τόνι Μπαρμπαρά, η εμβληματική μορφή των αγώνων για τη δημόσια Υγεία στην Ισπανία και από τους ιδρυτές και εκπρόσωπος της Λευκής Παλίρροιας, του τεράστιου κινήματος του νοσηλευτικού τομέα που αντιστέκεται στις ιδιωτικοποιήσεις.

Ο Μπαρμπαρά είναι γιατρός από την Μπανταλόνα, από τις πιο χαρακτηριστικές λαϊκές συνοικίες - δήμους της Βαρκελώνης, και αυτοχαρακτηρίζεται «κοινωνικός και πολιτικός ακτιβιστής και εργαζόμενος στη δημόσια Υγεία». Εντάχθηκε στην παρανομία στο Κ.Κ. της Καταλωνίας (PSUC) και αργότερα ήταν από τους ιδρυτές της Ενωμένης Αριστεράς της Καταλωνίας (EUiA). Ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και μέλος της πρώτης Εκτελεστικής Επιτροπής του και αργότερα αποτέλεσε για χρόνια τον συντονιστή της πολιτικής κοινωνικών υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

«Από τότε που ήμουν συντονιστής στο Τμήμα Κοινωνικών Υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όπου για χρόνια συνεργάστηκα με τον ΣΥΡΙΖΑ, επέμενα ότι ή θα κάνουμε μια κοινωνική Ευρώπη ή αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει νόημα. Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τις αριστερές και τις προοδευτικές δυνάμεις από τις δυνάμεις της αγοράς και τους εμπόρους της υγείας», τόνισε ο Μπαρμπαρά.

-Πώς είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή στα ισπανικά νοσοκομεία;

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια οδυνηρή κατάσταση, στην κορυφή μιας τραγικής καμπύλης με άτομα που έχουν μολυνθεί, χιλιάδες νεκρούς και μεγάλες εστίες μόλυνσης. Μια καμπύλη που ακόμη αυξάνεται. Εδώ και μια εβδομάδα τα κομμάτια του ντόμινο πέφτουν. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κατάσταση.

Οι πιο χυδαίοι εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού, όπως ο Τζόνσον και ο Τραμπ, θα έπρεπε σήμερα να τρώνε τα σωθικά τους για τις αρχικές δηλώσεις τους ότι η επιδημία θα σταματήσει. Η επιδημία έγινε πανδημία. Στην Ισπανία βρισκόμαστε με ένα σύστημα Υγείας, όπως και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, που αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση από τις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Επιμένουν ακόμη να θέλουν να σώσουν τις τράπεζες παρά τους ανθρώπους. Εσείς στην Ελλάδα το ξέρετε καλά, γιατί είσαστε πιονιέροι από την άγρια και βάρβαρη πολιτική των Μνημονίων, που κατέστρεψαν ό,τι μπορούσαν να καταστρέψουν. Το ίδιο βιώνει η Ιταλία, η Ισπανία, ακόμη και η Γαλλία, με κάποια εξαίρεση ίσως την Πορτογαλία, γιατί έχει εδώ και καιρό μια περισσότερο αριστερή κυβέρνηση και αυτό σημαίνει πολιτικές που περιορίζουν τη δολοφονική λιτότητα.

Το σίγουρο είναι ότι στην Ισπανία επιβεβαιώνεται πως η δημόσια Υγεία είναι η μόνη που μπορεί να δώσει απάντηση σε αυτή την κρίση. Υπάρχει και ένας πολύ σημαντικός ιδιωτικός τομέας στην Υγεία, που κάθεται στην άκρη. Ορισμένα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές θέλουν να κλείσουν, να απολύσουν νοσηλευτικό προσωπικό, γεγονός που καταγγέλλουμε, γιατί μεταξύ άλλων η κυβέρνηση με βάση το σύνταγμα τόνισε ότι είναι πρωταρχικό το σύστημα Υγεία που μπορεί να βοηθήσει τους πολίτες στην πανδημία, χωρίς διακρίσεις δημοσίου και ιδιωτικού. Το σύνταγμα του 1978 λέει ότι σε έκτακτη κατάσταση κινδύνου όλα τίθενται για το συμφέρον του πληθυσμού και το γενικό συμφέρον.

Αυτή είναι η αιώνια μάχη ανάμεσα σε αυτούς που μετατρέπουν την Υγεία σε εμπόριο εις βάρος των ανθρώπων και σ' εμάς που θέλουμε τη δημόσια Υγεία δυνατή, με τη μορφή ενός καθολικού δικαιώματος για όλους. Η μάχη αυτή μέσα στη σφαγή που βλέπουμε συνεχίζεται αμείλικτη.

-Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ήταν πάντα στο σκόπευτρο της δεξιάς ...

Η πρωτοβάθμια φροντίδα είναι αυτή που παράγει τα λιγότερα βιομηχανικά οφέλη. Είναι η φροντίδα του ατόμου στο άτομο, η προσοχή στον ασθενή, στο γείτονα, με τον γιατρό του, επιλύνει το 85% των καθημερινών προβλημάτων. Είναι αυτή που εκ φύσεως τιμωρείται περισσότερο. Ο ΠΟΥ συστήνει στην Ισπανία να αφιερώσει τουλάχιστον το 25% των πόρων της για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, στην είσοδο του συστήματος, στον γιατρό που γνωρίζει τον ασθενή, που ξέρει για τη φροντίδα του, που ξέρει για τη ζωή του, που ξέρει την ιστορία σου. Το 25%. Εμείς ζητούμε να φθάσει τουλάχιστον στο 20%. Η Ισπανία είναι στο 16% και στην Καταλονία για άλλη μια φορά είμαστε στην τελευταία θέση όλων με λιγότερο από 15%.

Η παραμέληση της πρωτοβάθμιας φροντίδας δεν είναι τυχαία. Είναι σχεδιασμένη, προμελετημένη. Δημιουργούν τεράστιες λίστες αναμονής για τους ασθενείς και οι άνθρωποι πρέπει να πάνε, όποιος μπορεί, στον ιδιωτικό τομέα και να υπογράψουν συμβόλαια με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες λένε ότι λύσουν το πρόβλημα νωρίτερα. Αυτό είναι ένα ακόμα ένα ψέμα. Στη κρίση που περνάμε, η οποία είναι τρομερή, η οποία είναι η χειρότερη αδιαμφισβήτητα δοκιμασία, τι κάνουν οι ιδιωτικοί ασφαλιστικοί φορείς; Θεωρούν ότι αυτή η παθολογία δεν ανταποκρίνεται στα συμβόλαιο των πελατών τους και τους στέλνει στο δημόσιο σύστημα. Είναι προφανώς ότι τις ασφαλιστικές εταιρείες τις ενδιαφέρει μια άλλου είδους μπίζνας. Αυτή είναι η κατάσταση. Υποστηρίζουμε ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα είναι απαραίτητη. Δίνουμε ακόμα αυτή τη μάχη.

Αλλά στη Μαδρίτη ή την Καταλονία με τις δεξιές τοπικές κυβερνήσεις που έχουμε, γιατί η Δημοκρατική Ρεπουμπλικανική Αριστερά ERC και το Μαζί για την Καταλωνία JuntsXCat είναι δύο κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας που έχουν εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δεν τα κατηγορώ γιατί είναι υπέρ της ανεξαρτησίας, παρόλο που εγώ δεν είμαι. Τα κατηγορώ γιατί είναι νεοφιλελεύθερα και έχουν εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Ο υπουργός Υγείας της Καταλανίας προέρχεται από την ERC, ο αντιπρόεδρος της Καταλονίας και ο Υπουργός Οικονομίας προέρχονται από την ERC και υιοθετούν ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερους προϋπολογισμούς. Ήρθε η ώρα να σταθούμε όρθιοι και όταν αυτή η πανδημία περάσει, να δούμε πώς θα αγωνιστούμε για το κοινό κοινό, πρώτα απ 'όλα. Για να ανταποκρίνεται το σύστημα Υγείας στις ανάγκες του πληθυσμού και όχι στην κερδοσκοπία των επιχειρήσεων. Θα χρησιμοποιήσουμε κάθε δυνατότητα για να βγούμε ξανά στους δρόμους δυναμικά. Στις 7 Απριλίου πρέπει έχουμε πολλά λευκά σεντόνια και σημαίες στα μπαλκόνια μας.

- Υπάρχουν όμως διαφορές στην περίθαλψη στην Ισπανία και που οφείλονται;

Η Ισπανία είναι πολύπλοκη. Οι αρμοδιότητες στην υγεία έχουν μεταφερθεί στις Περιφέρειες. Σε αυτό το απολύτως τραγικό σενάριο, και χρησιμοποιώ έναν ελληνικό όρο, υπάρχουν κάποιοι ιδιώτες που προσπαθούν να βγάλουν κέρδη, να κάνουν μπίζνες, να διασφαλίσουν κομματικά προνόμια, που κοιτούν μόνο το κόμμα τους. Στην Καταλονία, από όπου σας μιλάω αυτή τη στιγμή, έχουμε μερικούς που προσπαθούν να εξηγήσουν την κατάσταση κατηγορώντας το υπόλοιπο ισπανικό κράτος.

Η τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας, η οποία είναι αρμόδια, που έκανε τα πράγματα πάρα πολύ άσχημα, ισχυρίζεται ότι το λάθος βαρύνει την κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης. Αυτό είναι εντελώς κυνικό και άθλιο, γιατί εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση για να μιλήσουν για άλλα πράγματα που, φυσικά, δεν είναι αποδεκτά σε μια στιγμή ανθρωπιστικής κρίσης.

Μάθαμε πολλά πράγματα. Οι άνθρωποι τη νύχτα, στις οκτώ το απόγευμα, βγαίνουν στα μπαλκόνια και τα παράθυρα για να χειροκροτήσουν το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται. Λέμε ότι είναι σωστό να χειροκροτούμε, αλλά θα πρέπει όλοι να προσέξουν ότι όταν περάσουν όλα αυτά, γιατί πρόκειται να περάσουν, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν θα γίνουν πολιτικές εκλογές δεν θα μπορεί κανείς να ψηφίσει πια τη δεξιά, την ακροδεξιά, την κεντροδεξιά, τη μετριοπαθή δεξιά, τη νεοφιλελεύθερη δεξιά και όλα τα υποκατάστατά τους γιατί στην Ισπανία η δεξιά είναι υπεύθυνη και ένοχη, είτε λέγεται ισπανική εθνικιστική δεξιά είτε λέγεται καταλανική δεξιά, γιατί και οι δύο αποδεκάτισαν το δημόσιο σύστημα Υγείας.

Το σύστημα της δημόσιας υγείας υπέστη σοβαρό πλήγμα την περίοδο πριν τον κορωνοϊό και οι περικοπές ήταν άγριες. Γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται εδώ και δέκα χρόνια. Αυτό το σύστημα μόλις που κρατιόταν στα πόδιά τους όταν το χτύπησε ο κορωνοϊός και αυτή τη στιγμή έχει καταρρεύσει στην πράξη.

Τα προβλήματα με τον κορωνοϊό οφείλονται κυρίως στην αναπνευστική ανεπάρκεια και στην έλλειψη βοηθητικών συσκευών αναπνοής. Αυτές που μας λείπουν. Η Ισπανία διαθέτει 10 μονάδες εντατικής θεραπείας ανά 100.000 κατοίκους, περισσότερες από την Ελλάδα, αλλά η Γερμανία έχει 26 και αυτό εξηγεί τη διαφορά όταν πρόκειται για τον υπολογισμό των θανάτων. Στην Καταλονία έχουμε 8, στις τελευταίες θέσεις στην Ισπανία. Παρόλα αυτά είμαστε η πιο πλούσια και ισχυρή οικονομικά Περιφέρεια. Μάθαμε πολλά πράγματα. Μερικά μάλιστα είναι πολύ σημαντικά. Μάθαμε ότι η αλληλεγγύη είναι κάτι περισσότερο από το να δώσουμε κάτι από αυτό που μας περισσεύει. Η αλληλεγγύη που αρνούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζει να μετατρέπεται σε έναν τάφο. Αυτό θα είναι δύσκολο να ξεπεραστεί.

Πρέπει να είναι σαφείς ότι η αλληλεγγύη προέρχεται από την Κίνα, έρχεται από την Κούβα. Όταν ζητήθηκε βοήθεια από την Κούβα, η Καταλονία δεν έχει ζητήσει ακόμα, αυτή έφρασε αμέσως στην Ανδόρα και τη Βαλένθια που τη ζήτησαν. Η αλληλεγγύη προς την Ιταλία έρχεται από τη Ρωσία. Η αλληλεγγύη δεν έρχεται από το ΝΑΤΟ. Βρίσκονται κάτω από τον μεγεθυντικό φακό της ιστορίας. Θα βγάλουμε πολλά συμπεράσματα. Τώρα η μάχη είναι να επιβιώσουμε. Δεν είναι ίσως η στιγμή για να κάνουμε πολεμική.

Τα στοιχεία που βλέπουμε δείχνουν απώλειες πολέμου, που δεν φαίνεται να τις πληρώνουν όλοι το ίδιο...

Τα στοιχεία για τον αριθμό των κρουσμάτων είναι ενδεικτικά. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των κρουσμάτων, για το πόσοι άνθρωποι μολύνθηκαν και έγιναν καλά χωρίς να το ξέρουν. Αντίθετα, γνωρίζουμε τον αριθμό των νεκρών, που είναι ήδη τραγικός, ένας αριθμός τόσο μεγάλος που έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των νοσοκομείων.

Όπως λέγαμε στην Άλμα Άτα το 1978, τα θέματα της Υγείας είναι βαθιά πολιτικά. Διαμέσου των ανισοτήτων πλήττουν τους πιο ευάλωτους. Αυτό ο ιός «δολοφονεί νοσηλευτικό προσωπικό», γιατί πάνω από το 10% των κρουσμάτων είναι άτομα του νοσηλευτικού τομέα, που έχουν μια ηρωική συμπεριφορά. Μας λείπουν υλικά ατομικής προστασίας, δεν υπάρχουν μάσκες, δεν υπάρχουν γάντια, μπότες και γυαλιά προστασίας.

Η χώρα μας ήθελε να φαντάζει ανεπτυγμένη οικονομικά, αλλά είναι ανίκανη να διαχειριστεί μια ελάχιστη υλικοτεχνική διαχείριση. Είναι ντροπή να αφήνουν το νοσηλευτικό προσωπικό, που θα πρέπει να σώσει τους ανθρώπους, να πέφτει όρθιο από τον κορωνοϊό στα χαρακώματα, στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Είναι ντροπή να βρίσκουμε τους ηλικιωμένους νεκρούς κατά δεκάδες στους οίκους ευγηρίας. Είναι ντροπή αυτοί που έπρεπε να τους προσέχουν να μην έχουν κανενός είδους προστασία.

Η Δεξιά διέλυσε και ιδιωτικοποίησε το δημόσιο σύστημα Υγείας, κυρίως στις Περιφέρειες της Μαδρίτης και της Καταλωνίας, και σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Το προσδόκιμο ζωής ανάμεσα στις πλούσιες και της φτωχές συνοικίες της Βαρκελώνης διέφερε επτά χρόνια. Πόσο διαφέρει σήμερα, που η πανδημία γονατίζει κυρίως τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες; Στις λαϊκές συνοικίες της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης ο αριθμός των κρουσμάτων και των νεκρών είναι πολλαπλάσιος από τις πλούσιες συνοικίες.

Σήμερα το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό αποκτούν τη συνείδηση της συνυπευθυνότητας, γιατί αγαπούν τους ανθρώπους, από επαγγελματισμό, γιατί κάνουν τη δουλειά τους με άριστο τρόπο, με έλλειψη μέσων. Όταν όλα θα έχουν τελειώσει, όσοι επιζήσουμε θα τους εξαναγκάσουμε να κάτσουν στο τραπέζι να μιλήσουν για όλα αυτά που έγιναν. Πολλά πράγματα πρόκειται να αλλάξουν. Μπορεί να είναι μια ευκαιρία για μια άλλη υγειονομική περίθαλψη, ένα άλλο σύστημα Υγείας, για μια άλλη Ευρώπη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL