Ένα περίπτερο σε 40 ιταλικές πόλεις παρέμεινε την Τετάρτη ανοικτό έως τις 11.30 μ.μ., ενώ όλα τα περίπτερα άφησαν τα φώτα τους ανοικτά όλο το βράδυ με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για να διασωθούν «τα φανάρια της δημοκρατίας και των συνειδήσεων», όπως αποκαλεί τους χώρους της «πλουραλιστικής έντυπης ενημέρωσης» η συνδικαλιστική τους ομοσπονδία SiNaGi. Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η συγκέντρωση υπογραφών για να πιεστεί η κυβέρνηση Κόντε να παραχωρήσει ένα τμήμα των πόρων για τη στήριξη των ημερήσιων και περιοδικών εκδόσεων και στα περίπτερα.
Λουκέτα στα περίπτερα και στη... δημοκρατία
Σύμφωνα με το συνδικάτο των ιδιοκτητών περιπτέρων SiNaGi την τελευταία δεκαπενταετία έκλεισαν σχεδόν το 60% των περιπτέρων, ενώ σύμφωνα με τον σύλλογο περιπτέρων και σημείων πώλησης εντύπων Fenagi «από το 2013 έως το 2019 τα σημεία πώλησης μειώθηκαν από 18.077 σε 14.730, ενώ τα περίπτερα που πωλούν μόνο εφημερίδες και περιοδικά φθάνουν μόλις τα 6.000».
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία κατά μέσον όρο έκλειναν 4 περίπτερα την ημέρα το 2019, ενώ 6 από τα 10 περίπτερα που επιβιώνουν έχουν κέρδη που δεν ξεπερνούν τα 10.000 ευρώ το έτος από τις πωλήσεις εντύπων, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πωλούν εισιτήρια των μέσων μεταφοράς ή σουβενίρ, δεδομένου ότι τα περίπτερα στην Ιταλία δεν αποτελούν λιλιπούτεια μίνι μάρκετ, όπως στην Ελλάδα. Για την Ομοσπονδία των Ιδιοκτητών Εφημερίδων στην Ιταλία υπάρχουν μόλις 11.000 περίπτερα.
Πτώση κερδών
Από το 2013 έως σήμερα οι πωλήσεις εφημερίδων κατέγραψαν βουτιά που ξεπερνά το 50%, υπογραμμίζοντας τις αλλαγές στις συνήθειες των πολιτών και την εισβολή της ψηφιακής ενημέρωσης. Τα καθαρά κέρδη των περιπτέρων από πωλήσεις εφημερίδων και περιοδικών κατέρρευσαν στα 1,9 δισ. ευρώ το 2019, με ετήσια πτώση 10%, ενώ αυτά από τις πωλήσεις εφημερίδων υποχώρησαν στα 855 εκατ. με πτώση 7,5%, τη μεγαλύτερη ετήσια πτώση της τελευταίας πενταετίας, σύμφωνα με το Fenagi. Η πτώση των κερδών από τις πωλήσεις περιοδικών και άλλων περιοδικών εκδόσεων έφθασε στο 12% με πτώση στα 1 δισ. ευρώ.
«Στις μικρές πόλεις είχαμε λιγότερα λουκέτα, ενώ στις μεγάλες πόλεις τα περίπτερα μειώνονται με μεγαλύτερους ρυθμούς. Εκεί που κλείνει ένα περίπτερο οι εφημερίδες και τα περιοδικά χάνουν σχεδόν οριστικά τα φύλλα που πουλούσαν, γιατί κανένας σχεδόν αναγνώστης δεν κάνει χιλιόμετρα για να πάρει μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό» τόνισε ο Τζιουζέπε Μαρκίκα, ο γραμματέας του SiNaGi.
Τα περίπτερα κοινωνική και πολιτιστική ανάγκη
«Αποφασίσαμε να κρατήσουμε ένα περίπτερο ανοικτό σε κάθε πόλη που συμμετέχει στην πρωτοβουλία μας για να διοργανώσουμε πρωτοβουλίες συνάντησης των αναγνωστών με τον κόσμο των εντύπων, από τους εκδότες και τους τυπογράφους έως τους δημοσιογράφους και τους ιδιοκτήτες περιοδικών, γιατί η διάσωση των περιπτέρων αποτελεί μια κοινωνική, πολιτιστική και δημοκρατική ανάγκη για τη χώρα μας» συνέχισε ο γραμματέας του συνδικάτου ιδιοκτητών περιπτέρων.
Το SiNaGi πιέζει επίσης τους εκδότες στηρίξουν τις πρωτοβουλίες για τη διάσωση των περιπτέρων, «που ακόμη δεν θέλουν να καταλάβουν ότι οι εφημερίδες δεν θα σωθούν εάν δεν βοηθήσουν τα περίπτερα».
Η πρωτοβουλία αυτή θα διευρυνθεί από την άνοιξη με το άνοιγμα περισσοτέρων περιπτέρων και διοργάνωση πρωτοβουλιών σε κάθε πόλη, «γιατί τα φώτα των περιπτέρων χρειάζονται για να φωτίζουν τους δρόμους των πόλεων και τις δημοκρατικές συνειδήσεις» τόνισε ο Μαρκίκα.
«Οι εφημερίδες δεν έχουν φοινικέλαιο. Μπορείτε να τις αγοράσετε»
«Το περίπτερο το άνοιξε ο προπάππους μου. Σήμερα είμαι τριάντα χρόνων και δεν ξέρω εάν θα συνεχίσω. Στην Ιταλία κλείνουν κάθε μέρα δύο περίπτερα» τόνισε ο Νικολό Ντε Άντζελι, που αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο χιούμορ την κρίση και προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες και κυρίως τους νέους με.. διαφημιστικά συνθήματα του τύπου: «Οι εφημερίδες δεν έχουν φοινικέλαιο. Μπορείτε να τις αγοράσετε».
Ο Ντε Άντζελι πάντως έχει αντιγράψει την πετυχημένη πρωτοβουλία ενός άλλου περιπτερά, του Μασιμιλιάνο Τσερβάζι από τη Γένοβα, που, όταν μια ημέρα δεν του ήρθε η διαφήμιση του πρώτου θέματος της μεγάλης τοπικής εφημερίδας “IlSexoloXIX”, τύπωσε μία που έγραφε τη γνωστή από τότε... ρήση: «Οι εφημερίδες δεν έχουν φοινικέλαιο. Μπορείτε να τις αγοράσετε».
Κινητό περίπτερο σε... τρίκυκλο
Στην περιφέρεια του Μιλάνου πάντως ο Αντρέα Καρβίνι βλέποντας το κλείσιμο των περιπτέρων μετέτρεψε ένα τρίκυκλο σε κινητό σημείο πώλησης, με αποτέλεσμα να αποφεύγει να πληρώσει και μια σειρά δημοτικούς -και όχι μόνο- φόρους. Το γεγονός ότι σταθμεύει το τρίκυκλο δίπλα σε κλειστά περίπτερα και σχολεία κεντρίζει το ενδιαφέρον των αναγνωστών τροφοδοτώντας το πάθος και τις καλές τους συνήθειες για καθημερινή ανάγνωση.
Ο Καρβίνι μάλιστα έχει αναρτήσει και ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα της πώλησης εφημερίδων και περιοδικών στην περιφέρεια της οικονομικής πρωτεύουσας της Ιταλίας. Ο Καρβίνι είναι πρώην διευθυντής βιβλιοπωλείου της αριστερής αλυσίδας Feltrinelli και ιδρυτής των βιβλιοπωλείων Ubik, ενώ έχει και το δικό του περίπτερο.
Διανομή: Αδιαφανής ζούγκλα
Το συνδικάτο των ιδιοκτητών περιπτέρων καταγγέλλει επίσης ότι η διανομή των εφημερίδων και των περιοδικών πραγματοποιείται με ελάχιστα διάφανο τρόπο, «με τη δημιουργία μιας ζούγκλας, όπου εσκεμμένα ορισμένα περίπτερα δεν καλύπτονται από τους διανομείς και οι παραγγελίες φθάνουν με καθυστέρηση και είναι λανθασμένες».
Το SiNaGi έκρουσε επίσης τον κώδωνα του κινδύνου και για τα βιβλιοπωλεία, αφού την τελευταία πενταετία περισσότερα από 2.300 έχουν σταματήσει να ανοίγουν τα ρολά τους.
Για το SiNaGi το ιταλικό σύνταγμα απαγορεύει τη λογοκρισία, αλλά το γεγονός ότι μόνο το 50% της Ιταλίας έχει γρήγορο Ίντερνετ και ότι τα περίπτερα κλείνουν το ένα μετά το άλλο καθιστά εμφανές πως ο θάνατος των περιπτέρων και των βιβλιοπωλείων μετατρέπεται σε ένα είδος λογοκρισίας και θάνατο της δημοκρατίας. Ο εμφανής κοινωνικός ρόλος των περιπτέρων υπογραμμίζει και το γεγονός ότι αποτελούν μια σημαντική πρόσβαση στην κουλτούρα, τον πολιτισμό και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών, ξεκινώντας από αυτό της πλουραλιστικής ενημέρωσης.
