«Θα δώσουμε μια δύσκολη εκλογική μάχη, χωρίς μεγάλα λόγια, αλλά έχοντας ξεκάθαρο ένα πράγμα: το Unidas Podemos θα στηρίξει μόνο μια οικονομική και κοινωνική πολιτική υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας, υπέρ των αδύναμων και κατά της επισφαλούς εργασίας. Ο κόσμος έχει θυμώσει και είναι κουρασμένος. Δεν είναι δυνατόν να μας βλέπει να τσακωνόμαστε μεταξύ μας. Πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένες και βιώσιμες προτάσεις και κυρίως να πούμε την αλήθεια γιατί δεν είχαμε μια συμφωνία και μια προοδευτική και αριστερή κυβέρνηση. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα και ο Σάντσεθ δεν την ήθελαν. Στις κάλπες θα αποφασίσουμε ποιες θα είναι οι μελλοντικές συμμαχίες της επόμενης κυβέρνησης. Εάν οι Πολίτες ξεπεράσουν το Unidas Podemos θα έχουμε την επιστροφή στον νεοφιλελευθερισμό, ενώ εάν το Unidas Podemos, ξεπεράσει τους Πολίτες, θα πρέπει να έχουμε -χωρίς δικαιολογίες από τους Σοσιαλιστές- μια προοδευτική και αριστερή κυβέρνηση» τόνισε στην «Αυγή» η Αΐνα Βιδάλ Σάεθ, η βουλευτής του Unidas Podemos και του ενωτικού σχήματος της καταλανικής Αριστεράς En Comu Podem. Η 34χρονη Βιδάλ προέρχεται από την Πρωτοβουλία για την Καταλωνία - Πράσινοι (ICV) και το μεγαλύτερο συνδικάτο της Ισπανίας, τις αριστερές Εργατικές Επιτροπές CC.OO.
* Η Ισπανία μας επιφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη...
Αυτό που συνέβη στην Ισπανία δεν έχει προηγούμενο. Τα κόμματα που ρίξαμε τη δεξιά του Ραχόι και οδηγήσαμε τον Σάντσεθ στην πρωθυπουργία είχαμε μια ξεκάθαρη πλειοψηφία στη Βουλή. Η αλήθεια είναι ότι οι Σοσιαλιστές δεν είχαν καμία διάθεση να διαπραγματευτούν, ούτε ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Σάντσεθ ούτε το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Βλέπαμε διαρκώς και περισσότερο ότι έψαχναν για δικαιολογίες για να κλείσουν την πόρτα στο Unidas Podemos και να κάνουν μια συμφωνία με τους νεοφιλελεύθερους και τους Πολίτες. Στο τέλος μού φαίνεται ότι θα τα καταφέρουν...
* Μιλήσατε για τον Σάντσεθ, αλλά είχαμε δει ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα με μια ιδιαίτερα ζωντανή βάση να τον υποστηρίζει εναντίον των βαρόνων, να φωνάζει «Όχι με τον Ριβέρα» και «Ποτέ με τον Ριβέρα». Γιατί αυτός ο κόσμος σιωπά επί μήνες;
Αυτό πιστεύω ότι θα είναι και το μεγάλο θέμα της προεκλογικής εκστρατείας. Όταν η βάση ενός κόμματος φωνάζει «Όχι με τον Ριβέρα» και το κόμμα σχεδιάζει να πάει με τους Πολίτες του Ριβέρα. Στο Unidas Podemos αποφασίζει η βάση των κομμάτων μας τις συμμαχίες. Ο Σάντσεθ πρέπει να εξηγήσει σε όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες, σε όλες τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν την ανδροκρατική και σεξιστική πολιτική της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, στους νέους που εργάζονται σε πρόσκαιρες και κακοπληρωμένες εργασίες γιατί δεν συμμάχησε με την Αριστερά και γιατί θέλει να συμμαχήσει με τους νεοφιλελεύθερους.
* Το Unidas Podemos και ο Πάμπλο Ιγκλέσιας μήπως ζητούσατε παρά πολλά; Να μπείτε στην κυβέρνηση, να γίνει ο Ιγκλέσιας υπουργός, να έχετε παράλογα αιτήματα και να καθίσετε ισότιμα με τους Σοσιαλιστές για να αποφασίζετε το μέλλον της χώρας σας;
Είναι πάρα πολύ διασκεδαστικό και λυπηρό να ακούς αυτούς που θέλουν να έχουν μια μονοκομματική κυβέρνηση με μόλις 123 βουλευτές, που θέλουν να έχουν όλα τα υπουργεία και να αποφασίζουν στην πράξη τα πάντα μόνοι τους να κατηγορούν εμάς ότι τα κάνουμε όλα για τρία υπουργεία.
Ας είμαστε σοβαροί. Όταν δεν υπάρχει μια συμφωνία, την ευθύνη την έχουν και οι δύο πλευρές. Ίσως έπρεπε να είχαμε δημιουργήσει ένα καλύτερο πεδίο αμοιβαίας εμπιστοσύνης, να είχαμε όλοι περισσότερη συνείδηση για το τι παίζεται. Ίσως να είχαμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
Προσωπικά αισθάνομαι ότι μας εξαπάτησαν, ότι βρεθήκαμε μπροστά σε μια τεράστια απάτη. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα και ιδιαίτερα ο Σάντσεθ είχαν ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν ήθελαν κανενός είδους συμφωνία μαζί μας και έβρισκαν διαρκείς δικαιολογίες για να μην καταλήξουμε σε μια συμφωνία.
Στην αρχή μας έλεγαν ότι ήταν αδύνατον να έχουμε μια κυβέρνηση εξαιτίας του Ιγκλέσιας. Αυτό το βέτο εναντίον του επικεφαλής του Unidas Podemos δεν έχει προηγούμενο στην Πολιτική Ιστορία που αφορά τις κυβερνήσεις συνεργασίας και συνασπισμού. Ο Ιγκλέσιας με μεγάλη αίσθηση ευθύνης έκανε ένα βήμα πίσω. Μετά βρήκαν μια άλλη δικαιολογία. Ο Σάντσεθ μου φαίνεται ότι φοβάται τη συνεργασία με το Unidas Podemos και τους συντρόφους μας γιατί ξέρει ότι εμείς κάνουμε αυτά που λέμε και δεν κοροϊδεύουμε τους πολίτες λέγοντας άλλα και κάνοντας άλλα. Ξέρει ότι εμείς θα κάναμε πράξη την οποιαδήποτε συμφωνία. Αυτό είναι το πρόβλημά του.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ή τουλάχιστον ο Σάντσεθ, πρέπει να έχει ξεκάθαρο ότι δεν θα καταργήσει τη μεταρρύθμιση στα εργασιακά του Ραχόι, που ελαστικοποίησε στο έπακρο την εργασία. Μένουν μόνο στα λόγια. Οκτώ μήνες στην κυβέρνηση δεν κατάργησαν ούτε τις πιο ακραίες συνέπειες του νόμου εναντίον των εργαζομένων. Το ίδιο έχουν κάνει σε ό,τι αφορά το δικαίωμα στην κατοικία, τα πολιτικά, κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Μιλάω για πράγματα που δεν έχουν κανένα κόστος στον προϋπολογισμό. Πράγματα που θέλουν μόνο πολιτική θέληση και διορατικότητα για τις προοπτικές της κοινωνίας μας.
Δυστυχώς, οδηγούμαστε σε πρόωρες εκλογές. Κανείς μέσα στο Unidas Podemos δεν τις ήθελε. Εμείς, και πιστεύω η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών ήθελε μια κυβέρνηση. Μπορεί να μην τα κάναμε όλα όπως έπρεπε. Ξέρουμε όμως ποιοι είμαστε και τι θέλουμε και σε ποιους θα σταθούμε πάντα δίπλα τους. Ίσως για τον λόγο αυτό οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι της CEOE μας έχουν κηρύξει πόλεμο.
* Αυτό που μας περιγράφετε είναι η επιστροφή του ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος στη σκιά του νεοφιλελευθερισμού που κατέστρεψε τις κοινωνίες της νοτιας Ευρώπης...
Αυτό σαν αριστερούς μας φοβίζει πάρα πολύ. Τις περικοπές και τη λιτότητα άρχισε να τις εφαρμόζει η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο. Το 2010 έκανε μια αντιστροφή στην πολιτική του και άρχισε να εφαρμόζει τις πολιτικές της τρόικας, που γνωρίσαμε πολύ καλά, και στην Ελλάδα γνωρίσατε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Με τον Θαπατέρο είχαμε περικοπές στην Υγεία, την Παιδεία, στις συντάξεις, την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας και μια σειρά μεταρρυθμίσεων που το μόνο που έκαναν ήταν να αυξήσουν τη φτωχοποίηση, την ένδεια και το πρεκαριάτο.
Η εκτίναξη των ανισοτήτων στην Ισπανία, όπως και στην Ελλάδα, αποτελεί την απόδειξη της καταστροφικής αυτής πολιτικής. Αποδείχθηκε ότι αυτή η πολιτική δεν είναι λειτουργική και το μόνο που έκανε ήταν να κονιορτοποιήσει τις κοινωνίες και τις ζωές μας, να καταστρέψει τη ζωή της κοινωνικής πλειονότητας.
Φοβάμαι όταν βρίσκομαι μπροστά από έναν ηγέτη Σοσιαλιστικού Κόμματος που έχει αμφιβολίες για το εάν θα συμμαχήσει με την Αριστερά ή τις ακραίες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις κι όταν μπροστά στον κίνδυνο μιας νέας ύφεσης μπορεί ακόμη να σκέφτεται ότι θα πάει να κυβερνήσει με τη Δεξιά. Δεν αμφιβάλλω ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι ικανό να κάνει μεταρρυθμίσεις εναντίον της κοινωνικής πλειονότητας.
* Επιβεβαιώνετε δηλαδή ότι ο Σάντσεθ ζητούσε την αποχή - ψήφο των Πολιτών και του Λαϊκού Κόμματος για να κάνει μια μονοκομματική κυβέρνηση. Βλέπετε τον κίνδυνο ενός «μεγάλου συνασπισμού»;
Ο Σάντσεθ μας οδήγησε στις εκλογές γιατί δεν του άρεσαν οι συσχετισμοί δύναμης στη Βουλή και θέλει μια συμφωνία με τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά. Το εκλογικό σώμα βλέπει αρνητικά τις εξελίξεις, γιατί ήθελε μια κυβέρνηση. Θα έχουμε άνοδο της αποχής, απάθεια και αποστροφή προς την πολιτική. Θα κάνουμε για τέταρτη φορά βουλευτικές εκλογές μέσα σε τέσσερα χρόνια. Από το 2016 έχουμε ένα Κοινοβούλιο που μπορεί να στηρίξει προοδευτικές και αριστερές πολιτικές. Εάν ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος δεν πάει να ψηφίσει, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα, γιατί οι δεξιοί το έχουν ξεκάθαρο ότι θα ψηφίσουν.
* Την ίδια στιγμή και οι δεξιές δυνάμεις είναι κατακερματισμένες. Ο Κασάδο δεν κατάφερε να κάνει έναν ενωτικό εκλογικό συνασπισμό...
Το πρόβλημα είναι ότι με την είσοδο των φασιστών του Vox στην πολιτική σκηνή ο δεξιός χώρος μεταφέρθηκε στα ακροδεξιά. Σήμερα το Λαϊκό Κόμμα και οι Πολίτες υποστηρίζουν πράγματα που πριν από λίγα χρόνια κανείς δεν θα μπορούσε ούτε καν να τα φανταστεί και να τολμήσουν να πουν. Το Vox αριθμητικά δεν αποτελεί κίνδυνο. Κατάφερε όμως να μολύνει και να δηλητηριάσει τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα με το μίσος και την αδιαλλαξία του. Σήμερα κάνουν πίσω στην καταγγελία της δολοφονίας των γυναικών. Τη στιγμή που η παραδοσιακή Δεξιά ακολουθεί ακροδεξιές αντιλήψεις, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αντί να διευκολύνει ένα δημοκρατικό και αντιφασιστικό μέτωπο, πολιτικές αριστερής διακυβέρνησης και μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική, σέρνεται ζητώντας την αποχή - ψήφο των δύο δεξιών κομμάτων.
* Τι θα σημαίνει για εσάς στην Καταλωνία μια κυβέρνηση με το αποτύπωμα των Πολιτών ή του Λαϊκού Κόμματος;
Θα αποτελεί μια νέα καταστροφή, που θα προστεθεί σε ένα ήδη αρνητικό σκηνικό. Υπάρχει μια ανευθυνότητα από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το καταλανικό ζήτημα, όπως και μια ανευθυνότητα από την τοπική κυβέρνηση της Καταλωνίας. Το κράτος δεν μπορεί να απαντά με τον αυταρχισμό και την καταστολή εναντίον ενός μεγάλου τμήματος των Καταλανών. Εκατομμύρια άτομα μέχρι σήμερα δεν θέλουν να αποτελούν τμήμα της Ισπανίας. Δεν μπορείς να τους αντιμετωπίζεις με αστυνομικές μεθόδους και την κατάργηση των αυτοδιοικητικών τους μορφών διακυβέρνησης. Ο κόσμος αυτός συνεχίζει να βγαίνει στους δρόμους.
Οι Πολίτες ιδρύθηκαν στην Καταλωνία, δημιουργήθηκαν για να κάνουν έναν αγώνα εναντίον της γλώσσας μας για να μετατραπούν σε ένα κόμμα μίσους, ένα κόμμα εντελώς άχρηστο στο Κοινοβούλιο. Με τον λαϊκισμό κέρδιζαν ψήφους χωρίς να έχουν κάνει ποτέ στην πράξη μια πρόταση. Το μόνο που κάνουν οι Πολίτες είναι να ρίχνουν φωτιά στα κοινωνικά, πολιτικά και εδαφικά προβλήματα που έχουν η χώρα και οι πολίτες της. Ο Ριβέρα έθεσε τρεις όρους στον Σάντσεθ για να τον στηρίξει, την αλλαγή της τοπικής κυβέρνησης στη Ναβάρα, την εφαρμογή του άρθρου 155 εναντίον της αυτοδιοίκησης της Καταλωνίας και τη μείωση των φόρων, λες και τα χρήματα για τις δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία και τα σχολεία τα βρίσκουμε στον δρόμο. Η σιγή του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Καταλωνίας και της Ισπανίας είναι ενδεικτική της πολιτικής τους.
