Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.2°C21.2°C
3 BF 71%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
17 °C
13.6°C19.4°C
2 BF 78%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.4°C
3 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.7°C24.8°C
6 BF 33%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.8°C18.5°C
0 BF 82%
Τα δύο πρόσωπα του Ιανού
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τα δύο πρόσωπα του Ιανού

Η δολοφονία έγινε μέρα μεσημέρι σ’ ένα πάρκο του Βερολίνου. Περαστικοί που αναζητούσαν στο μικρό Τiergarten δροσιά -ήταν 23 Αυγούστου και ο καύσωνας στον Βορρά καλά κρατούσε, ας όψεται η κλιματική κρίση- ανακάλυψαν το πτώμα του Σελίμχαν Κανγκοσβίλι. Ο δολοφόνος είχε έρθει με το ποδήλατο και εκτέλεσε το θύμα του με δυο σφαίρες στο κεφάλι. Στην αρχή ο φόνος πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων, μια απλή είδηση στο αστυνομικό δελτίο. Η αστυνομία μάλιστα κατάφερε να εντοπίσει και τον -φερόμενο ως- δράστη, έναν 54χρονο Ρώσο με πλαστά χαρτιά. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν εκατό μέρες για να μάθει το κοινό ότι το φονικό δεν ήταν και τόσο απλό, ότι το θύμα ήταν Γεωργιανός, είχε πολεμήσει ενάντια στις ρωσικές δυνάμεις στον πόλεμο της Τσετσενίας, ήταν επικηρυγμένος στη Ρωσία και είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο στο Βερολίνο. Τελικά, την εξιχνίαση της δολοφονίας ανέλαβε η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία, αυτή που ασχολείται με τις μεγάλες και “καυτές” υποθέσεις, και έδειξε αμέσως ως ηθικό αυτουργό τη Μόσχα: “Υπάρχουν ικανές ενδείξεις ότι ο δολοφόνος έδρασε είτε κατ’ εντολή κάποιας κρατικής υπηρεσίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, είτε της αυτόνομης δημοκρατίας της Τσετσενίας ως μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας” υποστήριξε προ δεκαημέρου το γραφείο του ομοσπονδιακού εισαγγελέα.

Διπλωματική κρίση...

Κι έτσι η δολοφονία στο πάρκο εξελίχθηκε σε επικίνδυνη διπλωματική κρίση μεταξύ Μόσχας και Βερολίνου - με αρκετά κοινά στοιχεία με την υπόθεση Σκριπάλ τον Μάρτιο του 2018, όταν ο πρώην καγκεμπίτης και η κόρη του βρέθηκαν δηλητηριασμένοι στην αγγλική πόλη Σόλσμερι και οι σχέσεις Βρετανίας - Ρωσίας χτύπησαν κόκκινο.

Η Γερμανία ζήτησε πληροφορίες και κάποιου είδους δικαστική συνδρομή από τη Ρωσία - καθώς ο συλληφθείς ως δράστης μοιάζει επαγγελματίας εκτελεστής. Η απάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν αυτοπροσώπως ήταν “εμείς τόσο καιρό σας ζητούσαμε να εκδόσετε τον Κανγκοσβίλι που είναι τρομοκράτης και δολοφόνος και δεν το κάνατε” - απάντηση που ερμηνεύτηκε ως ομολογία της ρωσικής ανάμειξης στη δολοφονία στο πάρκο. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας υποστήριξε ότι ουδέποτε υπήρξε από τη Μόσχα αίτημα έκδοσης του δολοφονημένου και απέλασε δύο Ρώσους διπλωμάτες από το Βερολίνο. Το Κρεμλίνο αντέδρασε άμεσα με δύο απελάσεις Γερμανών διπλωματών από τη Μόσχα. Τελικά, την περασμένη Πέμπτη, ο Ρώσος Πρόεδρος, απαντώντας σε ερώτηση του “Spiegel” κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνέντευξης Τύπου, παραδέχτηκε ότι η ρωσική Εισαγγελία ποτέ δεν έστειλε αίτημα έκδοσης του Κανγκοσβίλι στις γερμανικές αρχές “επειδή έκρινε ότι αυτό δεν είχε κανένα νόημα”. Υποστήριξε, ωστόσο, ότι επικοινώνησαν για το θέμα οι μυστικές υπηρεσίες των δύο χωρών. Και στο ερώτημα ποιος είχε δίκιο τελικά, ο ίδιος ή ο Μάας, ο Πούτιν απάντησε ασυνήθιστα διπλωματικά: “Και ο Μάας έχει δίκιο κι εγώ έχω δίκιο”.

…σε χαμηλούς τόνους

Σε αντίθεση με την υπόθεση Σκριπάλ, την οποία είχε κάνει σημαία η τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι, θέτοντας τελεσίγραφα και απαιτώντας από τους εταίρους της στην Ε.Ε. να επιβάλουν κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας, στην περίπτωση της δολοφονίας στο πάρκο η καγκελάριος Μέρκελ προσπαθεί να κρατήσει την μπάλα χαμηλά. Το μόνο για το οποίο έχει κατηγορήσει τη Μόσχα μέχρι τώρα είναι ότι δεν βοηθάει στην εξιχνίαση της υπόθεσης. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη θρυλική ικανότητα της Μέρκελ να διατηρεί την ψυχραιμία της και να αργεί όσο το δυνατόν περισσότερο να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Έχει να κάνει και με την ιδιομορφία των γερμανορωσικών σχέσεων -αν ήταν ζευγάρι- θα λέγαμε, ότι μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν. Ακόμα και στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, η τότε Δυτική Γερμανία, απόλυτα εξαρτημένη από το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσπαθούσε να έχει μια επαφή ανατολικά.

Χέρι - χέρι για τον Nord Stream

Παρά τις εντάσεις μεταξύ Μόσχας και Βερολίνου που προκάλεσαν η υπόθεση της Ουκρανίας και η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, οι δύο χώρες έχουν πολλά κοινά συμφέροντα - και δεν τα χαρίζουν σε κανέναν. Κορυφαίο παράδειγμα είναι οι περίφημοι αγωγοί Nord Stream 1 και 2, που μεταφέρουν φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική, παρακάμπτοντας την Ουκρανία και την Πολωνία. Αυτό δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κυρίως δεν αρέσει στις ΗΠΑ. Κι αν οι Ευρωπαίοι αποφεύγουν να βάλουν το μαχαίρι στον λαιμό του -ισχυρού- Βερολίνου, οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δείξουν τα δόντια τους. Η αμερικανική Γερουσία ενέκρινε τις προάλλες τις κυρώσεις που είχε επιβάλει η Βουλή των Αντιπροσώπων σε βάρος των εταιρειών που εμπλέκονται με την κατασκευή του Nord Stream 2 - και το ερώτημα τώρα είναι πότε θα ενεργοποιηθούν. Εννοείται ότι τόσο η καγκελαρία όσο και το Κρεμλίνο αντέδρασαν στις κυρώσεις με διαφορά στο... στιλ. Το Κρεμλίνο υποστήριξε ότι οι κυρώσεις παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και είναι κλασικό παράδειγμα αθέμιτου ανταγωνισμού. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ΗΠΑ, εν ονόματι της μείωσης της εξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, απλά προσπαθούν να πουλήσουν στη Γηραιά Ήπειρο το δικό τους πιο ακριβό υγροποιημένο αέριο (LNG). Η Μέρκελ, πάλι, άσκησε κριτική στις κυρώσεις και κάλεσε τις ΗΠΑ στο τραπέζι του διαλόγου: “Δεν βλέπω άλλον δρόμο από το να μιλήσουμε και να βρούμε μια λύση, αλλά χωρίς κυρώσεις” είπε.

Το πιο σημαντικό στην περίπτωση του Nord Stream 2 είναι πότε θα ενεργοποιηθούν οι κυρώσεις. Κι αυτό διότι ο αγωγός είναι σχεδόν έτοιμος και μένει μόνο να τοποθετηθούν οι σωλήνες σε μια περιοχή εντός των χωρικών υδάτων της Δανίας, έργο που “τρέχει” η ελβετοολλανδική εταιρεία Allseas και χρειάζεται λιγότερο από έναν μήνα για να το τελειώσει. Η εταιρεία δεν θέλει να υποστεί τις αμερικανικές κυρώσεις και ελπίζει ότι αυτές θα τεθούν σε ισχύ μετά το πέρας των εργασιών. Είναι μια μάχη με τον χρόνο - και κάθε μέρα που περνάει χωρίς να υπογράφει ο Ντόναλντ Τραμπ την απόφαση της Γερουσίας είναι κέρδος. Να σημειωθεί ότι ο Nord Stream 2 δεν αφορά μόνο τους Ρώσους και τους Γερμανούς - κι αυτό φαίνεται από το ποιος βάζει τα λεφτά για την κατασκευή του. Εκτός από την Gazprom, που βάζει τα μισά από τα 9,5 δισ. ευρώ του κόστους- πληρώνουν οι Wintershall-Dea, η OMV, η Royal Dutch Shell και η γαλλική Engie.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL