ΤΟ ΘΕΜΑ της βίας μέσα και έξω από τους αθλητικούς χώρους είναι σοβαρό. Είναι θέμα κοινωνικό και πολιτικό. Και παρότι είναι σοβαρό θέμα, από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα, κανείς δεν κατάφερε να το αντιμετωπίσει. Και δεν κατάφερε διότι δεν το πήρε σοβαρά ή δεν τον ένοιαζε η κοινωνική κρίση για να μην ισχυριστώ ότι κάποιους τους βόλευε κιόλας.
ΕΔΩ δεν πρόκειται απλά για οπαδικό φανατισμό. Πρόκειται για το φυτώριο που οδηγεί στην κοινωνική, φασιστικού χαρακτήρα βία. Κανείς οπαδός καμιάς ομάδας δεν πανηγυρίζει πλέον με θετικά συνθήματα. Δεν αγαπάει την ομάδα του όσο μισεί τις άλλες ομάδες και τους οπαδούς τους. Όλα τα συνθήματα είναι αρνητικά και αισχρά. Οι οπαδοί καλούν τους παίκτες να βιάσουν σεξουαλικά την αντίπαλη ομάδα, οι οπαδοί της οποίας είναι πουσταράδες. Η μεγίστη ηδονή!
ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ από τους μεγαλοπαράγοντες, που υπεράνω του αθλήματος βάζουν τα συμφέροντά τους. Προσφέρουν πάσης φύσεως υπηρεσίες κατά παραγγελία. Είναι ικανοί, αν σε ξεμοναχιάσουν, να σε ξεκοιλιάσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι ευθύνες της οικογενειακής και σχολικής αγωγής και ενός κράτους χωρίς κανόνες, τεράστιες. Τι κάνουμε;
ΞΕΡΩ ότι η ελληνική αστυνομία δεν είναι σαν τη Σκότλαντ Γιαρντ που φύτεψε πράκτορες σε όλες τις συμμορίες των οπαδών και τους διέλυσε οριστικά και αμετάκλητα. Ξέρω όμως μια πρακτική. Είναι απλό. Οι κανόνες εφαρμόζονται.
ΕΧΟΥΜΕ και λέμε: ανάβουν φωτοβολίδες, πυρσούς και πετούν καπνογόνα (που τα αγοράζουν όλα παράνομα!) στον αγωνιστικό χώρο; Το παιχνίδι διακόπτεται και επαναλαμβάνεται άλλη μέρα, χωρίς θεατές.
ΑΡΧΙΖΟΥΝ ομαδικά αισχρά συνθήματα και κρεμούν υβριστικά πανό; Γίνεται προειδοποίηση από τα μεγάφωνα πως αν δεν σταματήσουν αμέσως, το παιχνίδι θα διακοπεί και θα γίνει χωρίς θεατές, σε άλλη ημερομηνία. Κι αν δεν σταματήσουν, το παιχνίδι διακόπτεται.
ΕΙΣΒΟΛΗ οπαδών και παραγόντων στο γήπεδο; Διακοπή. Οι ποινές κλιμακώνονται με τιμωρία της έδρας αφαίρεση βαθμών μέχρι και του σημείου, αν χρειαστεί, οι ομάδες να αγωνίζονται χωρίς θεατές όλη την υπόλοιπη σεζόν.
ΑΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ αρμόδιοι ξέρουν καλύτερο τρόπο, ας δοκιμάσουν. Με ευχές όμως δεν βάφονται αυγά. Ο στόχος είναι να μπορεί ένας πατέρας να πάρει τα παιδιά του στο γήπεδο ή να βλέπει τηλεόραση χωρίς να κλείνει τη φωνή ώστε τα αισχρά συνθήματα να μην μπαίνουν και στα σπίτια. Μέχρι τότε, όλοι θα δίνουν εξετάσεις!
