ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗ
"Είναι ένα από τα κλισέ σχολιαστών και και αθλητικών δημοσιογράφων σε ολόκληρο τον κόσμο, συνήθως μετά από έναν αγώνα με ισάξιους αντιπάλους: Κανείς δεν άξιζε να χάσει! Το μόνο πρόβλημα είναι πως πρόκειται για μια μη ρεαλιστική επιθυμία, για κάτι που απλώς δεν συμβαίνει στον κόσμο του αθλητισμού, που απαιτεί τον διαχωρισμό του νικητή από τον ηττημένο. Αλλά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U20 του Tάμπερε το συναίσθημα αυτό έγινε πραγματικότητα" αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ η επίσημη ιστοσελίδα της IAAF, της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στίβου, την Τετάρτη 18 Ιουλίου.
Στο τελικό του άλματος σε ύψος, τόσο ο Έλληνας Αντώνης Μέρλος όσο και ο Μεξικάνος Ρομπέρτο Βίλχες πέρασαν με την πρώτη προσπάθεια τα 2.23μ. κι απέτυχαν κι οι δυο στα 2.25μ., ενώ νωρίτερα είχαν μόνο από ένα αποτυχημένο άλμα. Οι κριτές εξέτασαν το πινάκιο των αποτελεσμάτων και συνειδητοποίησαν την απόλυτη ισοπαλία. Σε αυτή την περίπτωση εναπόκειται στους ίδιους τους αθλητές να αποφασίσουν μεταξύ ενός κοινού μεταλλίου ή ενός επιπλέον άλματος ή αλμάτων (αν χρειαστεί) για την ανάδειξη του μοναδικού νικητή. "Και οι δύο συμφωνήσαμε για το τι πρέπει να κάνουμε" λέει ο Μέρλος. Αντί να διακινδυνεύσουν να βρεθούν στη δεύτερη θέση, αγκαλιάστηκαν σε μια... διακρατική εκεχειρία, μοιράζοντας τον τίτλο και επιτρέποντας σε κάθε έναν από τους δύο να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του με το χρυσό μετάλλιο!
"Σε 2.25 μ. είχαμε χάσει τα πάντα και παρακολουθούσαμε την οθόνη για να δούμε ποιος ήταν μπροστά", λέει ο Βίλχες. "Δεν είχα ιδέα. Ο Λούκα, ο Γερμανός, μου είπε να κοιτάξω την οθόνη και ήμουν... τι; Ήμουν στην κορυφή! Νόμιζα ότι ήμουν τρίτος" λέει από την πλευρά του ο Μέρλος, που δεν σταμάτησε να γελάει και να πανηγυρίζει μετά τον αγώνα: "Παρακαλώ κάποιος να με ξυπνήσει!Δεν μπορώ να πιστέψω!"
Αν και οι δύο ξεκίνησαν από το 2015 να μετέχουν σε διεθνείς διοργανώσεις, Μέρλος και Βίλχες δεν είχαν συναντηθεί ποτέ μέχρι τη διοργάνωση του Τάμπερε, αλλά έχουν αρκετά κοινά. Π.χ. κι οι δύο ξεκίνησαν από το ποδόσφαιρο και τους συνέστησαν να ασχοληθούν με το άλμα σε ύψος όταν οι προπονητές τους παρατήρησαν το κάθετο άλμα τους στο γήπεδο. Στο τέλος, όταν ρωτήθηκαν από τον συνεργάτη δημοσιογράφο της ΙΑΑF για τον επόμενο μεγάλο αγωνιστικό τους στόχο, κι οι δύο απάντησαν με τις ίδιες δύο λέξεις: "Τόκιο 2020"!
