Το φίδι του φασισμού εμφανίσθηκε ξανά τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα με αφορμή την επίλυση του θέματος της Βόρειας Μακεδονίας, το είχαμε δει να χύνει το δηλητήριό του στον αγώνα της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου με την Εσθονία, αλλά θα το έχουμε και... εισαγόμενο μετά από δέκα μέρες, για την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τη Ντιναμό Κιέβου για τη φάση των "32" του Γιουρόπα Λιγκ στις 14 Φεβρουαρίου, τη μέρα του... Αγίου Βαλεντίνου!
Κατά σύμπτωση, ήταν και πάλι 15 Φεβρουαρίου πέρσι, όταν για την ίδια φάση και τον ίδιο θεσμό ήταν η ΑΕΚ που αντιμετώπισε την ουκρανική ομάδα στο ΟΑΚΑ (1-1 το πρώτο ματς, 0-0 το δεύτερο) και πήραμε μια γεύση από τους νεοναζί οπαδούς της Ντιναμό, τη "ντροπή της Ευρώπης" και το "μαύρο πρόβατο" της UEFA. Τότε οι αντιφασίστες οπαδοί της ΑΕΚ "δεν τσίμπησαν" στις προκλήσεις, αλλά έδωσαν το μήνυμα με δύο τεράστια πανό που έγραφαν στα αγγλικά: "Αγαπάμε την ΑΕΚ, μισούμε τον ρατσισμό. Original 21 αντι-Ναζί", "Πετάξτε τους Ναζί έξω από το ποδόσφαιρο".
Στην εξέδρα των φανατικών της Ντιναμό Κιέβου κάνουν την εμφάνισή τους από σβάστικες έως μάσκες της Κου - Κλουξ - Κλαν και η συμπεριφορά τους χαρακτηρίζεται από τις ρατσιστικές επιθέσεις σε μαύρους ποδοσφαιριστές αντιπάλων ομάδων, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις στους αγώνες με την Εβέρτον και την Τσέλσι το 2015, αλλά στο ντέρμπι με τη Σαχτάρ Ντονιέτσκ για το ουκρανικό πρωτάθλημα, όπου εμφανίσθηκε πανό που έγραφε "100% Λευκή Κερκίδα", ενώ δεν είχαν τελειωμό τα υβριστικά συνθήματα εναντίον των Βραζιλιάνων παικτών της αντίπαλης ομάδας.
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους "αντικομμουνιστές" και το δείχνουν όχι μόνο τώρα, αλλά κι από μακρινό 1987, όταν σημειώθηκαν οι πρώτες μεγάλες συμπλοκές στο σοβιετικό πρωτάθλημα, λίγο πριν την κατέρρευση της ΕΣΣΔ. Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς σε αγώνα με τη Σπαρτάκ Μόσχας επιτέθηκαν στην αποστολή της ρωσικής ομάδας, χτύπησαν διεθνείς ποδοσφαιριστές, ενώ εξαπέλυσαν "πογκρόμ" σε όσους φιλάθλους είχαν πάει από τη Μόσχα για να δουν το ματς. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έκανε μια προσπάθεια να τους σταματήσει, αλλά όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά ανάλογα επεισόδια σημειώθηκαν στη συνέχεια και άλλα σημεία της -για λίγους μήνες ακόμη ενωμένης- Σοβιετικής Ένωσης.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που παίκτες της Ντιναμό Κιέβου έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες αντίστασης κατά των Γερμανών στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οκτώ παίκτες της ομάδας (Τρούσεβιτς, Σβιριντόφσκι, Κορότκιχ, Κλιμένκο, Τιούτσεφ, Πούτιστιν, Κουζμένκο και Χοντσαρένκο) ήταν η "ψυχή" της "Μικτής Κιέβου", που σχηματίσθηκε στη ναζιστική κατοχή με την ονομασία Σταρτ και νίκησε επανειλημμένα ομάδες Γερμανών στρατιωτών, αλλά την ακατανίκητη, μέχρι τότε, ομάδα της Λουφτβάφε, την Flakelf.
Στον αγώνα, που έγινε στις 6 Αυγούστου 1942, δόθηκε αρχικά μεγάλη δημοσιότητα, με την Σταρτ να νικάει 5-1, αλλά εν συνεχεία οι εφημερίδες απέκρυψαν το αποτέλεσμα! Το συγκεκριμένο παιχνίδι αναφέρεται ως το "ματς του θανάτου", καθώς από τότε οι παίκτες της Σταρτ μπήκαν στο στόχαστρο των ναζί. Στον αγώνα της ρεβάνς στις 9 Αυγούστου, παρά τις απειλές των Γερμανών στα αποδυτήρια, οι Ουκρανοί νίκησαν ξανά κι όταν στις 16 Αυγούστου συνέτριψαν 8-0 μια άλλη γερμανική ομάδα, τη Rukh, οι ναζί δεν... άντεξαν! Διέταξαν τη διάλυση της ομάδας, συνέλαβαν και βασάνισαν τους παίκτες της και όσοι επέζησαν στάλθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης KZ Syrez κοντά στο Κίεβο, όπου, τον επόμενο Φεβρουάριο, τρεις εκτελέστηκαν στη διάρκεια εξέγερσης.
Μια δραματοποιημένη παρουσίαση των ιστορικών συμβάντων περιγράφεται στο ουγγαρέζικο φιλμ του 1961 "Két félidő a pokolban", ενώ μια παραλλαγή της ιστορίας εμφανίζεται στο αμερικάνικο φιλμ του 1981 "Escape to Victory", με τα γεγονότα τοποθετούνται στο Παρίσι και ως αντίπαλος των Γερμανών παρουσιάζεται μικτή αιχμαλώτων από διάφορες χώρες, με πρωταγωνιστές και γνωστούς άσους, μεταξύ των οποίων ο "θρυλικός" Πελέ...
