Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στον χώρο του αθλητισμού η είδηση ότι το ΣτΕ έβγαλε παράνομη τη μοριοδότηση των αθλητών και των αθλητριών για την είσοδό τους στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ καταργώντας το μοναδικό κίνητρο που είχαν οι μαθητές - αθλητές 15-18 χρόνων, στην πιο κρίσιμη ηλικία, να συνεχίσουν την αθλητική τους προσπάθεια, παράλληλα με την επιδίωξή τους να κάνουν και ακαδημαϊκές σπουδές.
Δεν υπάρχει αθλητικός φορέας που να μην ανησύχησε από αυτήν την εξέλιξη, αρχής γενομένης από το υφυπουργείο Αθλητισμού και τη ΓΓΑ, τους ολυμπιονίκες Κατερίνα Στεφανίδη και Λευτέρη Πετρούνια, την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, τις περισσότερες αθλητικές ομοσπονδίες, μέχρι και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου.
Αυτό που κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση είναι η εκκωφαντική... σιωπή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν για πρώτη φορά η πριμοδότηση των αθλητών καθιερώθηκε πριν από 43 χρόνια, το 1975 και επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, μετά από εμπνευσμένη εισήγηση του Κώστα Παπαναστασίου, μετέπειτα γγΑ επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αθλητικούς παράγοντες του 20ού αιώνα και τη μνήμη του τιμούν με σεβασμό χιλιάδες άνθρωποι του αθλητισμού (πέθανε τέτοιες μέρες, στις 9 Απριλίου του 2002), που δεν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον πρωταθλητισμό εξ αιτίας των "απάνθρωπων" εισαγωγικών εξετάσεων.
Δεν ξέρουμε αν η στάση αυτή της Νέας Δημοκρατίας και του τομέα Αθλητισμού της έχει να κάνει με επιπολαιότητα και παντελή έλλειψη επικοινωνίας με τον χώρο του αθλητισμού ή αν πρόκειται για συνειδητή ενέργεια προκειμένου να αποδομηθεί ό,τι "καραμανλικό" υπάρχει στην ελληνική κοινωνία και να συντριβεί κάθε φιλολαϊκό μέτρο, μόνο και μόνο για να μην έρθει σε αντίθεση με το "αγαπημένο" της Συμβούλιο της Επικρατείας, που της κάνει -συνήθως- τα χατίρια σ' ότι πιο αντιδραστικό υπάρχει, βάζοντας συνεχώς "τρικλοποδιές" στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ...
Σοφία Υφαντίδου: "Δεν το χρειάστηκα τελικά..."
H πρωταθλήτρια του επτάθλου, αλλά και κορυφαία ακοντίστρια Σοφία Υφαντίδου, έκανε μια ανάρτηση στο Facebook, που αντιπροσωπεύει το 99% των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών:
"Υπήρξα και εγώ στην θέση των αδικημένων πλέον μαθητών - αθλητών... Μάλιστα όταν ακόμα οι Πανελλήνιες ήταν δύο χρονιές με 9 μαθήματα... Για τον λόγο αυτόν:
* Δεν θα ξεχάσω όταν έφευγα, μαθήτρια ακόμα, από το σπίτι στις 7.30 το πρωί και επέστρεφα το βράδυ στις 9 μετά από φροντιστήρια και προπόνηση και έπρεπε να βρω το κουράγιο να διαβάσω...
* Δεν θα ξεχάσω ακόμα και τις φορές που πήγα αδιάβαστη στο σχολείο, γιατί με πήρε ο ύπνος με το που επέστρεφα το βράδυ στο σπίτι...
* Δεν θα ξεχάσω τις εκδρομές που δεν πήγα με τους συμμαθητές μου για να μην αφήσω τις προπονήσεις μου...
* Δεν θα ξεχάσω τις εξόδους που έχασα με τις παρέες μου, γιατί είχα αγώνα την επόμενη ημέρα...
* Δεν θα ξεχάσω τους δικούς μου να στενοχωριούνται όταν με έβλεπαν από παιδί ακόμα να πονάω...
* Δεν θα ξεχάσω όταν αρρώσταινα που δεν έκανα κοπάνα, γιατί η μαμά μου δεν θα με άφηνε να πάω και προπόνηση...
* Δεν θα ξεχάσω το κλάμα μου κάθε φορά που δεν πήγαινα όσο καλά θα ήθελα...
* Δεν θα ξεχάσω το πρόγραμμα που έφτιαχνα στη διάρκεια των εξετάσεων για να μπορέσω να μοιράσω σωστά διάβασμα και όχι τις βόλτες όπως άλλα παιδιά, αλλά διάβασμα και προπόνηση...
* Δεν θα ξεχάσω τη βροχή και το χιόνι,όταν οι συνομήλικοί μου ήταν στη ζεστασιά του σπιτιού τους ή σε κάποιο μαγαζί και έπαιζαν ηλεκτρονικά...
* Κατάφερα, λοιπόν, πήρα ένα ρημάδι ποσοστό για να περάσω σε μια σχολή σαν ανταμοιβή σε όλα αυτά που ακόμα δεν έχω ξεχάσει... Δεν το χρειάστηκα τελικά.. Τα κατάφερα με τον βαθμό μου... Ήξερα όμως ότι κάποιοι με επιβράβευαν για όλα αυτά που ακόμα θυμάμαι... Χωρίς να στερήσω σε κανέναν / καμία συνομήλικό/ή μου τίποτα... Στερούσα αποκλειστικά και εν γνώσει μου μόνο στον εαυτό μου...
Έρχονται λοιπόν κάποιοι κύριοι του ΣτΕ και λένε σε όλα αυτά τα παιδιά, που συνεχίζουν εν γνώσει τους να στερούνται την παιδικότητα της ηλικίας τους, ότι δεν αξίζετε την επιβράβευση...
Είναι σίγουρα άνθρωποι που δεν πόνεσαν, δεν έκλαψαν, δεν ένιωσαν την καρδιά τους να κοντεύει να βγει από το στήθος από την κούραση, είναι άνθρωποι που, όταν κάποιοι τους έλεγαν δεν μπορείς, συμφωνούσαν και έσκυβαν το κεφάλι...
Έτσι συμφώνησαν και τώρα, με κάποιους που τους έπεισαν... Γιατί στη ζωή τους δεν έχουν να θυμούνται τίποτε απ’ όλα αυτά που θα θυμόμαστε εγώ και τα νέα παιδιά... Ο αθλητισμός, κύριοι, βγάζει διπλά σημαντικούς ανθρώπους για την κοινωνία μας... Χωνέψτε το...".
